Όποιος αγαπάει την μουσική, αγαπάει την μουσική. Θα βρει το αντικείμενο της αγάπης του. Θα ψάξει, θα διαβάσει -φυσικά- θα ακούσει και θα την βρει.
Μπορεί το πρόσωπο της αγαπημένης του να άλλαξε, αλλά θα το αναγνωρίσει.
Αγαπώ την μουσική, ερωτεύομαι ένα σωρό διαφορετικά είδη, χάνομαι σ' αυτά και πάντα, όταν ο έρωτας περάσει, θα μείνει ένα κομμάτι του να με συντροφεύει για πάντα.
Ποπ, ροκ, dance, EDM, folk, metal, hip-hip, soul, noise, blues, country, ambient, κλασική, jazz, ρεμπέτικα, λαϊκά, δημοτικά, ατέλειωτη η λίστα.
Ένας απέραντος, ατελείωτος πλούτος είναι εκεί έξω και δεν έχω κανένα παράπονο.
Ίσως δεν έχουμε τα "τέρατα" του παρελθόντος να βγάζουν "αριστουργήματα" αλλά δεν λείπει με τίποτα η πολλή και καλή μουσική.
Μπορεί να μην έχουμε δέκα, είκοσι σαν τον Πετρίδη να φιλτράρουν όλη αυτή την παραγωγή, αλλά ίσως είναι καιρός να γίνει ο καθένας ο προσωπικός του "Πετρίδης" και να μοιραζόμαστε με χαρά ό,τι κερδίζει τον έρωτά μας με όσους μοιράζονται αυτή την καψούρα, αντί να υποκύψουμε στο στερεότυπο "την δεκαετία [insert favorite decade] βγαίναν αριστουργήματα, τώρα μόνο σκουπίδια ή πως αλλιώς πείτε τα.
Δεν υπάρχει επιστροφή στο παρελθόν κι είναι καλό αυτό.
Καλή χρονιά να (θα) έχουμε!
Andreas Sarris
apotis4stis5.com
*Αναδημοσίευση 2019
