Ο πρώτος της σκοπός ήταν να προστατεύει τα ρούχα της…
Αλλά επίσης:
Υπηρέτησε ως «γάντι» για να αποσύρει το τηγάνι από τη φωτιά…
Υπηρέτησε ως «μαντήλι» για να στεγνώνει τα δάκρυα των παιδιών αλλά και να καθαρίζει τα βρώμικα από το παιχνίδι πρόσωπά τους…
Στο κοτέτσι την χρησιμοποιούσε για να μεταφέρει τα αυγά…
Όταν πήγαιναν επισκέψεις με την ποδιά έκρυβε τα ντροπαλά παιδιά…
Με αυτή κουβαλούσε πατάτες και ξύλα στην κουζίνα…
Στον κήπο χρησίμευε ως «καλάθι» για τα λαχανικά…
Όταν επισκέπτες έρχονταν ξαφνικά ήταν εκπληκτικό με πόση ταχύτητα η ποδιά αφαιρούσε τη σκόνη από παντού…
Η ποδιά ήταν το τέλειο «μαξιλάρι» για να στεγνώνει δάκρυα…
Ήταν όμως και ο τέλειος «παραμυθάς» αφού πάνω εκεί είχε πει η γιαγιά τα ωραιότερα παραμύθια…
Θα περάσουν πολλά χρόνια για να βρεθεί το αντικείμενο που θα αντικαταστήσει την τόσο χρήσιμη,
Τόσο αγαπημένη,
Τόσο αναντικατάστατη…
Ποδιά της Γιαγιάς μας(!)
