ΦΙΛΕ ΜΟΥ,ὁ Θεὸς σὲ ἀγαπάει καὶ εἶναι δίκαιος μαζί σου, ὅ,τι κι ἂν σοῦ συμβαίνει ("θετικὸ" ἢ "ἀρνητικὸ", "δίκαιο" ἢ "ἄδικο" κατὰ τὸ δικό μας μυαλό). Ἀγαπάει ἐν δικαιοσύνῃ καὶ δικαιώνει ἐν ἀγάπῃ, ἑνιαῖα.Ξέρει τὶ σοῦ πρέπει καὶ μὲ ἀγάπη στὸ δίνει, ὅ,τι κι ἂν εἶναι αὐτό.Πολλὴ χάρη παίρνουμε ἂν τὸ ζοῦμε ἔτσι. Ἂν ὅμως Τὸν κρίνουμε γιὰ νὰ Τὸν "μάθουμε" Ἐκεῖνον πῶς πρέπει νὰ εἶναι δίκαιος μὲ μᾶς, ἀδικοῦμε τὸν ἑαυτό μας καὶ γρινιάζουμε.Μεμψιμοιρία καὶ πνευματικὴ ζωὴ εἶναι ποσὰ ἀντιστρόφως ἀνάλογα.