Θέλεις να γυρίσεις στα παλιά. Θέλεις την παλιά σου γειτονιά.
Αυτό που ξέχασε να υπογραμμίσει ο μέγας φιλόσοφος Μαζώ είναι ότι θέλεις και τα παλιά σου… φαγητά!
Ανάμεσα στις εκατοντάδες αφορμές καθημερινά που σου θυμίζουν πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα όταν ήσουν παιδί συμπεριλαμβάνονται και κάποιες τροφές.
Κάποιες συγκεκριμένες γεύσεις που έχουν συνδεθεί στο μυαλό σου με την εποχή που μόνη σου έγνοια ήταν το τρίπτυχο «μαμ, κακά και νάνι».
Κάποιοι συνδυασμοί, καινοτομίες, τρικ των μανάδων μας ή δικές μας λιχουδίστικες εμμονές.
Όπως, για παράδειγμα, οι εξής:
Και τώρα σ’ αρέσουν τα αυγά. Και τώρα τα λατρεύεις και τα τρως σε 15 διαφορετικές μορφές! Μια όμως έχει σημαδέψει για πάντα την παιδική σου καρδούλα (ή το παιδικό σου στομάχι τελοσπάντων): Το χτυπητό αυγό με ψωμί στην κούπα! Αραχτός στο καρεκλάκι -συνήθως στην κουζίνα για να προλαβαίνει ταυτόχρονα η μάνα να μαγειρεύει- το μόνο που χρειαζόταν να κάνεις είναι ν’ ανοίγεις το στόμα ανά 5-6 δευτερόλεπτα: Για να μπαίνει αυτό το (περίεργο οπτικά αλλά) πεντανόστιμο μείγμα κρόκου, ασπραδιού και κόρας.
Κοφτό μακαρονάκι ή μαλλιά αγγέλου ή φιογκάκι
Στη συνείδηση όλου του κόσμου το κοφτό μακαρόνι έχει συνδεθεί με το χταπόδι. Σύμφωνοι. Μόνο που πριν μεγαλώσεις και πάρεις αμπάριζα τις ψαροταβέρνες, το είχες αγαπήσει (όπως και τα υπόλοιπα εναλλακτικής μορφής ζυμαρικά) ως βασικό στοιχείο της παιδικής σου διατροφής. Μαλλιά αγγέλου, φιογκάκια, αστράκια, αλφάβητο: Όλα τους επιλογές που με τα χρόνια αντικαταστάθηκαν από τα σπαγγέτι, τις πέννες και τα υπόλοιπα… μεγαλίστικα σχήματα. Πάντοτε όμως τα θυμάσαι με νοσταλγία ν’ αχνίζουν στο πιάτο που σου σέρβιρε η μάνα σου!
Κρέμα Γιώτης
Μια διαχρονική απόλαυση. Ένας θρίαμβος της απλότητας. Μιας απόδειξη ότι ένα γλυκό δεν χρειάζεται (και δεν χρειαζόταν από τότε που ήσουν παιδάκι) πολλά μασκαραλίκια για να γλείφεις τα δάχτυλά σου. Γιατί ναι, υπήρχαν εκατοντάδες πειρασμοί και σοκολατο-μπινελίκια που τράβαγες το μανίκι της μάνας σου για να σου αγοράσει από το περίπτερο. Δεν ξεχνάς ποτέ τον έρωτα για την πάστα «ποντικάκι» από το ζαχαροπλαστείο. Δεν ξεχνάς όμως και τη βελούδινη καυτή κρέμα (πασπαλισμένη με κανέλα) ν’ αγαλλιάζει τον παιδικό σου ουρανίσκο.
Μακαρόνια από το παστίτσιο
Φοβερό το παστίτσιο. Από τα πιο αγαπημένα πιάτα της ελληνικής κουζίνας. Για έναν περίεργο λόγο όμως δεν μπορούσες να φας πολύ όταν ήσουν μικρός. Όχι μονάχα επειδή το παιδικό σου στομάχι δεν χωρούσε τα στρέμματα που χωράει τώρα. Αλλά κι επειδή νωρίτερα είχες φάει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ένα πιάτο απ’ τα χοντρά μακαρόνια της γέμισης. Ήταν σχεδόν λόγος καυγά με τη μάνα σου, αν ξεχνούσε να σου κρατήσει μερικά και έχανες την απόλαυση να ρουφάς με μανία το μακαρόνι, γλείφοντας κατόπιν τα χείλη απ’ το τριμμένο τυράκι που είχαν κρατήσει.
Μείγμα από το κέικ
Όταν επρόκειτο να φτιάξει η μάνα σου κέικ, η φάση ήταν ούτως ή άλλως
γιορτινή. Καμιά φορά έκανε τίποτα περίεργες καινοτομίες που σε ξενέρωναν
(ιδίως όταν δεν είχε σοκολάτα), αλλά τις περισσότερες φορές το
αποτέλεσμα ήταν να τσιμπάς και τα… τριφτουλίδια ένα-ένα από το πιάτο
σου. Με το ίδιο δάχτυλο που απαραιτήτως είχες δώσει μια πρώτη γεύση
νωρίτερα: Τότε που μόλις είχες πάρει μυρωδιά από το δωμάτιο σου τι
παίζει, έφευγε σφαίρα για την κουζίνα, ώστε να βουτήξεις 2-3 γενναίες
δαχτυλιές στο μείγμα του κέικ πριν μπει στον φούρνο.
