Ξεκίνησε η Εβδομάδα της Διακαινησίμου: Τι ακριβώς γιορτάζουμε;

Διανύουμε ήδη από την Κυριακή του Πάσχα την Εβδομάδα της Διακαινησίμου, που κατέχει εξέχουσα θέση στο χριστιανικό εορτολόγιο. Αλήθεια, τι ακριβώς γιορτάζουμε αυτήν την εβδομάδα; Και πώς προέκυψε η ονομασία της;

Εβδομάδα της Διακαινησίμου ονομάζεται κατά το χριστιανικό εορτολόγιο η εβδομάδα που αρχίζει από την Κυριακή του Πάσχα και λήγει την Κυριακή του Θωμά. Η Εκκλησία έχει επίσης καθιερώσει την Παρασκευή της Διακαινησίμου να εορτάζεται η Ζωοδόχος Πηγή, σε ανάμνηση των εγκαινίων από τον αυτοκράτορα Λέοντα Α’ (5ος αιώνας) του ομώνυμου θαυματουργού ναού της Κωνσταντινούπολης. Είναι μια εβδομάδα που αποτελεί για τους πιστούς αφορμή πνευματικής καρποφορίας και αναγέννησης.

Πιθανότατα πήρε αυτή την ονομασία, επειδή με αυτήν άρχιζε μια περίοδος πνευματικής αναγέννησης και ανακαίνισης για τους κατηχούμενους που βαπτίζονταν ομαδικά τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου. Με το βάπτισμα στο νερό ο «παλαιός άνθρωπος», ο άνθρωπος της αμαρτίας, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος πεθαίνει και γεννιέται ο νέος, ο ανακαινισμένος, ο καινούργιος που ζει την αναγέννηση. Πιθανότατα λοιπόν από αυτήν την ανανέωση ονομάστηκε Διακαινήσιμος και η εβδομάδα αυτή.

Επίσης, μέχρι την Κυριακή του Θωμά, οι νεοβαπτισθέντες φορούσαν λευκά ενδύματα, εξ ου και η ονομασία «Λευκή Εβδομάς». Ο δε Αυγουστίνος χαρακτηρίζει την ίδια εβδομάδα ως «οκτώ ημέρες των νεοφύτων» (ή νεοβαπτισθέντων ή και νεοφωτίστων).

Οι επτά ημέρες της Διακαινησίμου εβδομάδας θεωρούνται ως «μία» ημέρα», όπως η Κυριακή του Πάσχα. Σύμφωνα με τον 66ο Κανόνα της Έκτης Οικουμενικής Συνόδου, οι πιστοί πρέπει να τη γιορτάζουν με πνευματική ευφροσύνη, δηλαδή ψάλλοντας ύμνους, συμμετέχοντας όλη την εβδομάδα στη λατρεία της Εκκλησίας και κοινωνώντας καθημερινά. Μάλιστα κατά τους πρώτους χρόνους ολόκληρη η εβδομάδα χαρακτηριζόταν από αργία από κάθε εργασία και παράλληλα απαγορεύονταν τα οποιαδήποτε θεάματα και οι διασκεδάσεις (κανόνας Νικηφόρου του ομολογητού).
Ειδικότερα στην Κωνσταντινούπολη η Διακαινήσιμος εβδομάδα εορταζόταν με ιδιαίτερη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια. Ο αυτοκράτορας καλούσε τους νεοφώτιστους καθώς και τους φτωχούς σε πλούσιο γεύμα, ενώ κατά την ημέρα Πέμπτη της Διακαινησίμου δεχόταν τον κλήρο προσφέροντας τιμητικό γεύμα στον Πατριάρχη και στους περί αυτόν. Πολλά όμως και πλούσια δώρα διένειμαν οι αυτοκράτορες και σε επίσημες επισκέψεις που διενεργούσαν αυτή την εβδομάδα. Επίσης, απέλυαν από τις φυλακές κατάδικους για ελαφρά εγκλήματα.

Κατά τη Διακαινήσιμο εβδομάδα ψάλλεται καθημερινά η Ακολουθία του Πάσχα χωρίς το «Δεύτε λάβετε φως», που είναι μεταγενέστερη συνήθεια και δεν αναφέρεται στα έντυπα Πεντηκοστάρια. Επίσης, επιτρέπεται η κατάλυση πάντων, δηλαδή τρώμε κρέας ακόμα και την Τετάρτη και την Παρασκευή.


πηγη