Τελευταια Νεα

6/trending/recent
Type Here to Get Search Results !

53 χρόνια από τη Χούντα της 21ης Απριλίου του 1967



Η επέτειος για τα 53 χρόνια από τη Χούντα της 21ης Απριλίου του 1967 μας υπενθυμίζει ότι στο οπλοστάσιο της άρχουσας τάξης υπάρχει και η στρατιωτική δικτατορία, οι φυλακές και οι εξορίες, τα βασανιστήρια και οι δολοφονίες ενάντια στο εργατικό κίνημα και την αριστερά. 

Η στρατιωτική Χούντα του 67 ήταν η απάντηση της άρχουσας τάξης στην Ελλάδα και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού για την εξασφάλιση της πολιτικής σταθερότητας, σε μία περίοδο έντονης πολιτικής κρίσης εξαιτίας της ορμητικής ανόδου του εργατικού και λαϊκού κινήματος, που δύο μόλις χρόνια πριν έδωσε την μεγάλη μάχη των Ιουλιανών και του λαϊκού ριζοσπαστισμού της περιόδου αλλά και την εξασφάλιση της συμμετοχής της Ελλάδας, μέσω του ΝΑΤΟ, στον επερχόμενο πόλεμο στην Μέση Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή. Είχε την υποστήριξη και τη συμμετοχή όλων των επίσημων θεσμών του μετεμφυλιακού κράτους της Δεξιάς: του παλατιού, του πολιτικού προσωπικού της δεξιάς και ακροδεξιάς, της εκκλησίας, της δικαιοσύνης. Παρά τις υποκριτικές κορώνες περί "αποκατάσταση της δημοκρατίας", όλη η πολιτισμένη Δύση και οι οικονομικοί και ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί είχαν διπλωματικές και διακρατικές σχέσεις με την Ελλάδα της Χούντας.
Η Χούντα κατάφερε, τσακίζοντας στην αρχή με φυλακίσεις και εξορίες το πρωτοπόρο κομμάτι του εργατικού κινήματος και της αριστεράς, να απογειώσει τα κέρδη των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, να αναβαθμίσει τη θέση της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική συμμαχία του ΝΑΤΟ αλλά αυτό που δεν κατάφερε ποτέ είναι να δημιουργήσει στηρίγματα στο λαό.
Η Χούντα ήταν λαομίσητη και όταν οι εργάτες και οι φοιτητές άρχισαν να σπάνε τη τρομοκρατία και να ξεκινάνε τους αγώνες τους, με κορύφωση το Πολυτεχνείο του 73, η Χούντα ήταν καταδικασμένη να πέσει.
Και τότε, όπως και τώρα, συγκρούστηκαν δυο αντιλήψεις στην αριστερά. Αυτή η αριστερά που, πιστή στους θεσμούς της αστικής δημοκρατίας, περίμενε την πτώση της χούντας από την «δημοκρατική Ευρώπη», με έναν συμβιβασμό με την δικτατορία ή με κοινοβουλευτικές διαδικασίες και ψευτοδημοψηφίσματα τύπου Μαρκεζίνη. Και εκείνη η αριστερά, η δική μας αριστερά, που διάλεξε έμπρακτα τον δρόμο της σύγκρουσης, της εξέγερσης και της επανάστασης που οδήγησε στο «Πολυτεχνείο» ενάντια στους συμβιβασμούς και στις «ομαλές μεταβάσεις», που πάλευε για να πέσει η Χούντα με λαϊκή εξέγερση, που έγραψε στους ματωμένους τοίχους του Πολυτεχνείου το ¨ΕΞΩ οι ΗΠΑ, ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ», που έπιασε το νήμα του μεγαλειώδους αγώνα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, εμπνευσμένη από τις εξεγέρσεις του Μάη του 68 και του αντιπολεμικού κινήματος ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ, που με την επαναστατική της πράξη αμφισβήτησε όλο αυτό το σάπιο σύστημα που γεννάει χούντες όταν αυτό τις χρειάζεται.
Η 53η επέτειος από τη Χούντα έρχεται σε μια περίοδο που τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι κατακτήσεις του λαού και της νεολαίας είναι και πάλι σε ΣΥΝΟΛΙΚΗ αμφισβήτηση από την κυβέρνηση. Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο με πρόσχημα και χρήση της υγειονομικης κρίσης – που οφείλεται στην καπιταλιστικη ανανπτυξη ενάντια στην φυση- βγαίνουν από το συρτάρι προϋπάρχοντα σχέδια αντιδραστικής αναμόρφωσης τόσο των εργασιακών σχέσεων (κατάργηση ισχύος συμβάσεων, τηλεργασία, ενίσχυση «ευλυγισίας», μείωση μισθών, ελευθερία απολύσεων και άλλα), όσο και δραστικής περιστολής των λαϊκών ελευθεριών. Ξεχωρίζει η απαγόρευση υπαίθριων δημόσιων συναθροίσεων, τη στιγμή που ο συνωστισμός στους εργασιακούς χώρους είναι δεδομένος. Διαμορφώνεται μια γενικότερη αίσθηση ανάγκης αναστολής πολιτικής και συνδικαλιστικής
δράσης. Με ΠΝΠ μπαίνουν στον «γύψο» τα εργατικά δικαιώματα και οι συνδικαλιστικες – πολιτικές ελευθερίες. Κλιμακώνονται οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις από τη Μέση Ανατολή μέχρι τον Ειρηνικό, που με τον Τραμπ στην Αμερική, η ρατσιστική ακροδεξιά προσπαθεί να σηκώσει ξανά κεφάλι και στην Ευρώπη. Προσπαθούν να σύρουν τους λαούς σε πολέμους για τα συμφέροντα τους ΑΟΖ πετρέλαια ανταγωνισμούς ειδικά μεταξύ ΗΠΑ – ΚΙΝΑΣ που παίρνει εξαιρετικά δυσμενή τροπή για τους λαούς.
Η καπιταλιστική επίθεση κλιμακώνεται, η φτώχεια και η ανεργία απλώνονται, η δημοκρατία και η λαϊκή κυριαρχία αμφισβητούνται κάτω από την μπότα, της ΕΕ, του ΔΝΤ, της εγχώριας ολιγαρχίας, ενώ τα συνδικαλιστικά δικαιώματα στους χώρους δουλειάς, έχουν μπει στο στόχαστρο. Οι μονάδες μαζικής καταστολής, ενισχύονται αντί να διαλυθούν, φυσικά για τη ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ κουβέντα , ο ρατσισμός γίνεται κρατική πολιτική μέσα από την απαράδεκτη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό οι βάσεις γίνονται ορμητήριο για τον βομβαρδισμούς στην περιοχής, ενώ η κυβέρνηση κάνει «πλάτες» στους φασίστες της ΧΑ και αρνείται την διάλυση της.
Στο «δρόμο του Πολυτεχνείου» που έριξε τη Χούντα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνει καθημερινά τη μάχη για την ανάπτυξη ενός ισχυρού εργατικού κινήματος ενάντια στα σχέδια κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου ενάντια στα παλιά και νέα μνημόνια, ενός ισχυρού αντιπολεμικού κινήματος ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στην ελληνική συμμετοχή σ’ αυτές, ενός ισχυρού αντιρατσιστικού και αντιφασιστικού κινήματος ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή της Χρυσής Αυγής.
Για ανοίξουμε το δρόμο της ανατροπής του καπιταλισμού, για μία κοινωνία με εργατικό έλεγχο χωρίς φτώχεια, πολέμους, ρατσισμό. 

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ Γρεβενών-Καστοριάς – Κοζάνης – Φλώρινας





Top Post Ad

Below Post Ad

https://news.google.com/publications/CAAqBwgKMKTBmwsw6MuzAw?hl=el&gl=GR&ceid=GR%3Ael