Στον δρό­μο της ζωής σου, έχεις ανάγ­κη και από έναν συμ­πα­ρα­στά­τη συγ­κε­κρι­μέ­νο…

Από έναν γέ­ρον­τα. Από έναν πνευ­μα­τι­κό. 

Από έναν εξο­μο­λό­γο. 

Έχεις ανάγ­κη!.. Έχεις ανάγ­κη από έναν πνευ­μα­τι­κό. 

Για­τί κά­πο­τε θα δυ­σκο­λευ­τείς. 

Κά­που μπο­ρεί να χα­θείς. Μπο­ρεί να μπερ­δευ­τείς… 

Και θα έχεις τον πνευ­μα­τι­κό σου να σε βο­η­θά­ει…

Θα έχεις τον πνευ­μα­τι­κό σου, που όταν θα μα­τώ­σουν τα γό­να­τά σου, επει­δή κά­που χτύ­πη­σες, κά­που έπε­σες, κά­που μά­τω­σες, θα σου λέει.

«Έλα δω, μη φο­βά­σαι, δεν θα σε πο­νέ­σω. Να σε κα­θα­ρί­σω θέλω. Να σβή­σω την πλη­γή σου, να κα­θα­ρί­σω την καρ­διά σου, να σου δια­βά­σω την συγ­χω­ρη­τι­κή ευχή, να Κοι­νω­νή­σεις…».

Και έτσι πάλι να βγεις στο δρό­μο της ζωής…

 

 ΠΗΓΗ

 simeiakairwn.gr