Η ζωή, με τις καταιγίδες και τις ερήμους της, μοιάζει με μια συνεχή σταύρωση.
Όμως, μέσα σε αυτή τη φαινομενική απώλεια, το βάσανο και την ταλαιπωρία, κρύβεται ένας βαθύς θησαυρός: η ψυχή αρχίζει να μαθαίνει ποια είναι στ’ αλήθεια. Αρκεί βεβαίως να έχει αυτήν την διάθεση για εξέλιξη και πνευματική προκοπή.
Όπως ο σπόρος πρέπει να θαφτεί για να βλαστήσει, έτσι και ο άνθρωπος πολλές φορές χρειάζεται να περάσει μέσα από τον πόνο για να γεννηθεί σε μια νέα, καθαρότερη ύπαρξη. Ο σταυρός, τότε, δεν είναι πια κατάρα· γίνεται δάσκαλος και ευλογία, διότι έγινε το μέσο προς την ελευθερία από κάθε ματαιοδοξία και μικρότητα.
Η δοκιμασία δεν έρχεται για να μας συντρίψει, αλλά για να μας αφυπνίσει. Μας μαθαίνει να αγαπάμε πιο βαθιά και γνήσια, να υπομένουμε χωρίς αγανάκτηση, να βλέπουμε τον κόσμο με βλέμμα πιο ήσυχο και πιο αληθινό, να ζούμε με καρτερία και ελπίδα χωρίς βιασύνη και φοβία.
Κάθε πληγή, κάθε πόνος, μπορεί να γίνει πηγή φωτός, αν την αφήσουμε να ποτιστεί με την προσευχή.
Όταν ο άνθρωπος πάψει να πολεμά τον σταυρό του και αρχίσει να τον αποδέχεται, τότε κάτι αλλάζει μέσα του. Η καρδιά γίνεται πιο πλατιά, πιο ζεστή, πιο ικανή να χωρέσει τον άλλον. Μαλακώνει ο άνθρωπος, ενώ συγχρόνως γίνεται δυνατότερος.
Και εκεί, μέσα σε αυτή τη σιωπηλή αποδοχή, η ψυχή γεύεται κάτι από την ειρήνη του Θεού, μια ειρήνη που δεν αναιρεί τον πόνο, αλλά τον μεταμορφώνει. Πλέον η ανάπαυση πηγάζει από την ενδοχώρα της καρδιάς που σκεπάζεται από την Χάρη.
Ο σταυρός, τελικά, δεν είναι το βάρος της ζωής, αλλά η «πνοή» της, το μάθημα που μας θυμίζει το πρόσκαιρο και το εύθραυστο της επιγειότητάς μας.
Είναι η γέφυρα που ενώνει τη γη με τον ουρανό, τον άνθρωπο με το υπερβατικό είναι του…
Και όσο πιο βαθιά τον αγκαλιάζουμε, τόσο πιο καθαρά βλέπουμε τα πράγματα.
Και εκεί, στο μεθόριο της διαύγειας και της επιβίωσης, γεννιέται ο νέος σταυρός της αυταπάρνησης, της ταπείνωσης, της απλότητας, της υπομονής, της άνευ όρων παράδοσης στην Θεία Πρόνοια. Και έτσι έρχεται η αυγή της φώτισης.
Τα καθημερινά πλέον ανοίγονται στα αιώνια και τα πάντα αγκαλιάζονται με το βλέμμα στον Χριστό.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
simeiakairwn.gr
