Άμα δεις αυτή την κακάσχημη ντομάτα
βάρους σχεδόν δύο κιλών στο μανάβη,
ανάμεσα στις «κούκλες»,
που είναι όλες ίδιες και στρόγγυλες
το πιο πιθανόν είναι να μην την επιλέξεις.
Αυτό γιατί έχουμε μάθει,.. μας έχουν μάθει,..
να αγοράζουμε «με το μάτι» άνοστα πράγματα.
Γουστάρουμε τη μούρη ρε φίλε, πως να το κάνουμε…;
Γουστάρουμε «ευκολία».
Συνηθίσαμε στο «άνοστο». Στο φιρμάτο.
Στην «καλή συσκευασία». Στο άψυχο.
Και δεν αφήνουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της.
Κι όμως το ακανόνιστο σχήμα,
είναι σημάδι υγιούς καρπού.
Είναι απόδειξη πως το φυτό δεν είναι υβρίδιο.
Έτσι την καταντήσαμε τη ζωή μας σε όλα τα επίπεδα.
Ψεύτικη. Α-φύσικη. Κονσερβοποιημένη.
Ακόμη και στη φάτσα μας φίλτρα βάζουμε
για να μοιάζουμε «πιο όμορφοι».
Πιο ψεύτικοι. Πιο «πλαστικοί».
Θέλουμε να μην «είμαστε εμείς».
Κι αυτό το λέμε εξέλιξη.
Yannis Bakman
simeiakairwn.wordpress.com
