Καθ᾽ο­λη τη διά­ρκεια της ι­στο­ρί­ας άν­θρω­πoι σταυ­ρώ­νουν αν­θρώ­πους!

Ἀ­πρί­λιος 2023 -Ἕνα κάθε μήνα.

Εἶ­παν: «Ἄν ἀρ­γοῦ­σε νά ἔλ­θει ὁ Χρι­στός στή γῆ, θά εὕρισκε τό πτῶ­μα τῆς ἀν­θρω­πό­τη­τας…». Τέ­τοι­α ἦ­ταν ἡ κατάστα­ση ἐ­κεί­νη τήν ἐ­πο­χή. Ἡ ἀ­πο­στα­σί­α τοῦ ἀν­θρώ­που ἀ­πό τόν Θε­ό τόν ἄν­θρω­πο τόν εἶ­χε κά­νει ἀ­πάν­θρω­πο. Καί ἔ­γι­νε ὁ Θε­ός ἄν­θρω­πος, γιά νά ἐ­πα­να­φέ­ρει τόν ἄν­θρω­πο ὄ­χι ἁ­πλῶς στήν προ­η­γού­με­νη θέ­ση του, ἀλ­λά νά τόν ἀ­νε­βά­σει πιό πάνω, νά τόν κά­νει θε­ό κα­τά χά­ριν!

Ὁ Ἠ­λί­ας Μη­νιά­της, στίς δι­δα­χές του, ἀ­πο­ρεῖ καί λέ­ει: «Πῶς ἔ­κα­μεν ὁ Θε­ὸς τὸν ἄν­θρω­πον καὶ πῶς ἔ­κα­μεν ὁ ἄν­θρω­πος τὸν Θε­όν! Ὁ Θε­ὸς μέ­σα εἰς τὸν πα­ρά­δει­σον τῆς τρυ­φῆς ἔλα­βε χῶ­μα ἀ­πὸ τῆς γῆς, τὸ ἔ­πλα­σε μὲ τὰς χεῖ­ράς του, τὸ ἐμ­ψύ­χω­σε μὲ τὴν πνο­ήν του, τὸ ἐ­τί­μη­σε μὲ τὴν εἰ­κό­να του καὶ ἐ­ποί­η­σε τὸν ἄν­θρω­πον. Ὁ ἄν­θρω­πος ἐ­πά­νω εἰς τὸ ὄ­ρος τοῦ Γολ­γο­θᾶ ἐ­κα­τά­στη­σε τὸν Θε­ὸν χω­ρὶς μορ­φήν, χω­ρὶς πνο­ήν, ὅ­λον αἷ­μα, ὅ­λον πλη­γὰς προ­ση­λω­μέ­νον εἰς ἕ­να ξύ­λον. Βλέ­πω ἐ­δῶ ἕ­ναν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στὸν κα­θὼς τὸν ἐκα­τά­στη­σεν ὁ ἄν­θρω­πος, χω­ρὶς κάλ­λος, χω­ρὶς εἶ­δος ἀνθρώ­που, ἐ­στε­φα­νω­μέ­νον μὲ ἀ­κάν­θας, κα­τά­δι­κον, ἄτιμον, ἐν μέ­σῳ δύ­ο λη­στῶν, εἰς τὴν ἀ­γω­νί­αν τοῦ πλέ­ον ἐπω­δύ­νου θα­νά­του…»

Ἄν, ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, οἱ ἄν­θρω­ποι, μέ­σα στό βά­θος τῆς κα­κί­ας τους, κα­τόρ­θω­σαν νά σταυ­ρώ­σουν τόν Θεάνθρωπο, πο­λύ πε­ρισ­σό­τε­ρο κα­τορ­θώ­νουν νά σταυ­ρώ­νουν τούς συ­ναν­θρώ­πους τους!

Ὅ­σο βα­δί­ζου­με πρός τά ἔ­σχα­τα τῆς Ἱ­στο­ρί­ας τῆς ἀνθρωπότη­τας, τό­σο ἡ κα­κί­α πλε­ο­νά­ζει. Εἶ­ναι τό φυ­σι­κό ἀ­πο­τέ­λε­σμα τῆς ἀ­πο­στα­σί­ας τῶν ἀν­θρώ­πων ἀ­πό τόν ἀ­λη­θι­νό Θε­ό. Οἱ ἄνθρω­ποι χω­ρίς Θε­ό, μό­νο κα­κό μπο­ροῦν νά προ­ξε­νή­σουν. Καί τό βλέ­που­με. Βλέ­που­με πο­λέ­μους, ξε­ρι­ζω­μούς, ἀ­δι­κί­ες, ἐγ­κλή­μα­τα, ἀ­νη­θι­κό­τη­τες, ρα­δι­ουρ­γί­ες, συ­κο­φαν­τί­ες…Βλέπου­με κρά­τη ἰ­σχυ­ρά ἐ­ναν­τί­ον ἀ­δυ­νά­των. Συ­να­σπι­σμούς κρα­τῶν νά ἐ­πι­βάλ­λουν τό ἄ­δι­κο ″δί­και­ο″ στήν οἰ­κου­μέ­νη. Βλέ­που­με πλου­σί­ους κα­τά πτω­χῶν. Ἰ­σχυ­ρούς τῆς ἡ­μέ­ρας κα­τά τοῦ συ­νό­λου τοῦ λα­οῦ. Δι­ε­στραμ­μέ­νους κα­τά ἁ­πλῶν ἀν­θρώ­πων. Γο­νεῖς ἐ­ναν­τί­ον ἀ­νυ­πε­ρά­σπι­στων ἐμ­βρύ­ων. Τόν κά­θε δυ­να­τό τῆς στιγ­μῆς κα­τά τοῦ κά­θε ἀ­δυ­νά­του.

Καθ᾽ ὅ­λη τή διά­ρκεια τῆς Ἱ­στο­ρί­ας ἄν­θρω­ποι σταυ­ρώ­νουν ἀν­θρώ­πους!

Γι᾽ αὐ­τό ἦρ­θε ὁ Θε­ός καί ἔ­γι­νε ἄν­θρω­πος καί σταυ­ρώ­θη­κε∙ γιά νά στα­μα­τή­σουν οἱ ἄν­θρω­ποι νά σταυ­ρώ­νουν τούς συ­ναν­θρώ­πους τους.

Καί αὐ­τό ἔ­γι­νε πραγ­μα­τι­κό­τη­τα: Ἔ­χου­με τούς ἀν­θρώ­πους τοῦ Θε­οῦ∙ εἶ­ναι ὅ­λοι ἐ­κεῖ­νοι πού ἀ­κο­λου­θοῦν πι­στά τόν σταυ­ρω­μέ­νο Κύ­ριο Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό καί δέ­χον­ται καί τόν Λόγο του καί τή ζω­ή του.

Κά­θε και­νούρ­γιος ἄν­θρω­πος ὁ ὁ­ποῖ­ος ξε­κι­νᾶ νά ἀ­κο­λου­θεῖ τόν ἐ­σταυ­ρω­μέ­νο Θε­άν­θρω­πο Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό, μει­ώ­νει τό στρα­τό­πε­δο τοῦ κα­κοῦ καί συν­τε­λεῖ στήν ἐ­λάτ­τω­ση τῶν ὑ­πο­ψη­φί­ων νά σταυ­ρω­θοῦν.

Ὁ Χρι­στός σέ ὅ­λη τή διά­ρκεια τῆς Ἱ­στο­ρί­ας βα­δί­ζει μπροστά μας σταυ­ρω­μέ­νος. Ἄν ἀ­κο­λου­θή­σου­με τά χνά­ρια του, θά τόν συ­ναν­τή­σου­με πά­λι μπρο­στά μας ἀ­να­στη­μέ­νο. Ἄν ἐ­πι­λέ­ξου­με τή δι­κή μας σταύ­ρω­ση, δέν θά ὑ­πάρ­ξει ἄλ­λος σταυ­ρω­μέ­νος. Καί ὄ­χι μό­νο αὐ­τό, ἀλ­λά καί θά φθά­σου­με ἀ­να­στη­μέ­νοι στήν οὐ­ρά­νια Βα­σι­λεί­α.

Ἤ­δη πε­τύ­χα­με τόν σκο­πό μας! Ἤ­δη μοι­ά­σα­με τό Χρι­στό! Τί ἄλ­λο θέ­λου­με;

Μέ πολ­λές σταυ­ρο­α­να­στά­σι­μες εὐ­χές!

(†) Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Λ. Βασιλείου