Διανύουμε τη δεύτερη εβδομάδα της Μεγάλης Σαρακοστής, πλησιάζουν οι Β' Χαιρετισμοί.
Ο γήινος χρόνος περνά γρήγορα, διανύουμε ήδη τη δεύτερη εβδομάδα της Μεγάλης Σαρακοστής, πλησιάζουν οι Β’ Χαιρετισμοί. Βρισκόμαστε εν δια μέσου νηστείας και προσευχής.
"Χαίρε, αστέρος αδύτου Μήτηρ... Χαίρε, Κύριον φιλάνθρωπον επιδείξασα Χριστόν".
Η προσμονή μας εναγώνια αφουγκράζεται τους υπέροχους ύμνους αυτής της ημέρας, ύμνους αγαλλίασης και ψυχικής ανάτασης.
Η ψυχή μας φτερουγίζει περιδιαβαίνοντας τούτες τις ιερές ημέρες που προετοιμάζουν τον ερχομό του Πάσχα και τη λύτρωσή μας. Ιερές, ξεχωριστές ημέρες που καλούμαστε να αποδείξουμε την αφοσίωση και την πίστη μας στον λυτρωτή μας.
Η Μεγάλη Σαρακοστή είναι η περίοδος της πραγματικής μας μέθεξης με το Θείο, είναι το μερίδιό μας στην ανθρωπιά, στην αγάπη, στον πόνο, είναι ό,τι εμείς οι θνητοί μπορούμε να προσφέρουμε στον φιλάνθρωπο Κύριό μας.
Καθαρή η ψυχή μας από τα πάθη του μίσους, του θυμού, του φθόνου, της κακίας, λυτρωμένη πορεύεται να γευτεί το μέγιστο αγαθό που έρχεται με την έλευση του Πάσχα.
Αρωγός σε αυτό μας τον αγώνα το σώμα μας. Καθαρό από τη νηστεία, μαθαίνει να αγωνίζεται. Η αυτοπειθαρχία και η αυτοσυγκράτηση δίνει οντότητα στην ύλη που παρά τον υποδεέστερο ρόλο της, σε τούτο το χρόνο λειτουργεί με ένα είδος υποστηρικτικής συμφυΐας.
Η φθαρτή και θνητή ύλη μας, υποκλίνεται στο μεγαλείο της ψυχής μας, στην ατένιση της αιώνιας ζωής και κρατιέται με τη νηστεία μακριά από τους υλικούς πειρασμούς.
Αυτό είναι το θαύμα της νηστείας.
Η έστω και προσωρινή ανάταση της ύλης στη θέαση της σφαίρας της αιωνιότητας.
Η ψυχή ηγετικά προπορεύεται ατενίζοντας την αιωνιότητα. Η ύλη, το σώμα τη στηρίζει.
Μοναδικός δυϊσμός με διακριτούς ρόλους.
Ακούστε ζωντανά τους Χαιρετισμούς στην Υπεραγία Θεοτόκο από τον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου - Ώρα 19:00Ἤκουσαν oἱ ποιμένες,
“Ορθοδοξία και Παράδοση”
Ακάθιστος Ύμνος - Β' Στάσις
τῶν Ἀγγέλων ὑμνούντων,
τὴν ἔνσαρκον Χριστοῦ παρουσίαν·
καὶ δραμόντες ὡς πρὸς ποιμένα,
θεωροῦσι τοῦτον ὡς ἀμνὸν ἄμωμον,
ἐν γαστρὶ τῆς Μαρίας βοσκηθέντα,
ἥν ὑμνοῦντες εἶπον·
Χαῖρε, Ἀμνοῦ καὶ Ποιμένος Μῆτερ,
χαῖρε, αὐλὴ λογικῶν προβάτων.
Χαῖρε, ἀοράτων ἐχθρῶν ἀμυντήριον,
χαῖρε, Παραδείσου θυρῶν ἀνοικτήριον.
Χαῖρε, ὅτι τὰ οὐράνια συναγάλλεται τῇ γῇ,
χαῖρε, ὅτι τὰ ἐπίγεια συγχορεύει οὐρανοῖς.
Χαῖρε, τῶν Ἀποστόλων τὸ ἀσίγητον στόμα,
χαῖρε, τῶν Ἀθλοφόρων τὸ ἀνίκητον θάρσος.
Χαῖρε, στερρὸν τῆς πίστεως ἔρεισμα,
χαῖρε, λαμπρὸν τῆς Χάριτος γνώρισμα.
Χαῖρε, δι' ἧς ἐγυμνώθη ὁ Ἅδης,
χαῖρε, δι' ἧς ἐνεδύθημεν δόξαν.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Θεοδρόμον ἀστέρα,
θεωρήσαντες Μάγοι,
τῇ τούτου ἠκολούθησαν αἴγλῃ·
καὶ ὡς λύχνον κρατοῦντες αὐτόν,
δι' αὐτοῦ ἠρεύνων κραταιὸν Ἄνακτα,
καὶ φθάσαντες τὸν ἄφθαστον,
ἐχάρησαν αὐτῷ βοῶντες·
Ἀλληλούια.
Ἴδον παῖδες Χαλδαίων,
ἐν χερσὶ τῆς Παρθένου,
τὸν πλάσαντα χειρὶ τοὺς ἀνθρώπους·
καὶ Δεσπότην νοοῦντες αὐτόν,
εἰ καὶ δούλου μορφὴν ἔλαβεν,
ἔσπευσαν τοῖς δώροις θεραπεῦσαι,
καὶ βοῆσαι τῇ Εὐλογημένῃ·
Χαῖρε, ἀστέρος ἀδύτου Μήτηρ,
χαῖρε, αὐγὴ μυστικῆς ἡμέρας.
Χαῖρε, τῆς ἀπάτης τὴν κάμινον σβέσασα,
χαῖρε, τῆς Τριάδος τοὺς μύστας φωτίζουσα.
Χαῖρε, τύραννον ἀπάνθρωπον ἐκβαλοῦσα τῆς ἀρχῆς,
χαῖρε, Κύριον φιλάνθρωπον ἐπιδείξασα Χριστόν.
Χαῖρε, ἡ τῆς βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας,
χαῖρε, ἢ τοῦ βορβόρου ρυομένη τῶν ἔργων.
Χαῖρε πυρὸς προσκύνησιν παύσασα,
χαῖρε, φλογὸς παθῶν ἀπαλλάττουσα.
Χαῖρε, πιστῶν ὁδηγὲ σωφροσύνης,
χαῖρε, πασῶν γενεῶν εὐφροσύνη.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Κήρυκες θεοφόροι,
γεγονότες οἱ Μάγοι,
ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Βαβυλῶνα,
ἐκτελέσαντές σου τὸν χρησμόν,
καὶ κηρύξαντές σε τὸν Χριστὸν ἅπασιν,
ἀφέντες τὸν Ἡρώδην ὡς ληρώδη,
μὴ εἰδότα ψάλλειν·
Ἀλληλούια.
Λάμψας ἐν τῇ Αἰγύπτῳ,
φωτισμὸν ἀληθείας ἐδίωξας,
τοῦ ψεύδους τὸ σκότος·
τὰ γὰρ εἴδωλα ταύτης Σωτήρ,
μὴ ἐνέγκαντά σου τὴν ἰσχὺν πέπτωκεν,
οἱ τούτων δὲ ρυσθέντες,
ἐβόων πρὸς τὴν Θεοτόκον·
Χαῖρε, ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων,
χαῖρε, κατάπτωσις τῶν δαιμόνων.
Χαῖρε, τὴν ἀπάτης τὴν πλάνην πατήσασα,
χαῖρε, τῶν εἰδώλων τὴν δόξαν ἐλεγξασα.
Χαῖρε, θάλασσα ποντίσασα Φαραὼ τὸν νοητόν,
χαῖρε, πέτρα ἡ ποτίσασα τοὺς διψῶντας τὴν ζωὴν.
Χαῖρε, πύρινε στῦλε ὁδηγῶν τοὺς ἐν σκότει,
χαῖρε, σκέπη τοῦ κόσμου πλατυτέρα νεφέλης.
Χαῖρε, τροφὴ τοῦ μάνα διάδοχε,
χαῖρε, τρυφῆς ἁγίας διάκονε.
Χαῖρε, ἡ γῆ τῆς ἐπαγγελίας,
χαῖρε, ἐξ ἧς ρέει μέλι καὶ γάλα.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Μέλλοντος Συμεῶνος,
τοῦ παρόντος αἰῶνος,
μεθίστασθαι τοῦ ἀπατεῶνος,
ἐπεδόθης ὡς βρέφος αὐτῷ,
ἀλλ' ἐγνώσθης τούτω καὶ Θεὸς τέλειος·
διόπερ ἐξεπλάγη σου τὴν ἄρρητον σοφίαν,
κράζων·
Ἀλληλούια.
ekklisiaonline.gr
