Η αναστολή λειτουργίας σχολείων στους τέσσερις νομούς της Δυτικής Μακεδονίας είναι η κορυφή του παγόβουνου. Είναι η πιο απτή απόδειξη ότι η περιοχή μας ερημώνει. Χωριά που κάποτε έσφυζαν από ζωή, σήμερα δεν έχουν ούτε ένα παιδί για να ανοίξει το σχολείο.
Τα παιδιά λιγοστεύουν.. Ο μαθητικός πληθυσμός συρρικνώνεται.
Κάθε χρόνο προστίθενται κι άλλα σχολεία στη λίστα εκείνων που κλείνουν τις πόρτες τους. Νηπιαγωγεία και δημοτικά σβήνουν από τον χάρτη, καθώς δεν υπάρχουν μαθητές να γεμίσουν τις τάξεις. Η εικόνα σε πολλές κοινότητες είναι σοκαριστική: σχολικά κτίρια άδεια, αυλές που σιωπούν, θρανία στοιβαγμένα σε αποθήκες.
Η πραγματικότητα είναι σκληρή. Οι γεννήσεις μειώνονται δραματικά και οι νέες οικογένειες εγκαταλείπουν την περιοχή, αναζητώντας αλλού δουλειά και προοπτική. Στα χωριά της Φλώρινας, των Γρεβενών, της Καστοριάς και της Κοζάνης, η παιδική φωνή γίνεται σπάνια.
Ο πληθυσμός της Δυτικής Μακεδονίας μειώθηκε πάνω από 10% με μεγαλύτερες μειώσεις στις ΠΕ Γρεβενών και Φλώρινας.
Αυτή η δημογραφική συρρίκνωση αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα για την περιοχή και αποτυπώνεται σε όλους τους δήμους, με χαρακτηριστικές μειώσεις στον Δήμο Κοζάνης, τον Δήμο Εορδαίας και τον Δήμο Βοΐου.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ίσως μοιάζουν παράταιρες οι αναφορές σε «ανάπτυξη».Γιατί το ερώτημα είναι αμείλικτο:
τι θα απομείνει από τη Δυτική Μακεδονία σε λίγα χρόνια αν τα σχολεία συνεχίσουν να σβήνουν;
πηγη efkozani.gr
