Η έκπληξη της Ηλείας σφηνωμένη σε σπηλιά ανάμεσα σε δύο επιβλητικούς βράχους
Κοντά στο χωριό Γούμερο, το «μπαλκόνι» του νομού Ηλείας, συναντάται ένα από τα πιο συγκλονιστικά μοναστήρια της χώρας.
Μέσα σε φαράγγι στο σημείο που συναντώνται δύο βουνά και ανάμεσα σε δύο επιβλητικούς και πανύψηλους όγκους από μάρμαρο, οι οποίοι δημιουργούν και τη σκεπή του ναού, η Ιερά Μονή Ασκητή συγκλονίζει τον επισκέπτη με την επιβλητικότητα του τοπίου ολόγυρά της.
Κοντά στο χωριό Γούμερο, το «μπαλκόνι» του νομού Ηλείας, συναντάται ένα από τα πιο συγκλονιστικά μοναστήρια της χώρας.
Μέσα σε φαράγγι στο σημείο που συναντώνται δύο βουνά και ανάμεσα σε δύο επιβλητικούς και πανύψηλους όγκους από μάρμαρο, οι οποίοι δημιουργούν και τη σκεπή του ναού, η Ιερά Μονή Ασκητή συγκλονίζει τον επισκέπτη με την επιβλητικότητα του τοπίου ολόγυρά της.
Σύμφωνα με την
παράδοση, το όνομα της οφείλεται σε έναν ασκητή που ζούσε στο φαράγγι
του Γούμερου. Κυνηγοί τον μπέρδεψαν με αγριογούρουνο και τον κυνήγησαν,
τραυματίζοντάς τον θανάσιμα.
Εκείνος κατέληξε στο σημείο που βρίσκεται σήμερα η μονή, όπου οι κυνηγοί φτάνοντας στο σημείο βρήκαν μια εικόνα της Παναγίας. Στο σπήλαιο που σχηματίζουν οι πανύψηλοι βράχοι χτίστηκε η μονή, η οποία το 2001 ανακηρύχθηκε ως Μνημείο Φυσικής Ομορφιάς από την UNESCO.
Πιθανότατα, χρονολογείται από την βυζαντινή εποχή και χωρίζεται σε δύο τμήματα, το ιερό και τα ερείπια της βυζαντινής μονής, η οποία χρονολογείται από τον 12ο αιώνα. Ενώ κατά τη διάρκεια των αιώνων λειτούργησε ως μοναστικό κέντρο και φιλοξένησε πολλούς μοναχούς, εδώ και δεκάδες χρόνια είναι εγκαταλελειμμένη. Ωστόσο, συνεχίζει να προκαλεί δέος και θαυμασμό στους επισκέπτες της.
Εκείνος κατέληξε στο σημείο που βρίσκεται σήμερα η μονή, όπου οι κυνηγοί φτάνοντας στο σημείο βρήκαν μια εικόνα της Παναγίας. Στο σπήλαιο που σχηματίζουν οι πανύψηλοι βράχοι χτίστηκε η μονή, η οποία το 2001 ανακηρύχθηκε ως Μνημείο Φυσικής Ομορφιάς από την UNESCO.
Πιθανότατα, χρονολογείται από την βυζαντινή εποχή και χωρίζεται σε δύο τμήματα, το ιερό και τα ερείπια της βυζαντινής μονής, η οποία χρονολογείται από τον 12ο αιώνα. Ενώ κατά τη διάρκεια των αιώνων λειτούργησε ως μοναστικό κέντρο και φιλοξένησε πολλούς μοναχούς, εδώ και δεκάδες χρόνια είναι εγκαταλελειμμένη. Ωστόσο, συνεχίζει να προκαλεί δέος και θαυμασμό στους επισκέπτες της.
