Δημοσιογράφοι στην πολιτική είναι μια συνταγή που ακολουθείται πιστά, από όλα τα κόμματα χρόνια τώρα. Ούτε είναι ελληνικό, μόνο, φαινόμενο.
Τα κόμματα τούς αναζητούν για να ενταχθούν στις λίστες τους, καθώς η αναγνωρισιμότητα που αποκτούν με την πάροδο των ετών οι «φτασμένοι» δημοσιογράφοι, βοηθά στην προσέλκυση ψήφων. Από την άλλη, η «Κίρκη» της εξουσίας, αποτελεί δέλεαρ για όσους μέχρι πρότινος έγραφαν γι’ αυτή ή ακόμη και την επέκριναν. Πλέον μπορούν να την δουν από μέσα και αντί να ασκούν κριτική, να ασκούν εξουσία και να λαμβάνουν αποφάσεις, είτε ως βουλευτές είτε ως υπουργοί. Βέβαια υπάρχει και η άλλη οπτική: Τα σύγχρονα media, ενίοτε, έχουν περισσότερη επιρροή (για κάποιους και χρήματα) από ό,τι η πολιτική.
Οι παλιοί έλεγαν το γνωστό απόφθεγμα πως «η δημοσιογραφία μπορεί να σε οδηγήσει παντού, αρκεί να την εγκαταλείψεις έγκαιρα», αν και πολλοί, το αμφισβητούν...
