Μας κλέψανε τις Κυριακές ή τις αφήσαμε και γλίστρησαν από τα χέρια μας;
Αφήσαμε να μας τις πάρουν.
Να μας πάρουν την χαρά.
Θυμάμαι παλιά στην Ελλάδα, η Κυριακή ήταν μια γιορτή για όλη την οικογένεια.
Όλη η οικογένεια μαζευότανε για την {γιορτή} της Κυριακής.
Ραδιόφωνα στη διαπασών ,να στέλνουν τραγούδια στο σπίτι του γείτονα {ήθελε δεν ήθελε} και γενικά όλη η γειτονιά ήταν μια γιορτή.
Ο κόσμος χαιρότανε την ζωή.
Μια ζωή που μας κλέψανε.
Ή τους αφήσαμε να μας την πάρουν, παρασυρόμενοι στον τρόπο ζωής που μας επέβαλαν, οι τηλεοράσεις και τα παγκόσμια κατευθυντήρια. Γέμισαν τις ψυχές μας πόνο, φόβο, πανικό, αβεβαιότητα και μας μάντρωσαν συναισθηματικά μέσα στα καβούκια μας. Πέσαμε στην παγίδα τους και φοβηθήκαμε. Πουθενά δεν ακούγεται η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Γιατί άραγε;
Ποιος να έχει διάθεση πια λοιπόν, για την γιορτή της Κυριακής;
Σε ποια γειτονιά ακούγονται τραγούδια τις Κυριακές;
Ποια οικογένεια μαζεύεται κάθε Κυριακή για το τραπέζι; Δεν λέω καμιά.
Θα πω λίγες ,πολύ λίγες. Μας κλέψανε την χαρά μας, τα όνειρα μας, τις ελπίδες μας.
Μας κλέψανε τις Κυριακές ή τις χαρίσαμε;
Ή τους αφήσαμε να μας τις πάρουν αμαχητί.
Αφήσαμε να μας διαλύσουνε την ενότητα της οικογένειας ,που επί αιώνες ήταν όπλο αήττητο ,στις δυσκολίες και τις δοκιμασίες που πέρασε η Ελλάδα.
Ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε. Ας αντιδράσουμε. Διώξτε αδέλφια τον φόβο από τις ζωές σας. Ας πάρουμε πίσω τις Κυριακές μας.
Ενώστε πάλι τις οικογένειες σας, κάθε Κυριακή τραπέζι όλοι μαζί.
Οι Κυριακές είναι δικές μας.
Οι ζωές μας ,είναι δικές μας.
Μην φοβάστε τίποτα.
simeiakairwn.gr
