Υπάρχουν άνθρωποι, που όσα και να κάνεις για αυτούς, δεν θα είναι αρκετά ποτέ.
Άνθρωποι που πάντοτε θα έχουνε παράπονα από σένα.
Το χαμόγελό τους δε θα στο δίνουν εύκολα. Όχι.
Και θα σε γεμίζουν ενοχές, άλλοτε με τα λόγια τους και άλλοτε με τη σιωπή τους…
Υπάρχουν άνθρωποι, που δύσκολα βγαίνουν από τα προβλήματά τους για να δουν τί γίνεται πιο δίπλα τους.
Χτίζουνε τείχη γύρω τους και δεν σε αφήνουνε να πλησιάσεις…
Υπάρχουν άνθρωποι, που σε παρακαλάνε για συζήτηση, μα δεν έχουνε αφτιά να ακούσουνε τίποτα το διαφορετικό.
Άνθρωποι, ακριβοί στα λάθη και στις παραλήψεις σου, μα χωρίς μάτια για να παραδεχθούνε τις δικές τους.
Υπάρχουν οι άνθρωποι αυτοί…
Και με τη στάση τους, πληγώνουνε. Πολύ…
Ξέρεις όμως πιο είναι το χειρότερο;
Πως αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι κάποιοι ξένοι…
Εσύ είσαι. Ναι. Εσύ.
Και εγώ.
Όχι πάντοτε. Μα πολλές φορές…
Έτσι φερόμαστε.
Και χωρίς να το καταλαβαίνουμε, πληγώνουμε εκείνους που αγαπάμε…
Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος
simeiakairwn.gr
