Μια γενιά που γεννήθηκε τη δεκαετία του 1930 με 1940. του περασμένου αιώνα.
Η γενιά που χωρίς σπουδές μόρφωσε παιδιά.
Αυτή που δεν επέτρεψε ποτέ να λείπουν τα απαραίτητα από το σπίτι, ακόμα κι αν ήταν ψωμί και καφές.
Αυτός που δίδαξε αξίες ξεκινώντας από την Αγάπη και τον Σεβασμό και τελειώνοντας με μια έννοια της οικογένειας που σήμερα λιγοστεύουν με ανησυχητικό τρόπο.
Πεθαίνουν άνθρωποι που δίδαξαν στους άνδρες την αξία μιας γυναίκας και των γυναικών, τον σεβασμό στους άνδρες, χωρίς τόση βλακεία όσο φαίνεται σήμερα.
Πεθαίνουν όσοι μπορούσαν να ζήσουν με λίγες πολυτέλειες, αλλά χωρίς να νιώθουν απογοήτευση από αυτό.
Η δημιουργική γενιά αυτής της τάξης πεθαίνει. Αυτοί που δούλεψαν από νωρίς και δίδαξαν την ΑΞΙΑ των πραγμάτων, όχι την ΤΙΜΗ.
Όσοι πέρασαν χίλιες δυσκολίες πεθαίνουν και χωρίς να τα παρατήσουν μας έμαθαν να ζούμε με αξιοπρέπεια.
Αυτοί που μετά από μια ζωή θυσίας και κακουχιών, φεύγουν με τσαλακωμένα χέρια και ψηλά το μέτωπο.
Πεθαίνει η γενιά που έμαθε τα παιδιά της να ζουν χωρίς φόβο.
Πεθαίνει! Η γενιά που μας έδωσε ζωή.
Σε όλη αυτή την Γενιά του Σιδερένιου ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όλα και σε όσους δεν είναι πια εδώ, καλό παράδεισο.
