Οι θυσίες και οι αγώνες των Ελλήνων εναντίον της Γερμανικής, Ιταλικής και Βουλγαρικής κατοχής δεν έχουν δικαιωθεί και τα δημόσια και ιδιωτικά κανάλια οφείλουν να το υπενθυμίζουν και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό…
Γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος
Η εμπλοκή της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε ως ηθικό κέρδος τις αγέραστες δάφνες του ηρωισμού, της πολεμικής αρετής, της συστράτευσης με την σωστή πλευρά του ιστορικού εκκρεμούς. Το χειροπιαστό κέρδος ήταν τα Δωδεκάνησα. Σε όλα τα υπόλοιπα η πατρίδα μας υπέστη μια βιβλική καταστροφή. Δεν ξέρει κανείς τι να πρωτομετρήσει από τούτο τον Αρμαγεδδώνα – από τις εκατοντάδες χιλιάδες θύματα (πείνα και εκτελέσεις) μέχρι την οικονομική εκμηδένιση της χώρας (λεηλασίες στις οποίες προέβαιναν διαρκώς οι κατοχικές δυνάμεις, διάλυση των βιομηχανιών, καταστροφή υποδομών, εμπρησμοί δασών, αναγκαστικό δάνειο και τροφεία των στρατευμάτων που είχαν στρατοπεδεύσει στην Ελλάδα).
Επιπλέον, η Κατοχή, αναπόφευκτα, όξυνε τις εσωτερικές έριδες και αντιθέσεις και οδήγησε στον Εμφύλιο Πόλεμο. Από κάθε άποψη, δηλαδή, η απρόκλητη εισβολή του Άξονα Γερμανίας, Ιταλίας και Βουλγαρίας στην Ελλάδα και η μαύρη τετραετία σκλαβιάς, που ακολούθησε έβλαψαν ανεπανόρθωτα την πατρίδα μας.
Φέτος συμπληρώνονται τα 80χρονα από την έναρξη του μεγάλου χαμού. Η τηλεόραση, μπορεί έστω και πρόσκαιρα, να χρησιμοποιήσει την μεγάλη ισχύ της για να αναδείξει τη συμβολή της χώρας μας στην υπόθεση της απελευθέρωσης του κόσμου από τον βραχνά του ναζισμού και του φασισμού και να προβάλλει πόσο μεγάλα πλήγματα κατάφεραν σε βάρος μας οι Γερμανοί, οι Ιταλοί και οι Βούλγαροι που δεν άφησαν λίθο επί λίθου στον τόπο.
Να γίνουν εκπομπές για το αναγκαστικό δάνειο που μας χρωστούν οι Γερμανοί
Να γίνουν εκπομπές για το αναγκαστικό δάνειο που μας χρωστούν οι Γερμανοί και αρνούνται πεισματικά να επιστρέψουν, για τα εγκλήματα πολέμου που έκαναν οι Ιταλοί και οι Βούλγαροι (πτυχές της Ιστορίας, που δεν έχουν αναδειχθεί όπως πρέπει), να δείξουν μαρτυρίες και αφηγήσεις παλικαριών μας που πολέμησαν με τις τσουγκράνες τους αλεξιπτωτιστές του Χίτλερ στη μάχη της Κρήτης, Εβραίων των ελληνικών κοινοτήτων που οδηγήθηκαν στα κολαστήρια των στρατοπέδων εξόντωσης, να αναφερθούν σε αντιστασιακές ομάδες και ηρωικές προσωπικότητες (όπως για παράδειγμα την ΠΕΑΝ και τον αρχηγό της Κώστα Περρίκο), που τόνωσαν με τις πράξεις τους το ηθικό της σκλαβωμένης Ευρώπης.
Να ενημερώσουν τους τηλεθεατές για όσες δίκες δοσιλόγων έγιναν, αλλά και για αυτές που (για ευνόητους λόγους) δεν έγιναν και για τα καθάρματα που πλούτισαν την περίοδο που ο λαός μας πέθαινε από την πείνα.
Αυτά να κάνει η ελληνική τηλεόραση το επόμενο διάστημα. Με αυτά να ασχοληθεί. Αν σέβεται τον ρόλο της, τη χώρα και το λαό μας.
