Τελευταια Νεα

6/trending/recent
Type Here to Get Search Results !

Έφυγε από τη ζωή η Καίτη Γκρέυ - Η ζωή της, ένας αιώνας σαν μυθιστόρημα

https://i.imgur.com/Gia0F8m.jpeg

Με δύσκολη αφετηρία την ορφάνια και τις φτωχογειτονιές, η Καίτη Γκρέυ έγινε η πρώτη βεντέτα του λαϊκού τραγουδιού ενώ οι έρωτές της με είδωλα όπως ο Καζαντζίδης και ο Μπάρκουλης έγραψαν ιστορία.

H Καίτη Γκρέυ έφυγε από τη ζωή στα 100 της χρόνια, που γιόρτασε πριν λίγους μήνες, ενώ υπήρξε ο απόλυτος μύθος του Ελληνικού λαϊκού τραγουδιού. Πάντοτε δραστήρια, πληθωρική και αυθεντική, τα τελευταία χρόνια η τραγουδίστρια αντιμετώπισε μια σειρά από προβλήματα υγείας. Έπειτα από πολύμηνη νοσηλεία μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, η Καίτη Γκρέυ είχε επιστρέψει στο σπίτι της όπου άφησε την τελευταία της πνοή το πρωί της Κυριακής 19 Ιανουαρίου 2025.

Με παιδικά χρόνια που χαρακτηρίζονταν από ντικενσιανή ανέχεια, η Καίτη Γκρέυ δεν τραγουδούσε απλά για τα «Ξένα χέρια», είχε κυριολεκτικά μεγαλώσει στα ξένα χέρια και στις φτωχογειτονιές.

Υπήρξε η πρώτη αληθινά μεγάλη βεντέτα του πάλκου ξεκινώντας από τα χρόνια της δεκαετίας του 50, με αστρονομικές αμοιβές για κάθε της εμφάνιση και το αντίστοιχο ταμπεραμέντο: «Εγώ είμαι η Καίτη Γκρέυ» έλεγε στους επιχειρηματίες και τους μαέστρους που τολμούσαν να την αψηφήσουν, έβαζε την γούνα της και έφευγε.

Ήταν όμως και η επιτομή της αυθεντικής λαϊκής τραγουδίστριας: Οι ερμηνείες της ξεκάθαρα βιωματικές, ειδικά στα ερωτικά τραγούδια. Με παιδικά χρόνια που χαρακτηρίζονταν από ντικενσιανή ανέχεια, η Καίτη Γκρέυ δεν τραγουδούσε απλά για τα «Ξένα χέρια», είχε μεγαλώσει στα ξένα χέρια και στις φτωχογειτονιές.

Πέθανε η Καίτη Γκρέυ- Η ζωή της, ένας αιώνας σαν μυθιστόρημα 2
«Η μαμά μου, η πραγματική, δεν έδωσε μόνο εμένα για υιοθεσία έδωσε και τον αδερφό μου, το Γιάννη. Δεν μπορούσε να μας ζήσει. Τέτοια φτώχεια στη Σάμο.»

«Γεννήθηκα στη Σάμο. Όταν ήμουν ενός χρονού με υιοθέτησε ένα αντρόγυνο, μεγάλοι άνθρωποι, στα Ταμπούρια του Πειραιά, Καισαρείας 14,» είχε αφηγηθεί στον Γιώργο Χρονά στην αυτοβιογραφία της «Καίτη Γκρέυ: Αυτή είναι η ζωή μου» (εκδ. Οδός Πανός) «Η μαμά μου, η πραγματική, δεν έδωσε μόνο εμένα για υιοθεσία έδωσε και τον αδερφό μου, το Γιάννη. Δεν μπορούσε να μας ζήσει. Τέτοια φτώχεια στη Σάμο. Το προξενειό, γι’ αυτή την υιοθεσία, τo’ κανε η αδελφή της θετής μου μαμάς που έμενε κι αυτή στη Σάμο. Το νέο μου μπαμπά τον λέγανε Κώστα και τη μαμά μου Ευρύκλεια».

«Όταν ήμουν μικρή, και μια κυρία μου έφερε σοκολάτες και καραμέλες, ρωτούσα τη μητέρα που ποια είναι αυτή η κυρία. Μου έλεγε ότι είναι μια θεία που μας αγαπάει. Μεγάλωσα στα ξένα χέρια αλλά αυτή η γυναίκα που με μεγάλωσε με λάτρεψε ήταν πραγματική μου μάνα. Μια μέρα γυρνώντας από το νηπιαγωγείο συνάντησα αυτή την «θεία» στον δρόμο. Ήταν με έναν αστυνομικό και μόλις με είδε είπε «να’το, να’το». Την είδα και την ρώτησα γιατί δεν έρχεται πια σπίτι μας. και μου είπε ότι δεν ήταν εδώ και έλειπε και μου είπε να πάω σπίτι της να παίζω με τα παιδιά της» είχε αφηγηθεί σε τηλεοπτική της συνέντευξη η τραγουδίστρια.

«Και με πήρε σπίτι της και πέσανε τα αδέρφια μου – φυσικά ήταν αδέρφια μου – και εκείνη την ώρα μου είπε “εγώ είμαι η σκύλα η μάνα σου που σε έδωσα γιατί δεν μπορούσα να σε ζήσω”. Της είπα ότι θέλω να κάτσω μαζί της και δεν θέλω να πάω στην “άλλη”. Μου είπε ότι αν δεν πάω θα την βάλουν φυλακή. Η θετή μου μητέρα είχε καλέσει την αστυνομία και όταν πήγα σπίτι είπα στη θετή μου μητέρα: “δεν είσαι εσύ η μαμά μου δώσε μου τα ρούχα μου να πάω στην άλλη”. Είχα πολλές τέτοιες πικρίες στη ζωή μου».

Παντρεύτηκε μόλις 15 ετών με τον γείτονά της Νίκο Ηλιάδη. Όπως είχε αφηγηθεί η ίδια στην αυτοβιογραφία της η σχέση τους ήταν πολύ δύσκολη: «Μ’ αναποδογύρισε την σκάφη και μου χύσε όλα τα νερά στο σπίτι γιατί ακριβώς δεν ήθελε να βγαίνω ούτε έξω απ’ την πόρτα. Δεν ήθελε ούτε με γειτόνισσα να μιλάω, μπορώ να πω και κάτι που ‘ναι φριχτό, όταν έφευγε, κοίταζε τι κυλόττα φοράω. Γιατί όταν γύριζε απ’ την δουλειά του, ήθελε να φοράω την ίδια κιλότα, γιατί αν άλλαζα κυλόττα τι θα γινότανε;» Με τον Νίκο Ηλιάδη απέκτησε δύο γιους, τον Φίλιππο και τον Βασίλη, όμως η μικρή Αθανασία Γκιζίλη όπως είναι το πραγματικό της όνομα είχε μεγάλα όνειρα.

Δεν ξεκίνησε αμέσως να τραγουδά, πρώτα βρέθηκε στα μπουλούκια της Ρίτας Τσάκωνα ως ηθοποιός. Τον Νοέμβριο του 1953 ηχογράφησε το πρώτο της τραγούδι «Το μαράζι», του Γιώργου Μητσάκη που την καθιέρωσε αμέσως.

Θα ερμήνευε σε πρώτη εκτέλεση τα τραγούδια συνθετών όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Γιάννης Παπαϊωάννου, η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, ο Κώστας Βίρβος, ο Γιώργος Ζαμπέτας και ο Πάνος Τζαβέλλας. Την δεκαετία του 60 το νυχτοκάματο της ξεπερνούσε τις 8 χιλιάδες δραχμές.

Η ίδια είχε αφηγηθεί στον Γιώργο Χρονά για το ξεκίνημα της: «Τότε λοιπόν οι φωνοληψίες, όπως θα ξέρουνε οι παλιοί, δε γινόντουσαν όπως γίνονται τώρα, με ταινίες και τέτοια, με φίλτρα και με ένα σωρό πράγματα που τις μικρές φωνές τις κάνουν μεγάλες. Και τότε, μάλιστα, έπαιρνε και βραβείο όποιος χάλαγε τα λιγότερα κεριά στις φωνοληψίες. Κι απ’ ότι λέγανε, εγώ και ο Βαγγέλης ο Περπινιάδης, ήμασταν οι μοναδικοί τραγουδισταί που δε χαλάγαμε πολλά κεριά. Πηγαίναμε μια κι έξω. Τότε έπρεπε να είχες μέταλλο για να μπορέσεις να τραγουδήσεις στα μηχανήματα αυτά που είχανε. Πραγματικά, στήθηκα εγώ, το είπα το τραγούδι μια κι έξω.

Πέθανε η Καίτη Γκρέυ- Η ζωή της, ένας αιώνας σαν μυθιστόρημα 3 
 
Με τον Στέλιο Καζαντζίδη στα χρόνια του μεγάλου έρωτά τους.

Τρελαθήκανε όλοι γιατί, όπως μου εξήγησαν μετά, δίνανε βραβεία σ’ αυτούς που χαλάγανε τα λιγότερα κεριά, γιατί η φωνή γραφότανε πάνω σ’ ένα κερί. Μ’ αγκάλιασε ο Μητσάκης, με φίλαγε, κορίτσι μου, μπράβο, συγχαρητήρια, μια κι έξω το πήγες το τραγούδι, δεν έπαθες καθόλου τρακ. “Ε, ας το κάνουμε άλλη μια φορά”, λέει ο κύριος Μηλιόπουλος κι ο κύριος Λαμπρόπουλος, “για να έχουμε κι ένα ρεζέρβα, γιατί μπορεί να χαλάσει το ένα κερί να έχουμε το άλλο”. Πραγματικά, το γύρισα άλλη μια φορά και γραμμοφώνησα το πρώτο μου τραγούδι με μεγάλη συγκίνηση».

"Στέλιο και εγώ κάποτε σε είχα πολύ ανάγκη να μείνεις κοντά μου και εσύ με εγκατέλειψες στο ξενοδοχείο. Πήρε τη μάνα του και την Μαρινέλλα και φύγαν και με άφησε χωρίς ούτε μια δραχμή. Αυτό με πείραξε πάρα πολύ. Δεν το ξεπέρασα ποτέ."

Κομβικό σημείο της ζωής της, η συνάντησή της και η συνεργασία της με τον Στέλιο Καζαντζίδη. Η τραγουδίστρια είχε αφηγηθεί στο «Όγδοο»: «Μικρά παιδιά ήμασταν. Ήταν η πρώτη μου αγάπη και ο πρώτος άντρας που με έκανε να νοιώσω γυναίκα. Μείναμε μαζί πέντε ολόκληρα χρόνια (1953-58). Την στοργή που βρήκε σε μένα δεν τη βρήκε από καμιά γυναίκα. Ήμουν δούλα στον άντρα. Ήταν άρρωστος και του έδινα την σπλήνα και την μάσαγε και μου την έδινε στο χέρι. Όπως έχεις ένα μωρό, έτσι είχα εγώ τον Στέλιο. Πολλά Σαββατόβραδα δεν ήθελε να πάμε για δουλειά και προτιμούσε να μείνουμε μαζί στο σπίτι. Ήταν η μεγαλύτερη κατάχρηση της ζωής μου. Κάπου δεν ήταν τυχερό. Εκείνος ξεμυαλίστηκε όχι εγώ. Ξαναγύρισε σε μένα ο Στέλιος μετά από ένα χρόνο. Όμως εγώ κάπου είχα παγώσει. Έκανα μια προσπάθεια να σμίξω με τον Στέλιο, αλλά όπως φαίνεται το είχα ξεπεράσει και ήδη είχα γνωρίσει έναν άλλο άνθρωπο και ήμουν ευτυχισμένη μαζί του, το Νίκο Λαιμό, τον εφοπλιστή».

«Έκανε προσπάθειες να ξανασμίξουμε. Είμαι σίγουρη ότι μετά από εμένα έμπλεξε με πολλές γυναίκες. Όταν παντρεύτηκε την Μαρινέλλα πήγαμε περιοδεία. Τότε εκδηλώθηκε και είπε μόλις κατέβω στην Αθήνα θα πάρω διαζύγιο. Το’ πε και το’ κανε. Έμενε στην οδό Κνωσού και εγώ στην πλατεία Αττικής. Με πήρε τηλέφωνο να πάω να τον βρω. Δεν μπορούσα γιατί είχα κλείσει θέση στο σινεμά για να δω το «Δόκτορ Ζιβάγκο». Πήγα τελικά για λίγο. Είχε ένα φάκελο στο κομοδίνο. Ανοίγω και βλέπω το διαζύγιο. Σε καλή μεριά, του είπα. Τότε έφευγα για Αμερική να κάνω πρεμιέρα στην Σπηλιά. Στα μέσα του ’60. Μου ζήτησε να μείνω κοντά του. Στέλιο και εγώ κάποτε σε είχα πολύ ανάγκη να μείνεις κοντά μου και εσύ με εγκατέλειψες στο ξενοδοχείο. Πήρε τη μάνα του και την Μαρινέλλα και φύγαν και με άφησε χωρίς ούτε μια δραχμή. Αυτό με πείραξε πάρα πολύ. Δεν το ξεπέρασα ποτέ. Αν δεν ήταν τότε ο Καρνέζης με τον Παπαδόπουλο θα είχα φουντάρει…».

Ένας άλλος έρωτας που είχε μεγάλη δημοσιότητα ήταν αυτός με τον Ανδρέα Μπάρκουλη. «Την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε με τον Μπάρκουλη, με έκλεψε… Ηταν το 1959. Δουλεύαμε και οι δύο στη Θεσσαλονίκη. Μια μέρα ήρθε ο ηθοποιός Κώστας Κακαβάς στο ξενοδοχείο όπου μέναμε και με ρώτησε αν είχα δεσμό με τον Μπάρκουλη. Εγώ αρνήθηκα και θυμωμένη τον ρώτησα ποιος του το είπε αυτό. Κι εκείνος μού απάντησε: ''Ο Μπάρκουλης''. ''Να πας να του πεις ότι δεν είναι άντρας'' φώναξα έξαλλη».

«Το επόμενο βράδυ ήμουν στο μαγαζί όπου τραγουδούσα, με πλησίασε ένας σερβιτόρος και μου είπε πως απέξω με περιμένει ο Μπάρκουλης. Πήγα. Στάθηκα έξω απ' το παράθυρο του ακριβού σπορ αυτοκινήτου του και τον ρώτησα γιατί λέει αυτά τα ψέματα για μας τους δυο. Εκείνος ευγενικά και πάντα μιλώντας μου στον πληθυντικό, μου ζήτησε να μπω μέσα στο αυτοκίνητο για να μιλήσουμε ήρεμα αφού γύρω γύρω υπήρχε κόσμος και μας άκουγε».

Πέθανε η Καίτη Γκρέυ- Η ζωή της, ένας αιώνας σαν μυθιστόρημα 4 
 
Με τον Ανδρέα Μπάρκουλη.

«Όταν μπήκα, έβαλε μπρος τη μηχανή κι έφυγε. Τρόμαξα. Πάνω στο παρμπρίζ είχε μια σοκολάτα. Με το ένα χέρι οδηγούσε και με το άλλο με τάιζε σοκολάτα. Με πήγε σε μια ερημιά και εκεί μου εξομολογήθηκε, για πρώτη φορά, πως ήταν πολύ ερωτευμένος μαζί μου. Ετσι ξεκίνησαν όλα. Οταν λίγες μέρες μετά έφυγα για την Αθήνα, με έπαιρνε συνέχεια τηλέφωνο και μου έλεγε πως με ήθελε συνέχεια κοντά του. Λίγο καιρό αργότερα μου είπε πως θα έρθει να με ζητήσει από τη μάνα μου. Και το έκανε. ''Αμα σε θέλει η κόρη μου, κι εγώ σε θέλω'' του απάντησε εκείνη και έτσι αρραβωνιαστήκαμε».

«Όταν γνωριστήκαμε, ο Ανδρέας ήταν χορτασμένος. Δεν μου έδωσε ποτέ το δικαίωμα να ζηλέψω, δεν τον έπιασα ποτέ με άλλη γυναίκα. Εκείνος μπορεί να με ζήλευε λίγο, εγώ όχι. Ήταν πιστός. Οι λόγοι που χωρίσαμε είχαν να κάνουν με τις συνήθειες που είχε στην καθημερινότητά του και στον τρόπο που αντιμετώπιζε τα πράγματα. Ήταν λίγο άμυαλος». Στα χρόνια της επταετίας ο ηθοποιός είχε συλληφθεί για κατοχή μικροποσότητας ινδικής κάνναβης.

Πέθανε η Καίτη Γκρέυ- Η ζωή της, ένας αιώνας σαν μυθιστόρημα 5 
 
Με τον Τόλη Βοσκόπουλο που είχε συνθέσει τη μουσική για το δίσκο της «Είσαι η λατρεία μου», τον Γιάννη Πάριο  τότε υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη και τον δημοσιογράφο Γιάννη Δημαρά.

«Ένα βράδυ ετοιμαζόμασταν να κάνουμε πάρτι για τον αδελφό του επειδή είχε πάρει το πτυχίο του από τη Νομική. Ο Ανδρέας όμως δεν εμφανίστηκε. Το πρωί τηλεφώνησα ανήσυχη στον Κώστα Ρηγόπουλο και τον ρώτησα αν γνώριζε κάτι. Εκείνος μου είπε να πάρω το αυτοκίνητο και να πάω στο σπίτι του Νίκου Παγκράτη στην Κυψέλη. Όταν έφθασα αλαφιασμένη, είδα τον Κώστα Ρηγόπουλο, τον Γιώργο Μούτσιο και την Κάκια Αναλυτή με τα μάτια πρησμένα απ' το κλάμα. Μου είπαν ότι συνέλαβαν τον Ανδρέα το προηγούμενο βράδυ. Σοκαρίστηκα. Δεν μπορούσα να μείνω μαζί του όταν ήξερα ότι είχε τέτοιες κακές συνήθειες. Είχα δυο παιδιά στην εφηβεία. Φοβόμουν. Οι κοινοί μας φίλοι με πίεσαν πολύ να μην τον αφήσω. Μου έλεγαν πως με αγαπούσε πολύ και ότι θα δεν θα τα κατάφερνε μακριά μου. Κι ο ίδιος όμως, μέσα από το κρατητήριο, μου έγραψε ένα γράμμα που έλεγε: ''Καίτη μου, αν με αφήσεις θα πεθάνω… Έχεις τον λόγο μου, δεν θα ξαναμπλέξω…''. Εγώ όμως ήμουν αμετάπειστη. Τον αγαπούσα αλλά έπρεπε να κοιτάξω το καλό των παιδιών μου».

Πέθανε η Καίτη Γκρέυ- Η ζωή της, ένας αιώνας σαν μυθιστόρημα 6 
 
Με την εγγονή της Αγγελική Ηλιάδη.

Η Καίτη Γκρέυ δεν σταμάτησε ποτέ να τραγουδά, μέχρι που ξεκίνησε να την προδίδει η υγεία της. Την δεκαετία του 90, σε ηλικία 70 ετών είχε μια τεράστια επιτυχία με το συγκρότημα «Εκείνος και Εκείνος» και το τραγούδι «Μια γυναίκα μόνο ξέρει» που έδωσε νέα πνοή στην καριέρα της.

Ακμαία μέχρι πρόσφατα, η τραγουδίστρια τα τελευταία χρόνια είχε αποσυρθεί στο όμορφο διαμέρισμά της στην Νέα Σμύρνη αντιμετωπίζοντας διάφορα προβλήματα υγείας. Ο γιος της Βασίλης από τον γάμο της με τον Νίκο Ηλιάδη πέθανε το 2021. Η κόρη του είναι η τραγουδίστρια Αγγελική Ηλιάδη.

Γιαγιά και εγγονή, είχαν πάντα μια έντονη σχέση με συχνές διαφωνίες και εξίσου πυκνές τρυφερές επανασυνδέσεις. Η τραγουδίστρια είχε πει χαρακτηριστικά λίγο καιρό πριν η Καίτη Γκρέυ γιορτάσει τα 100 της χρόνια:

«Έχω να δω αρκετό καιρό τη γιαγιά μου. Είναι σε μια κατάσταση που δεν καταλαβαίνει ποιον βλέπει, δεν θυμάται, δεν αναγνωρίζει. Κοντεύει τα 100. Κάποια στιγμή της είπαν για τον θάνατο του πατέρα μου, αλλά δεν ξέρω αν το έχει καταλάβει και αν το ξέρει μέσα της. Πάνε πολλά χρόνια που συναντηθήκαμε. Είχα πάρει τους γιους μου και είχαμε πάει να τη δούμε. Τότε ήταν καλά. Τώρα είναι σε προχωρημένη άνοια».

πηγη tovima.gr


Top Post Ad

Below Post Ad

https://news.google.com/publications/CAAqBwgKMKTBmwsw6MuzAw?hl=el&gl=GR&ceid=GR%3Ael