H κυβέρνηση με αφορμή την πανδημία επιδιώκει να βάλει οριστική ταφόπλακα στο δικαίωμα της νέας γενιάς και των λαϊκών οικογενειών στο δημόσιο, δωρεάν, υποχρεωτικό σχολείο για όλα τα παιδιά. Χρόνια τώρα προσπαθεί να πείσει ότι ένα τέτοιο σχολείο είναι περιττό έξοδο για την ανταγωνιστικότητα και την αγορά. To μεθοδεύει με την απαξίωση του περιεχομένου του και τη μετατροπή του σε σούπερ μάρκετ δεξιοτήτων και εξεταστικό κέντρο διαλογής, ώστε να φουντώνει η παραπαιδεία. Το προωθεί με τη λιτότητα και την απαξίωση των δομών και των εκπαιδευτικών ώστε να θριαμβεύει η δήθεν φιλανθρωπία των εταιρειών ενώ ταυτόχρονα νέμονται τα κρατικά κονδύλια. Το επιταχύνει σήμερα, με την τακτική του σοκ, στο ανορθόδοξο τοπίο που διαμορφώνει η πανδημία. Η κυβέρνηση επιχειρεί να διαλύσει ότι έχει απομείνει όρθιο από τη δημόσια εκπαίδευση και ταυτόχρονα να μοιράσει τα κομμάτια της σε εταιρείες προς εκμετάλλευση.
Από το πρώτο άνοιγμα μετά το lockdown του Μαρτίου, η υποχρεωτικότητα παρακολούθησης του σχολείου σχετικοποιείται με απλό χαρτί γιατρού. Η εκπαιδευτική διαδικασία παραχωρείται στις εταιρείες που εισβάλουν με την τηλεκπαίδευση για να αντικαταστήσουν το μάθημα στην τάξη Τα παιδιά του δημοτικού θα μάθουν (;!) να γράφουν εξ αποστάσεως. Τα παιδιά στοιβάζονται σε αίθουσες των 27. Η ύλη θα προχωρά μέσα από την οθόνη και για όσους διαθέτουν τα τεχνικά μέσα. Το κράτος αποποιείται την ευθύνη για τη δημόσια παροχή εκπαίδευσης.
Την ίδια στιγμή όμως δίπλα στις πανελλαδικές ξεφυτρώνουν και οι εξετάσεις με την Τράπεζα Θεμάτων για την προαγωγή από τάξη σε τάξη, μέτρο που θα κόψει ακόμα και την σκέψη να σπουδάσουν από την πλειοψηφία των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων. Επιχειρούν να μετατρέψουν τον εκπαιδευτικό σε παιδονόμο που θα συνετίσει μαθητές και γονείς με το «καλό» ή με ποινές. Να γίνει εκφωνητής ασκήσεων από μακριά και συμβολαιογράφος επιδόσεων, συνυπεύθυνος και απολογητής μιας πολιτικής που απαξιώνει ακόμη περισσότερο τη δημόσια εκπαίδευση, δίπλα στη δημόσια υγεία και την αξιοπρεπή ζωή. Θέλουν μια εκπαίδευση του φόβου, της καταστολής και των εισαγγελέων για όποιον αντιδρά, της ατομικής ευθύνης και της αντοχής της τσέπης του καθενός, της υποταγής.
θα συνεχίσουμε να ζούμε με το χρονικό του προαναγγελθέντος θανάτου της εκπαίδευσης;
Τα παιδιά απαντούν όχι! Οι μαθητές των κατειλημμένων σχολείων που συνεχώς αυξάνονται, ζητούν το λόγο. Εύκολους αντίπαλους ψάχνει η κυβέρνηση, στα δικά της μέτρα, όταν βάζει τα παπαγαλάκια της στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να τους κατηγορήσει σαν αρνητές μάσκας, κακομαθημένα, τεμπέληδες. Με φανερή αμηχανία παρακολουθεί μια νέα γενιά να αναζητά τα δικά της συλλογικά βήματα προς την ελευθερία της διεκδίκησης, αμφισβητώντας την παντοδυναμία του φόβου. Υποκινούμενους και αόμματους θέλουν τους μαθητές οι κυβερνώντες. Ασπρίζουν από οργή όταν τους αμφισβητούν και αυτό το κυρίαρχο «εθνικό αφήγημα» υπεράσπισης των συμφερόντων των πολυεθνικών εξόρυξης και των ΑΟΖ, που θέλει να δικαιολογεί τις υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες, πάνω από τις προτεραιότητες της υγείας, της παιδείας, της ζωής ζητώντας αύξηση των δαπανών για την παιδεία, για τις προσλήψεις των εκπαιδευτικών και τις αξιοπρεπείς αίθουσες με 15 μαθητές, ή απορρίπτοντας την στράτευση στα 18.
Η κυβέρνηση θέλει να φιμώσει τη βουή των επερχόμενων γεγονότων που κυοφορούνται με καταλύτη τη νέα γενιά. Τώρα είναι η ώρα για την κοινωνία και τους εργαζόμενους να σταθούν στο πλευρό των παιδιών τους, στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Νεολαία και εργαζόμενοι να μη δεχθούν το ζόφο των κυβερνητικών και καπιταλιστικών προτεραιοτήτων ως κανονικότητα, υποθηκεύοντας το μέλλον της. Αλλά να διεκδικήσουν μαχητικά και μέχρι τέλους το δικαίωμα στην παιδεία, την υγεία, την ελευθερία, τη ζωή!
Με μέτωπο αγώνα μαθητών – εκπαιδευτικών, φοιτητών και εργαζομένων μπορούμε να ανατρέψουμε την πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΣΕΒ, για τα δικαιώματα του λαού σε Παιδεία – Υγεία - Εργασία
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
