Τελευταια Νεα

6/trending/recent
Type Here to Get Search Results !

Νίκος Ζούδιαρης, Αλεξάνδρα Γκουντούλια, Αριστείδης Χατζησταύρου: Ένας σεμνός θρίαμβος

Μερικές φορές η ζωή σού προσφέρει αναπάντεχα αυτό που χρειάζεσαι αλλά δεν το ξέρεις.

Μία δύσκολη Τετάρτη, από αυτές που με κάνουν να αναρωτιέμαι πώς βρίσκουν οι άνθρωποι τη διάθεση να βγουν, βρέθηκα στο Μουσικό Κουτί. Ο Νίκος Ζούδιαρης πριν μερικές μέρες μου είπε θέλω να το δεις από κοντά, μιλώντας για το λάιβ της Αλεξάνδρας και του Αριστείδη που φέρει και τη δική του σφραγίδα. Τον εμπιστεύτηκα, όχι χωρίς κόπο, είναι αλήθεια.

Από το πρώτο κομμάτι, η Τετάρτη μου άρχισε να αποκτά ενδιαφέρον. Έψαξα ένα χαρτί, βρήκα κι ένα μολύβι και άρχισα να σημειώνω. Λέξεις, ερωτήσεις, στίχους. Δεν έχει νόημα να μεταφέρω τις σκέψεις και τα συναισθήματα που μου δημιούργησε αυτό τα ταξίδι γιατί ταξίδι ήταν. Ροκ, μπαλάντες, ελληνικό, παραδοσιακό. Εκπλήξεις. Αλλαγές στο ηχόχρωμα της Αλεξάνδρας, αλλαγές στις κιθάρες του Αριστείδη. Αναρωτιέμαι πώς επέλεξαν τα κομμάτια; Με τι κριτήριο; Δεν με νοιάζει! Ούτε θα τους ρωτήσω. Δεν χρειάζεται να ερμηνεύονται όλα.

Αλεξάνδρα: Ορμητική και αδημονούσα.
Αριστείδης: Δωρικότητα και Νέα Υόρκη.

Υ.Γ.
1. Αριστείδη, όταν κρατάς τον ρυθμό με το πόδι γίνεται κάτι μαγικό.
2. Αλεξάνδρα, αυτό που ξεκινάς έχει τις ευχές των θεών της μουσικής.
3. Άρχισα να συμπαθώ τις Τετάρτες.

Αλεξάνδρα Γκουντούλια

• Πρώτη μέρα, πρώτο τραγούδι, πρώτο δευτερόλεπτο στη σκηνή του «Μουσικού Κουτιού». Ποιο τραγούδι; Ποιο συναίσθημα; Τι χρώμα; Περίγραψέ μας!

Είναι ένα ανέκδοτο κομμάτι από τη δουλειά που ετοιμάζουμε με τον Νίκο Ζούδιαρη. Έχω αγωνία. Πώς θα το ερμηνεύσω, αν θα το περάσω στους ακροατές, πώς θα ακουστεί η φωνή μου απ’ τα ηχεία του μαγαζιού. Βλέπω χρώμα μπλε· από τα φώτα που χτυπάνε το πρόσωπό μου στη σκηνή. Και κοιτάζω προς την πόρτα που βρίσκεται απέναντί μου, για να ξέρω ότι ανά πάσα στιγμή, αν δεν κυλήσουν τα πράγματα όπως τα φαντάζομαι, θα μπορέσω αυθόρμητα να τρέξω. Τελικά ακούγεται η πρώτη νότα της κιθάρας και με παρασέρνει μαζί της, στον κόσμο αυτής της μουσικής παράστασης, που τόσο ανυπομονούσα να ξεκινήσει.

• Την απόφαση να έρθεις στην Αθήνα να δοκιμάσεις το όνειρό σου πότε την πήρες; Τι άφησες πίσω σου;

Ήταν τέλη Αυγούστου του περασμένου καλοκαιριού. Βρισκόμουν σε μια παραλία της Θάσου που τραγουδούσα τα τελευταία καλοκαίρια και κάπου εκεί αποφάσισα πως ήρθε η ώρα να μετακομίσω! Άφησα πίσω όλες εκείνες τις μνήμες και τις στιγμές που με καθόρισαν και με διαμόρφωσαν αυτά τα επτά χρόνια που έζησα στη Θεσσαλονίκη. Την αδερφή μου την Κατερίνα, που τόσο αγαπώ, και τις βραδιές που τραγουδούσαμε παρέα. Φίλες και φίλους που γίναμε οικογένεια.
Άφησα εκεί πάνω και μια σχολή που κουράστηκα πολύ να ολοκληρώσω, αυτή της Φαρμακευτικής, που δεν συμπάθησα στιγμή και με έσπρωξε με φυσικότητα στη μεγάλη μου αγάπη, το τραγούδι.

• Σε ενοχλεί όταν μιλούν για μία «απαίδευτη νέα γενιά»;

Είμαστε μια μεταβατική γενιά και προσπαθούμε να καταλάβουμε έναν κόσμο, ο οποίος όπως φαίνεται είναι δυσλειτουργικός. Ψάχνουμε να ταυτιστούμε με κάτι σε μια κοινωνία που έχει χάσει τον ρομαντισμό της και φανερώνει έκδηλα πια τα σκοτάδια και τις τρύπες της. Ποιος άραγε να γνωρίζει τις ιδέες και τα κίνητρα όλων αυτών των ατόμων και μπορεί να τους χαρακτηρίζει με αυτό τον απόλυτο τρόπο;

• Αν και είναι νωρίς ακόμα, πώς αυτοπροσδιορίζεσαι ως τραγουδίστρια, σε ποιο φάσμα εντάσεις τον εαυτό σου;

Όντως, είναι ακόμη νωρίς να αυτοπροσδιοριστώ ως τραγουδίστρια συγκεκριμένου φάσματος. Συνήθως αδυνατώ να κατατάξω τη μουσική σε συγκεκριμένα είδη. Πάντοτε τραγουδούσα κομμάτια που με αγγίζουν, συνθετικά και στιχουργικά.
Αγαπώ συνθέτριες και συνθέτες που με κινητοποιούν καλλιτεχνικά. Θαυμάζω έργα διαφόρων ειδών και όταν αυτά με εμπνέουν και με διαμορφώνουν, παύουν πια να κατηγοριοποιούνται κι εκείνα μέσα μου.

• Είσαι έτοιμη να διαχειριστείς μια επιτυχία;

Δεν ξέρω πώς να ορίσω την επιτυχία. Αν καταφέρω να επικοινωνήσω σ’ ένα κοινό, μέσω της ερμηνείας μου, τραγούδια που αγαπώ, αυτό για μένα είναι επιτυχία. Αν αγαπηθεί ένα κομμάτι με τη φωνή μου, αυτό είναι επιτυχία. Ένα άτομο που δεν γνωρίζει τίποτα για μένα και βρίσκεται τυχαία στο μαγαζί που τραγουδάω και αγγίζω κάτι στην ψυχή του, αυτό για μένα είναι επιτυχία.

• Περίγραψε ένα μέρος που θα ήθελες να τραγουδήσεις.

Νομίζω πως θα ήταν ένα μέρος με τα πράγματα που αγαπώ περισσότερο. Σίγουρα θα υπήρχε θάλασσα και μαζεμένα τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Θα ήταν βράδυ και θα είχε τόσο φωτεινό ουρανό που θα ήταν και ο φωτισμός της παράστασης και να τραγουδάμε μαζί τα αγαπημένα μου τραγούδια όλο το βράδυ, μέχρι να ανατείλει ο ήλιος.

Αλεξάνδρα για Νίκο

Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος. Νιώθω ευγνωμοσύνη που βρεθήκαμε. Έχει μια τρυφερότητα απύθμενη και μια βαθιά ενσυναίσθηση για τον κόσμο και τους ανθρώπους. Και έτσι όπως είναι ως άνθρωπος, τελικά, είναι και ως τραγουδοποιός. Με συγκινούν βαθύτατα τα τραγούδια του. Δίνει ήχο και λέξεις στα όνειρα, στους ανεκπλήρωτους και εκπληρωμένους έρωτες, σε στόματα που φιμώνονται, σε στερημένους φαντασίας και ονείρων.
Αυτό που θαυμάζω περισσότερο σε εκείνον είναι πως έχει επιλέξει να βλέπει τον κόσμο με μια αγνότητα, με τη γλυκιά αθωότητα αλλά και τη σκληράδα ενός παιδιού – και τα χαρίζει απλόχερα στον κόσμο μέσα από τις δημιουργίες του, την ευαισθησία του, την αγάπη του. Είναι ποιητής κόσμων. Ένας ποιητής χωρίς όρια!

Αλεξάνδρα για Αριστείδη

Με εμπνέει η αισθητική του. Θαυμάζω τον μουσικό κόσμο που κουβαλάει, θαυμάζω τις κιθαριστικές του ικανότητες. Σε κάθε κομμάτι χτίζει κι έναν κόσμο, καινούργιο, μοναδικό, και θέλω να μπω κι εγώ σε αυτόν τον κόσμο, να χαθώ εκεί. Είμαι πολύ τυχερή που έχει φτιαχτεί αυτό το ντουέτο και που επικοινωνώ επί σκηνής με έναν τόσο εμπεριστατωμένο μουσικό. Μου χαρίζει απλόχερα τις εμπειρίες του κι εγώ προσπαθώ να τις αφουγκραστώ, να οικειοποιηθώ κάτι από τις κατακτήσεις του και τον ευχαριστώ γι’ αυτό.

 

η συνέχεια ΕΔΩ --> ipolizei.gr

 

 

Top Post Ad

Below Post Ad

https://news.google.com/publications/CAAqBwgKMKTBmwsw6MuzAw?hl=el&gl=GR&ceid=GR%3Ael