Έτσι λεγόταν μια από τις πλέον επιτυχημένες ραδιοφωνικές εκπομπές, με οικοδέσποινα την Μαρία Ρεζάν. Έτσι κινδυνεύει να τιτλοφορηθεί και η σειρά των περιπετειών της Κοζάνης στη νέα εποχή. Κανένας προσανατολισμός, καμία πυξίδα, παρά μόνο διάφορες αποσπασματικές επενδύσεις, για τις οποίες, μάλιστα, μαθαίνουμε όπως ο κ… τελευταίοι.
Προχθές ήταν οι ανεμογεννήτριες που κάλυψαν το Μπούρινο και το Άσκιο,
αντιπροχθές ο Χώρος Υγειονομικής Ταφής αμιάντου στο Ζιδάνι, μόλις χθες
μας έφτασαν «φρέσκα» νέα για πλωτά φωτοβολταϊκά στη λίμνη Πολυφύτου, ενώ
έτσι όπως πάει η δουλειά δεν θα μείνει ούτε εκατοστό για καλλιέργεια.
Κι όλα αυτά μέσα πια στη μεταλιγνιτική περίοδο, στην οποία χρειαζόμαστε σαφείς και παραγωγικές κατευθύνσεις.
Υπάρχει, άραγε, κάποιος συντονισμός όλων αυτών των επενδυτικών (που λέει
ο λόγος) προτάσεων ή στο τέλος όλοι αυτοί θα κάνουν τη δουλειά τους κι
εμείς εκτός από την «τρύπα» των ορυχείων, θα έχουμε να μπαλώσουμε και
άλλες τρύπες που θα ανοίξουν;
Ιωάννα Κωσταρέλλα
