Τῇ ΣΤ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, ἡ ἀνάμνησις τοῦ γενομένου παραδόξου θαύματος ἐν Κολασσαῖς τῆς Φρυγίας παρά τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαήλ.
Ὤφθης Μιχαήλ Νώε σῷ ναῷ νέος,
Χώνη ποταμῶν τόν κατακλυσμόν λύων.
Ροῦν Μιχαήλ ποταμῶν χώνευσε, Νόων ἀγός, ἕκτη.
Σήμερα Δευτέρα 6η Σεπτεμβρίου 2021, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε πανηγυρικῶς στόν Ὄρθρο καί τέλεσε τήν Θεία Λειτουργία στήν Ἱερά Μονή Πανορμίτου, ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ ἐν Χῶναις θαύματος τοῦ Ταξιάρχου Μιχαήλ.
Συλλειτούργησαν ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς, Ἀρχιμ. Ἀντώνιος Πατρός, ὁ Ἱερομ. π. Ἀνδρέας Δημητρίου, ὁ Αἰδεσιμ. Ἱερεύς π. Φιλόθεος Κάλφας καί ὁ Διάκονός μας π. Γεώργιος Κακακιός.
Τό Ἱερόν Ἀναλόγιον διηκόνησαν γλυκυφθόγγως, ὁ κ. Μερκούριος Γιανναράς Πρωτοψάλτης τῆς Ἱ. Μονῆς καί ὁ Ἱεροψάλτης κ. Πανορμίτης Κακακιός.
Ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας ἐκήρυξε τό θεῖον λόγον πρός τούς παρεπιδημοῦντας εὐσεβεῖς προσκυνητάς τοῦ Ταξιάρχου, ἀναφερθείς στό ἱστορικό αὐτό θαυμαστό γεγονός τοῦ γενομένου θαύματος, εὐχόμενος ὅπως ὁ Παμμέγιστος Ἀρχάγγελος καί στούς χαλεπούς καιρούς μας, ἀνακόψει ὅπως τότε καί σήμερα τά τρικυμιώδη κύματα τῆς δαιμονικῆς ἀποστασίας καί τόν κατακλυσμόν τῆς κακίας, περιφρουρῶντας ἅπαντα τόν κόσμο καί μάλιστα ὅλους ὅσοι καταφεύγουν ὑπό τήν σκέπη τῶν ἀΰλων Αὐτοῦ Πτερύγων.
Πρό τῆς ἀπολύσεως ἔλαβε χῶρα συμβολικῶς πρός ἁγιασμόν τῶν πιστῶν μικρά περιφορά πέριξ τοῦ Καθολικοῦ καί ἔμπροσθεν τῆς κεντρικῆς Πύλης τῆς Μονῆς ἀνεπέμφθη δέησις ὑπέρ ὑγείας, σωτηρίας καί θείας βοηθείας πάντων τῶν εὐσεβῶν καί Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, τῶν ἐγγύς καί μακράν, ὡς καί τῶν ἐν θαλάσσαις καί ἀέρι πλεόντων, τῶν ἐπικαλουμένων τήν Χάριν τοῦ Παμμεγίστου Ταξιάρχου.
Δραττομένης τῆς εὐκαιρίας, παρατίθεται κατωτέρω ἐν συντομίᾳ τό ἱστορικό τοῦ Θαύματος ἐν Χῶναις παρά τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, τό ὁποῖον σημειοῦται ὅτι ἑορτάζεται, ἀπό τόν 6ον αἰῶνα μ. Χ. πανορθοδόξως πρός τιμήν τοῦ Παμμεγίστου Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, τοῦ ποιοῦντος μεγάλα καί ἐξαίσια εἰς τήν ζωήν τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν πιστῶν αὐτῆς τέκνων.
Εἰς τὰ μέρη τῆς Φρυγίας, στὰ μαρτυρικὰ χώματα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ στὴν πόλη τῶν Κολοσσῶν, ὑπῆρχε μεγάλος Ναὸς τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ. Κάτω ἀπὸ τὸ Ναὸ αὐτὸ ἔβγαινε ἁγίασμα, τὸ ὁποῖο θεράπευε κάθε εἴδους ἀσθένειες καὶ πλῆθος ἀνθρώπων συνέρρεε καθημερινὰ γιὰ νὰ δεχτεῖ τὴν ψυχικὴ λύτρωση καὶ τὴ σωματικὴ θεραπεία.
Ἕνα παιδὶ ποὺ ὀνομαζόταν Ἄρχιππος καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν γειτονική Ἱεράπολη, ἀπὸ τὴν ἡλικία τῶν 10 ἐτῶν πῆγε σ’ αὐτὸν τὸν Ναὸ τοῦ Ἀρχαγγέλου γιὰ νὰ ἀσκητέψει. Ζώντας μὲ μεγάλη ἐγκράτεια καὶ κάνοντας πολλὴ προσευχή, ἀπέκτησε πολλὲς ἀρετὲς καὶ χαρίσματα θεϊκά. Τὰ πλήθη ὅμως τῶν ἀπίστων ποὺ συγκεντρώνονταν γύρω ἀπὸ τὸ ἁγίασμα, βλέποντας τὰ θαύματα καὶ τὴν ἐνάρετη ζωὴ τοῦ Ὁσίου Ἀρχίπου, τὸν φθόνησαν καὶ μὴ θέλοντας νὰ τὸν βλέπουν νὰ ἀγωνίζεται, ἄρχισαν νὰ τὸν συκοφαντοῦν. Μία μέρα συγκεντρώθηκαν ὅλοι μαζί, ὁρμώντας μὲ μανία κατὰ τοῦ Ὁσίου Ἀρχίπου, θέλοντας καὶ αὐτὸν νὰ σκοτώσουν καὶ τὸ ἁγίασμα νὰ καταστρέψουν ἐντελῶς. Καὶ ἀφοῦ τὸν ἔσυραν ἀπ’ τὰ γένια καὶ τὰ μαλλιά του, ἄλλοι μὲν τὸν κτυποῦσαν μὲ ραβδιὰ καὶ ξύλα, ἄλλοι ἔσκαβαν γρήγορα γιὰ νὰ θάψουν τὸ ἁγίασμα. Τότε ὅμως πετάχτηκε φωτιὰ ἀπὸ τὸ σημεῖο ἐκεῖνο ποὺ τοὺς τρόμαξε ὅλους καὶ τοὺς ἔτρεψε σὲ φυγή.
Κατόπιν σκέφτηκαν ἕνα ἄλλο φοβερὸτερο σχέδιο. Ἀπὸ ἀνατολικὰ πήγαζαν δυὸ ποταμοὶ μεγάλοι ὁ Λυκόκαστρος καὶ ὁ Κοῦφος, ποὺ ἔρρεαν πρὸς τὸ μέρος τῆς Ἐκκλησίας χωριστὰ καὶ περικύκλωναν τὸν Ναὸ ἀπὸ μακριὰ σὰν νησί, καὶ ἔσμιγαν ἀρκετὰ πιὸ μακριὰ μετὰ τὴν Λυκία καταλήγοντας στὴν θάλασσα ὡς ἕνας ποταμὸς πλέον, ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Ρόδο. Αὐτοὺς τοὺς ποταμοὺς σκέφτηκαν οἱ ἀσεβεῖς, νὰ τοὺς στρέψουν πρὸς τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ ἁγίασμα. Τὰ νερὰ τῶν ποταμῶν ἄλλωστε ἦταν τόσο ὁρμητικὰ καὶ τὸ ἔδαφος τόσο κατηφορικό, ὥστε ἡ καταστροφὴ ἦταν βέβαια. Ἐπιπλέον πάνω ἀπὸ τὸν Ναὸ ὑπῆρχε καὶ μία τεράστια πέτρα, πάνω στὴν ὁποία οἱ ἀσεβέστατοι ἐκεῖνοι εἰδωλολάτρες ἔστρεψαν τὰ νερὰ τῶν ποταμῶν, γιὰ νὰ κυλήσουν τὸ βράχο ἐκεῖνον ἐπάνω στὸ Ναὸ καὶ τὸ ἁγίασμα. Γιὰ νὰ πραγματοποιήσουν τὸ σκοτεινό τους σχέδιο πάσχιζαν νύχτα καὶ μέρα πλῆθος ἀνθρώπων.
Ὅμως ὁ ὅσιος Ἄρχιππος βλέποντας τὴν μανία τους παρακαλοῦσε τὸν Θεὸ καὶ τὸν Ἀρχάγγελο Μιχαὴλ νὰ ματαιώσει τὰ σχέδια τῶν ἀσεβῶν καὶ νὰ ὑπερισχύσει τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πάνω ἀπὸ τὴν κακία τῶν ἀνθρώπων. Μόλις πέρασαν δέκα ἡμέρες καὶ συγκεντρώθηκε πολὺ νερὸ στὴν τάφρο ποὺ εἶχαν κατασκευάσει, κατὰ τὰ μεσάνυχτα κατέστρεψαν οἱ ἄθεοι τὸ φράγμα, μὲ σκοπὸ νὰ πέσει τὸ νερὸ πάνω στὸν Ναὸ καὶ νὰ τὸν καταστρέψει. Σίγουροι λοιπὸν γιὰ τὴν ἐπιτυχία τοὺς στάθηκαν στὰ ἀριστερά του Ναοῦ περιμένοντας νὰ δοῦν τὸ γεγονός.
Ὁ ὅσιος Ἄρχιππος ὅταν ἄκουσε τὸ μεγάλο θόρυβο καὶ τὴν δυνατὴ βοὴ τῶν νερῶν, προσευχόταν ἐντονότερα λέγοντας τὰ λόγια του προφήτη Δαυΐδ: «ἐπῆραν οἱ ποταμοὶ Κύριε ἐπῆραν οἱ ποταμοί». Καθὼς προσευχόταν ὁ Ὅσιος, τοῦ ἐμφανίστηκε θεία ὅρασις σὰν νὰ ἐρχόταν ἐξ οὐρανοῦ καὶ καλοῦσε τὸν Ἄρχιππο μὲ τὸ ὄνομά του. Αὐτὸς ὅμως μὴ μπορώντας νὰ δεῖ τὸ θέαμα, ἔπεσε μὲ τὸ πρόσωπο κατὰ γῆς. Τότε εἶδε φοβερὸ καὶ πανύψηλο τὸν Ἀρχάγγελο Μιχαήλ, ποὺ τοῦ εἶπε: «Στάσου στὸ ἀριστερὸ μέρος τοῦ Ναοῦ καὶ μὴν φοβᾶσαι». Μετὰ ὁ Ἀρχάγγελος μὲ τὸ χέρι Του ἔκανε τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ στὴν πέτρα, ποὺ ὅπως εἴπαμε ἦταν πάνω ἀπὸ τὴν ἐκκλησία λέγοντας: «μέχρι τοῦτο τὸ σημεῖο νὰ φτάσεις», καὶ μὲ τὸ κοντάρι ποὺ βαστοῦσε χτύπησε τὸ μέρος μὲ δύναμη καὶ ἡ πέτρα σχίστηκε ἀπό ἐπάνω μέχρι κάτω.
Καὶ ὢ τοῦ θαύματος! τὸν εἶδαν τὰ νερὰ καὶ σύμφωνα μὲ τὸν ψαλμὸ ἐσταμάτησαν. Ξανάκανε ὁ Ἀρχάγγελος τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ καὶ ἔγινε σεισμὸς μεγάλος καὶ τρομερός. Τὸ νερὸ τῶν ποταμῶν ἔπεσε στὸ βαθὺ φαράγγι ποὺ ἀνοίχτηκε καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ βρίσκονται ἐκεῖ καὶ νὰ φαίνονται ἕως σήμερα. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ τόπος αὐτὸς ποὺ ὀνομαζόταν πρῶτα Κολασσαὶ μετενομάσθηκε Χῶνες, γιὰ τὴν χώνευση τῶν ποταμῶν ἐκείνων.
Ὁ δὲ Ὅσιος Ἄρχιππος
ἔζησε κατόπιν τοῦ θαύματος ἐκείνου, ἑβδομήντα χρόνια κατὰ τρόπο θεάρεστο
καὶ εὐάρεστο, μέχρι τὴν ἡμέρα ποὺ ἐξεδήμησε εἰς Κύριον γιὰ νὰ ἀπολαύσει
τοὺς καρποὺς τῶν κόπων του.
Ιερά Μητρόπολις Σύμης - Τήλου - Χάλκης και Καστελλορίζου
