Η έννοια της ενσαρκωμένης πολιτιστικής μνήμης, κεντρική στο έργο και την κληρονομιά του λαογράφου και ιστορικού πολιτισμού Γεωργίου Μ. Μπόντα (1933–2025), τιμημένος από την Ακαδημία Αθηνών, φωτίζει τον τρόπο με τον οποίο οι κοινότητες διατηρούν και μεταδίδουν τον πολιτισμό όχι ως στατική, αρχειοθετημένη γνώση αλλά ως ζωντανή, φυσική εμπειρία.
