Η ζωή όπως την ξέρουμε θα είναι παρελθόν
Ήταν Οκτώβριος του 2010 όταν ένα παράξενο πρωτοσέλιδο δημοσίευμα των «New York Times» έγραφε στον τίτλο του «Επιστήμονες και στρατιώτες λύνουν το μυστήριο των μελισσών».
Η τετράχρονη μελέτη για τον ανεξήγητο θάνατο εκατομμυρίων μελισσών στις ΗΠΑ και την Ευρώπη ερμήνευε υποτίθεται το ακατανόητο γεγονός, μόνο που αυτό που έκανε στην πραγματικότητα ήταν να δημιουργήσει ακόμα περισσότερα αναπάντητα ερωτήματα, σύγχυση και οργή τόσο στους κόλπους της επιστήμης όσο και της μελισσουργίας.
Το φαινόμενο πρωτοεντοπίστηκε το 2006, όταν οι άλλοτε ευημερούσες αποικίες των μελισσών άρχισαν ξαφνικά να εξαφανίζονται, αφήνοντας πίσω αδειανές κυψέλες. Τα σώματα των μελισσών δεν εντοπίζονταν μάλιστα ποτέ, κι έτσι οι επιστήμονες βρήκαν αρμόζον όνομα για το μυστήριο: σύνδρομο καταστροφής αποικίας (CCD).
Από το 2006-2009, πάνω από το 1/3 των ευρωπαίων και αμερικανών μελισσοκόμων επιβεβαίωναν τη ζοφερή πραγματικότητα: οι κυψέλες τους ερήμωναν και το πράγμα συνοδευόταν μάλιστα και από «έλλειψη νεκρών μελισσών», σύμφωνα με την έκθεση που κατάρτισαν οι Επιθεωρητές Μελισσοκομίας της Αμερικής.
Το φαινόμενο είχε φυσικά και οικονομικές επιπτώσεις, οι οποίες ανήλθαν στο εκτιμώμενο ποσό των 15 δισ. δολαρίων. Η Greenpeace μας λέει σήμερα πως στις ΗΠΑ εξαφανίστηκε από το 2006 το 40% της εμπορικά εκμεταλλεύσιμης μέλισσας, ένα νούμερο που στα ευρωπαϊκά πράγματα σκαρφαλώνει στο 25% (από το 1985 εδώ).
Την ίδια εποχή ξεκίνησαν και οι επιστημονικές υποθέσεις για το πώς θα είναι ο κόσμος μας χωρίς τις μέλισσες, ένα ενδεχόμενο που φαινόταν πια πως δεν είναι ούτε σενάριο επιστημονικής φαντασίας ούτε δα και τόσο μακρινό.
Ένας κόσμος χωρίς μέλισσες θα είναι «ένας κόσμος χωρίς φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς και σπόρους», είπε χαρακτηριστικά από την πρώτη στιγμή ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των ΗΠΑ, εμφανιζόμενος αρκετά ανήσυχος στη μελέτη του. Το 1/3 σχεδόν των καλλιεργειών της οικουμένης εξαρτάται από την επικονίαση της μέλισσας για τη γονιμοποίησή του και οι μέλισσες εξαφανίζονται μαζικά και σε πρωτόγνωρους μάλιστα ρυθμούς από τη Δύση.
Φυτοφάρμακα, ασθένειες, παράσιτα, κλιματική αλλαγή και ανθρώπινη υπερεκμετάλλευση της μέλισσας είναι μερικές μόνο από τις ακαδημαϊκές ερμηνείες που έχουν προταθεί στη δεκαετία που μεσολάβησε για την τραγική μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού της. Μια μείωση που απειλεί ευθέως τη ζωή του ανθρώπου όπως την ξέρουμε.
Μια απειλή τόσο πραγματική και επείγουσα που πολλές κυβερνήσεις νομοθέτησαν άρον-άρον τροπολογίες για τη θεραπεία του ανησυχητικού φαινομένου. Οι ΗΠΑ πέρασαν τον Ιούνιο του 2013 έναν νόμο που χρηματοδοτεί ετησίως με 2 εκατ. δολάρια δράσεις για τη βοήθεια του πληθυσμού της μέλισσας.
Οι μέλισσες δεν χαρακτηρίζονται για την ώρα είδος υπό εξαφάνιση. Αυτό που απειλείται από τις περιπέτειές της είναι η ικανότητα να υποστηρίξει τις ανθρώπινες σοδειές, υπονομεύοντας ανοιχτά ένα καλό ποσοστό των πραγμάτων που αποκαλούμε τροφή.
Η αμερικανική αλυσίδα Whole Foods φαντάστηκε κάποια στιγμή (2013) πώς θα ήταν τα μανάβικά μας σε έναν κόσμο χωρίς τη μέλισσα. Αναγκάστηκε να αφαιρέσει από τους πάγκους της πάνω από τα μισά της είδη (τα 237 από τα 453 «πράσινα» είδη που πουλά!).
Τι δεν θα έχει ο κόσμος χωρίς τη μέλισσα, όπως μας έδειξε γλαφυρά η Whole Foods σε συνεργασία με ενώσεις μελισσουργών και πανεπιστημιακά τμήματα; Μήλα, κρεμμύδια, αβοκάντο, καρότα, μάνγκο, λεμόνια, κεράσια, κολοκύθια, μελιτζάνες, αγγούρια, σέλινα, κουνουπίδια, πράσα, μπρόκολα και τόσα μα τόσα ακόμα είδη.
Άλλοι πάλι, ακαδημαϊκοί και ερευνητές, έχουν φανταστεί ακόμα πιο λεπτομερώς πώς θα είναι η ανθρώπινη καθημερινότητα χωρίς τη μέλισσα. Όχι το ίδιο το έντομο, αλλά την ικανότητά της να γονιμοποιεί την εμπορικά εκμεταλλεύσιμη φύση…
Άμεσες επιπτώσεις
Αν εξαφανιστούν οι μέλισσες, οι μελισσοκόμοι θα μείνουν κατά πρώτο χωρίς δουλειά. Αλλά και οι γεωργοί δεν θα μπορούν να γονιμοποιήσουν τα χωράφια και τους οπωρώνες τους, μην έχοντας τελικά τίποτα να θερίσουν. Ή ποσότητες που δεν θα επαρκούν να θρέψουν τον κόσμο.
Η πλειονότητα των φρούτων και των λαχανικών θα εξαφανιστούν από προσώπου γης. Αλλά και τα αμύγδαλα, που εξαρτώνται όσο τίποτα από την επικονίαση της μέλισσας, θα είναι από τα πρώτα πράγματα που θα χαθούν. Κατά τις εκτιμήσεις, χωρίς τη γονιμοποίηση της μέλισσας ένας αμυγδαλεώνας δεν θα αποδίδει παρά το 1/6 (ή και λιγότερο) των δυνατοτήτων του, δυνατότητες που ευοδώνονται μόνο με την παρουσία της μέλισσας.
η συνέχεια στο newsbeast.gr
