Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες,
Ένα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας αποτελεί η απόφαση της κυβέρνησης και της διοίκησης της ΔΕΗ Α.Ε να προχωρήσει η εταιρεία σε αύξηση του με-τοχικού της κεφαλαίου μέσω της οποίας το κράτος θα απολέσει το πλειοψηφικό πακέτο στην μετοχική σύνθεση της επιχείρησης (από 51 σε 34%). Όπως ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά το βράδυ της Πέμπτης η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου θα είναι της τάξης των 750 εκ. ευρώ με σκοπό να επιταχύνει και να ενι-σχύσει το επενδυτικό πρόγραμμα 8,4 δις. ευρώ μέχρι το 2026 με στόχο την αύξηση της εγκαταστημένης ισχύς ΑΠΕ στα 9,1 GW και να επεκταθεί η επιχείρηση σε γειτονικές αγορές της νοτιοανατολικής Ευρώ-πης και να επωφεληθεί από τις «ευκαιρίες ανάπτυξης» στην περιοχή.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι συνέχεια της απολιγνιτοποίησης και του σχεδίου διάσωσης της ΔΕΗ Α.Ε, της πώλησης του ΔΕΔΔΗΕ.
Συναδέλφισσες , συνάδελφοι,
Κριτήριο της απόφασης είναι η επέκταση της κερδοφορίας της επιχείρησης και των μετόχων της με τις επενδύσεις στις ΑΠΕ και στην διασυνδεσιμότητα των δικτύων. Αυτές οι αποφάσεις δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού που βλέπουν να ξηλώνονται κατα-κτήσεις ετών, το ρεύμα να αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς, να τίθεται σε κίνδυνο η θέρμανση σε μια πε-ριοχή με σκληρό χειμώνα και όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι να βιώνουν την ενεργειακή φτώχια.
Είναι υποκριτική η στάση όσων πολύμορφα στήριξαν διαχρονικά τον δρόμο αυτό της απελευθέ-ρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, την πολιτική αυτή που δρομολογήθηκε από την Ε.Ε. και είχε σαν στόχο την μετατροπή της ενέργειας σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Κυβερνήσεις, κόμματα, εκλεγ-μένοι στην τοπική διοίκηση, εργοδοτικοί – κυβερνητικοί συνδικαλιστές που έταζαν στους εργαζόμενους και το λαό καλύτερες μέρες που θα φέρει ο ανταγωνισμός, όπως καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας, φθη-νότερο ρεύμα κτλ. και τώρα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα.
Οι εργαζόμενοι και ο λαός της περιοχής πλέον έχει πείρα πού οδήγησε όλη αυτή η πορεία. Η απο-λιγνιτοποίηση δεν γίνεται για την προστασία του περιβάλλοντος άλλα για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων στον κλάδο της ενέργειας και θα σημάνει φτώχια και εξαθλίωση για τους εργαζόμενους και το λα-ό.
Έχουμε πλέον την πείρα ότι μόνο ο αγώνας των εργαζομένων είναι αυτός που μπορεί να φέρει α-ποτελέσματα, να αντικρούσει την επίθεση του κεφαλαίου, που σήμερα καταδικάζει το λαό σε ενεργειακή φτώχεια. Αυτός ο αγώνας θα ανοίξει το δρόμο για την υλοποίηση του ώριμου αιτήματος της εποχής μας: να έχουν όλοι πρόσβαση σε φθηνή ενέργεια, αξιόπιστα δίκτυα μεταφοράς και διανομής για να ικανοποι-ούνται με επάρκεια και αξιοπιστία οι διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες
