Ἡ Ἑλλάδα θὰ ζήσῃ, ὅπως ἔζησε ἀπὸ πολλῶν αἰώνων, μεγαλούργησε καὶ ἔγινε φῶς στὸν κόσμον.
Ἀπὸ τὸν Μέγαν Ἀλέξανδρο ἐκπολιτίσθηκαν οἱ λαοὶ μέχρι τὰ βάθη τῆς Ἀσίας.
Ἡ Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία φώτισε αὐτοὺς τοὺς λαοὺς μὲ τὰ νάματα τῆς Ὀρθοδοξίας.
Καὶ ἐξαπλώθηκε ὁ Ἑλληνισμὸς καὶ ρίζωσε καὶ ἔζησε καὶ θριάμβευσε σὲ ὅλα αὐτὰ τὰ πλάτη καὶ μήκη τῆς γῆς.
Ἦρθε ὅμως ἡ ἀποφράδα ἡμέρα τῆς 29ης Μαΐου 1453.
Δυστυχῶς ἀκολούθησαν 400 χρόνια σκλαβιᾶς κάτω ἀπὸ τὸν ἄκρως δυσβάστακτον τουρκικὸ μωαμεθανικὸ ζυγό.
Ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια, κατὰ θαυμαστὸ καὶ ἀξιοπερίεργο τρόπο, ὁ Ἑλληνισμὸς διατηρήθηκε ζωντανὸς καὶ μαχητής, διότι, ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ Στρατηλάτης μας Θεόδωρος Κολοκοτρώνης : «Ὁ Θεὸς ἔβαλε τὴν ὑπογραφή του γιὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν τῆς Ἑλλάδος καὶ δὲν τὴν παίρνει πίσω».
η συνέχεια ΕΔΩ