Ὑπό ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη
«Ὁ ἀποθανών δεδικαίωται ἀπό τῆς ἁμαρτίας» (Ρωμ.6:7). Ὁ Παῦλος δέν ἐννοεῖ τό αὐτονόητο: Ὅτι ὁ νεκρός δέν ἁμαρτάνει πιά, ἀλλά ἐννοεῖ τόν ἄνθρωπο πού ἔχει βαπτισθεῖ, καί ἐπειδή ἔχει βαπτισθεῖ, ἔχει νεκρωθεῖ γιά τόν κόσμο καί γιά τήν ἁμαρτία (Ρωμ. 6:2).
Μέ ἄλλα λόγια, κατά τήν Ἐκκλησία, ὁ ἄνθρωπος, ὁ χριστιανός πού ἔχει βαπτισθεῖ, δέν ἔχει πιά δικαίωμα, τό ἐλεύθερο νά διαπράττει ἁμαρτίες, καί μἀλιστα ἁμαρτίες πού σχετίζονται μέ τή σάρκα, μοιχεία, πορνεία, ἀρσενοκοιτία, καί τά σχετικά.
Καί ὁ Παῦλος συνεχίζει μέ τρόπο ἀλληγορικό: Ἡ γῆ, ὅταν δέχεται τή βροχή, τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, φυτρώνει καί καρπούς καί ἀγκάθια.
Ὅταν ὅμως φυτρώνει ἀγκάθια, ἡ κατάρα πλησιάζει πάνω της, καί θά παραδοθεῖ στή φωτιά (Ἑβρ. 6:7).
Πρό Χριστοῦ, ὅσοι ζοῦσαν ἐν ψυχρῷ στήν ἁμαρτία, θεωροῦντο γιά τό Θεό ἀνάξιοι ἀκόμα καί νά ζοῦν, γι'αὐτό καί ὁ Θεός, τούς μέν ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς τοῦ Νῶε, τούς ἐξαφάνισε μέ τό φοβερό κατακλυσμό, τούς δέ κατοίκους τῶν Σοδόμων καί Γομόρρων τούς ἔκαψε, τούς ἔκανε ὁλοκαύτωμα μέ τήν ἀφύσικη φωτιά πού ἔστειλε ἀπό τόν οὐρανό, εἰδικά γι'αὐτούς.
Δέν πρόκειται γιά παραμύθια. Ὑπάρχουν ἀναμισβήτητα ντοκουμέντα.
Ἄς διαλογισθοῦμε τί ἰσχύει τώρα, μετά Χριστόν, γιά ὅσους ζοῦν ἐν ψυχρῷ στήν ἁμαρτία (2 Πέτ. 2:4).
Μέ ἄλλα λόγια, ὅσοι συνειδητά ἐπιλέγουν τήν ἁμαρτία, προπαντός τίς ἁμαρτίες τῆς σαρκός, καί ἐμμένουν στίς ἐπιλογές τους, καθώς καί οἱ ὑποστηρικτές τους, δέν ἔχουν θέση στήν ἁγία Ἐκκλησία.
Ὁ ἀσθενής πού ἐπιθυμεῖ τή θεραπεία του, εἰσέρχεται στό Νοσοκομεῖο καί ἀκολουθεῖ τίς ὁδηγίες τοῦ Νοσοκομείου.
Ἄν δέν τίς ἀκολουθεῖ, σημαίνει πώς δέν ποθεῖ τή θεραπεία του· καί διώχνεται ἀπό τό Νοσοκομεῖο, καί δικαίως. Καί ἡ Ἐκκλησία εἶναι πνευματικό Νοσοκομεῖο. Εἰσέρχονται, ὅσοι ἐπιζητοῦν τή θεραπεία, τή σωτηρία της, ἀκολουθώντας τίς ἐντολές της.
Διαφορετικά δέν ἔχουν λόγο νά παραμένουν στήν Ἐκκλησία. Καταδικάζουμε τίς ἐπιλογές τους. Δέν τίς σεβόμαστε, προπαντός τίς ἐπιλογές τῶν νομοθετῶν· «ἡ οὖν ἁμαρτία ὑμῶν μένει», μένει ἀσυγχώρητη (Ἰω.9:42), γιατί διαστρέφει ἕναν ὁλόκληρο λαό.
Λένε: «Ὁ Χριστός, ἡ Ἐκκλησία, εἶναι ἀγάπη, καί δέχονται ὅλους τούς ἀνθρώπους». Ἐκκλησία δέν εἶναι οὔτε οἱ Ἱερεῖς, οὔτε οἱ Ἀρχιερεῖς. Αὐτοί εἶναι ἁπλῶς ἐκπρόσωποί της.
Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἀόρατη κιβωτός τῆς σωτηρίας· εἶναι ὁ ἴδιος Χριστός. Καί δέχεται τούς ἀνθρώπους, πού ποθοῦν τήν σωτηρία τους, τηρώντας τίς ἐντολές Του.
Πῶς νά δεχθεῖ, ὅσους δέν θέλουν νά σωθοῦν; Στήν κιβωτό τοῦ Νῶε κανέναν δέν ἔβαλε μέ τό ζόρι.
Δέν εἴμαστε ἐλεύθεροι, ἀνεξάρτητοι, εἴμαστε ὑπό τούς νόμους τῆς θείας Θείας Δικαιοσύνης. Θά τό δεῖτε...
πηγη romfea.gr
*φωτογραφία αρχείου
