Ήταν Μάρτιος του 1943
Η Ελλάδα στέναζε κάτω από τη μπότα των κατακτητών (Γερμανών-Ιταλών- Βουλγάρων).
Η περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας ήταν βασικά Ιταλοκρατούμενη. Στην Καστοριά είχε έδρα Ιταλικό σύνταγμα και στα Γρεβενά Ιταλικό τάγμα. Στη Λάρισα είχε έδρα η Ιταλική Μεραρχία Pe narolo.
Στην περιοχή μας είχαν αναπτυχθεί τα πρώτα ανταρτικά τμήματα στην περιοχή Γρεβενών, Σιάτιστας, Βεντζίων και Βοΐου.
Το πρωί της 2ας Μαρτίου 1943 φτάνει, μέσω της οργάνωσης του ΕΑΜ, στη Σιάτιστα μήνυμα ότι φάλαγγα 10 ιταλικών αυτοκινήτων με τρόφιμα και πολεμικά εφόδια ξεκίνησε από την Καστοριά και μέσω Κοζάνης κινούνταν με προορισμό τα Γρεβενά ή τη Σιάτιστα.
Η είδηση αυτή ξύπνησε στους Σιατιστινούς φριχτές μνήμες από την πολύμηνη (Απρίλιος του 1942 μέχρι Δεκέμβριο του 1942) κατοχή της πόλης μας από την τυραννική κι εγκληματική Ιταλική φρουρά, την περιβόητη ΦΙΝΑΝΤΣΑ. Για την περίοδο αυτή ο αείμνηστος Δήμαρχος Βαρβέρης είχε πει : Τότε η Σιάτιστα γνώρισε σκλαβιά που δεν γνώρισε τέτοια σ’ όλη τη μακρόχρονη περίοδο της ζωής της, μ’ όλο που έζησε τρεις αιώνες κάτω από τον τουρκικό ζυγό......
η συνέχεια ΕΔΩ
