Μακαριστός π. Βασίλειος - Μεγάλη ἑβδομάδα 2020
Ἀγαπητοί μου Ἐνορίτες,
Πλησιάζει σέ λίγες μέρες ἡ μεγάλη καί
ἐπιφανής ἑορτή τοῦ Πάσχα, κατά τήν ὁποία ὅλοι οἱ χριστιανοί θά
ἑορτάσουμε πανηγυρικά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, μετά
τόν σταυρικό θάνατο καί τήν τριήμερη ταφή του, εἶναι γιά ἐμᾶς τούς
χριστιανούς τό μέγιστο καί κύριο καί βασικό γεγονός καί στοιχεῖο τῆς
πίστεώς μας. Ὡς τέτοιο μᾶς γεμίζει μέ ἄπειρη χαρά καί ἀγαλλίαση. Γι’
αὐτό καί αὐτές τίς ἐορτάσιμες ἡμέρες τίς περνοῦμε μέ χαρά καί εὐφροσύνη.
Στήν Ἐκκλησία ψάλλουμε πανηγυρικά τούς χαρμόσυνους ὕμνους, μέ προεξάρχοντα τό «Χριστός Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτω θάνατον πατήσας…»!
Τά σπίτια μας τά καλλωπίζουμε, τό ντύσιμό μας τό εὐπρεπίζουμε, τά
φαγητά μας τά περιποιούμαστε, τήν διάθεσή μας τήν ὀμορφαίνουμε. Ὑπάρχει
ἕνας τόνος πνευματικῆς καί ἐγκόσμιας χαρᾶς.
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ζωντανεύει τόν νεκρωμένο ἄνθρωπο ὀντολογικά καί τοῦ δίνει ἐλπίδα
ἀληθινή καί ὄχι ψεύτικη. Ζωντανεύει καί κάθε κοινονική ἀνθρώπινη σχέση,
ζωντανεύει τίς νεκρές, διαλυμένες καί ἀνέραστες σχέσεις μεταξύ τῶν
ἀνθρώπων. Ὁ ἀναστημένος ἐν Χριστῷ ἄνθρωπος βλέπει τόν ἄλλο ἄνθρωπο, τόν
διπλανό του, ὡς συνάνθρωπο, ὡς φίλο, ὡς ἀδελφό, ὡς τόν ἑαυτό του, ὡς συγκοινωνό
σέ ὅλα. Δέν χαίρεται μόνος του, δέν τρώει καί δέν πίνει μόνος του, δέν
ντύνει τόν ἑαυτό του καί τούς «δικούς του», δέν παρέχει τά ἀναγκαῖα μόνο
στόν ἑαυτό του.
Συγκοινωνεῖ μέ ὅλους. Νοιώθει μέλος
τοῦ σώματος ὁλόκληρης τῆς κοινωνίας. Λογίζεται ὅτι, ὅποια ἀνάγκη ἔχει
αὐτός, τήν ἴδια ἀνάγκη ἔχει καί ὁ κάθε πλησίον.
«Χαίρεται μ’ αὐτούς πού χαίρονται καί κλαίει μ’ αὐτούς πού κλαῖνε»! Μετέχει στή ζωή τῶν ἄλλων!
Ἡ οἰκονομική κατάσταση, ἀρκετῶν ἀπό
τούς συμπολίτες μας ἰδιαιτέρως σήμερα, εἶναι φοβερά ἀπελπιστική. Μπορεῖ
νά μήν εἶναι πολλοί αὐτοί, ἀλλά ἡ ἐπιβίωσή τους εἶναι στά ὅρια. Εἶναι
μία πραγματικότητα πού δημιουργεῖ καί ἄλλα προβλήματα, ὅπως στενοχώρια,
θλίψη, λύπη, ἀπελπισία, ἄγχος, ἀγωνία, ἀπογοήτευση, ψυχολογικές
καταστάσεις πού ἐπηρεάζουν καί τήν σωματική ὑγεία. Μπορεῖ, ἀκόμη, νά
φθάσουν σέ κατάσταση ἀγανακτήσεως, ἀντιδράσεως, ἀκραίας κοινωνικῆς
συμπεριφορᾶς.
Εἶναι μεγάλη ἀδικία καί πραγματική ἀπανθρωπιά, τό νά μή δείχνω ἔμπρακτα τήν ἀγάπη μου καί τό ἐνδιαφέρον, ὁ καθένας προσωπικά, στίς δύσκολες μέχρι καί ἀφόρητες καταστάσεις τῶν διπλανῶν μας.
Εἶναι μεγάλη ἀδικία, αὐτές τίς ἡμέρες τῶν ἑορτῶν τοῦ Πάσχα, «ἄλλος νά πεινᾶ καί ἄλλος νά μεθύει», κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο (Α΄ Κορ. ΙΑ΄ 21). Ἄλλος νά ἔχει τά πάντα καί ἄλλος νά στερεῖται τά ἀναγκαῖα. Καί δέν εἶναι μόνο τό σήμερα καί αὐτές οἱ ἡμέρες τῶν ἑορτῶν ἀλλά καί ἡ μακροχρόνια καθημερινή ἐπιβίωση.
Τό ἔχω ἐπαναλάβει, ἀγαπητοί μου, πολλές φορές. Σήμερα μπορεῖ νά μήν ἔχει ὁ ἄλλος, αὔριο μπορεῖ νά μήν ἔχω ἐγώ!
Ἄν σήμερα ἔχω ἐγώ, αὐτό εἶναι μία πολύ
μεγάλη εὐκαιρία νά δείξω τήν ἀγάπη μου στόν συνάνθρωπό μου. Μπορεῖ νά
εἶναι καί ἡ μοναδική εὐκαιρία τῆς προσωπικῆς μου σωτηρίας. Ἡ σωτηρία μου
ἔρχεται ἀπό τόν Θεό, μέσα ἀπό τόν ἄλλο ἄνθρωπο, τόν πλησίον μου! Ἡ
ἔμπονη κατάσταση τοῦ ἄλλου νά γίνει τό πνευματικό δικό μου κέρδος!
Καί μήν τό ξεχνοῦμε ποτέ αὐτό, ἡ ἀγάπη μου, ἡ προσφορά μου, ἡ ἐλεημοσύνη μου, μέ κάνουν νά μοιάζω τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ «ἀεί ἐλεήμων».
Ἡ ἐνορία τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἀγαπητοί μου ἐνορίτες, ἀπό πολλά χρόνια ἐπιτελεῖ ἔργο ἐλεημοσύνης καί συμπαραστάσεως πρός τούς ἔχοντες ποικίλες ἀνάγκες. Διαχειρίζεται τίς εὐγενικές καί γεμάτες ἀγάπη προσφορές τῶν ἐνοριτῶν. Μπορεῖτε, λοιπόν, νά φέρετε εἴτε τρόφιμα εἴτε χρήματα στήν Ἐπιτροπή τοῦ Φιλοπτώχου Ταμείου, γιά νά τά διαθέσει ἐκεῖ πού χρειάζονται.
Τά φτωχά παιδιά τοῦ Θεοῦ θά εἶναι πάντοτε εὐγνώμονα ἀλλά καί οἱ καλύτεροι συνήγοροί μας πρός τόν Θεό, κατά τήν ὥρα τῆς κρίσεως!
Ὅλοι μαζί μποροῦμε νά ἀντιμετωπίσουμε ὁποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση.
Εὔχομαι σέ ὅλους νά βιώσουμε ἕνα εὐλογημένο Πάσχα, ἑνωμένοι ὅλοι μαζί μέ τόν Ἀναστημένο Ἰησοῦ Χριστό, τόν Σωτήρα μας.
Ὁ Πρόεδρος τοῦ Φιλοπτώχου Ταμείου
Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Λ. Βασιλείου
*Αναδημοσίευση 2020
