Υπάρχουν οι δ@ίμονες…
Πήγα βραδυ στο Μοναστήρι.Τσουχτερό κρύο.Όταν έφθασα βλέπω μια Μοναχή να τουρτουρίζει από το κρύο,έξω στο προαύλιο, και να κλαίει.Τι συμβαινει ; Σταύρο, η Παναγία σε έστειλε, το ξερω.
Με έστειλε η Γερόντισσα να ανάψω τα καντήλια στον α΄όροφο, στο Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου και από τον τρούλλο ακουγονται συνεχώς κτυπήματα και φοβάμαι να πάω μόνη μου. Τι θα πω στη Γερόντισσα;
Άκολούθησέ με.Ανεβαίνουμε τις σκάλες.
Μπαίνουμε στο Ναό και τα κτυπήματα επάνω στον τσιμεντένιο τρούλλο να πέφτουν βροχή.Θαύμασα. Για να τρομάξουν τη Μαναχή ο τύπος και η παρέα του σκεφθηκαν αυτό που διαβάζετε.
Λεω στη Μοναχή : άναψε εσυ τα καντήλια και εγω θα κάνω κομποσχοίνι.
Να δεις ότι θα εξαφανισθούν το πολύ σε ένα λεπτό. Θα πρέπει να ήσαν περίπου εκατον δ@ίμονες.
Από τα πολλά και γρήγορα κτυπήματα που έπεφταν επάνω στο τρούλλο έβγαλα το συμπέρασμα.
Πράγματι μέσα σε ένα λεπτό σταμάτησαν τα κτυπήματα και όλο το σόϊ εξαφανίσθηκε !
Ευλογειτε.
πηγή: romioitispolis.gr
