Όλο και περισσότερο αναπτύσσεται η πολιτική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ τις ημέρες της καραντίνας (όπως φαίνεται ενδεικτικά και από τις εξορμήσεις σε Πετράλωνα, Εξάρχεια, Ίλιον, Αγ.Παρασκευή-Χαλάνδρι, Ανατ. Αττική) δίνοντας το μήνυμα ότι η μάχη υπέρ της δημόσιας υγείας, της προστασίας των εργασιακών κοινωνικών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών που πλήττονται βάναυσα από την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και της ΕΕ δίνεται ΤΩΡΑ.
Δεν "είμαστε όλοι μαζί" με την κυβέρνηση, δεν συναινούμε, δεν αναστέλλουμε την πάλη και την παρέμβασή μας.
Οι παρεμβάσεις στις γειτονιές και τους χώρους δουλειάς θα ενταθούν όλο το επόμενο διάστημα.
Δελτίο Τύπου του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση για τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ
Η αδυναμία της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ να καταλήξει σε βασικά μέτρα στήριξης των οικονομιών και των κοινωνιών των κρατών μελών της ένωσης και ειδικά όσων πλήττονται περισσότερο από την πανδημία του κορονοϊού, αποτελεί μνημείο για τον άδικο, ληστρικό και απάνθρωπο χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
Την ώρα που υπάρχουν χώρες που μαστίζονται από την πανδημία και βιώνουν δραματικές συνέπειες με χιλιάδες νεκρούς η ΕΕ και οι ηγεμονικές της χώρες ετοιμάζουν νέα δυσβάσταχτα μνημόνια για τους λαούς!
Γιατί πράγματι όταν η απάντηση στα αιτήματα των κυβερνήσεων για «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», «έκδοση ευρωομολόγου», «αμοιβαιοποίηση του χρέους» κλπ. είναι «πηγαίνετε στον ESM» όλοι ξέρουμε ότι αυτό σημαίνει νέα μνημόνια, που μάλιστα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης που επιταχύνεται λόγω της πανδημίας θα είναι πολύ καταστροφικότερα από αυτά που ξέρουμε!
Στις συνθήκες αυτές η χαλάρωση των όρων του (έτσι κι αλλιώς νεκρού) Συμφώνου Σταθερότητας με την ενεργοποίηση της «γενικής ρήτρας διαφυγής» δεν προσφέρει τίποτα καθώς απλά τα κράτη οδηγούνται σε υπέρμετρο δανεισμό για να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες τους. Μια τέτοια «χαλάρωση» έτσι κι αλλιώς δεν έχει καμιά σοβαρή επίπτωση για την Ελλάδα, η οποία είναι δεσμευμένη στο πλαίσιο της μεταμνημονιακής επιτροπείας με τα ματωμένα πλεονάσματα του 2,5-3,5% σε βάθος δεκαετιών!
Για να αντιμετωπιστεί η πανδημία και οι οικονομικές-κοινωνικές συνέπειές της, δεν υπάρχει άλλη λύση από την άρνηση εφαρμογής όλου αυτού του αντιδραστικού μεταμνημονιακού πλαισίου, που έχει σαν μοναδικό στόχο να συνεχίσουν οι ευρωπαίοι τραπεζίτες να κερδοσκοπούν πάνω στις πλάτες του λαού μας.
Δεν υπάρχει άλλη λύση πέρα από την στάση πληρωμών και την διαγραφή του δημόσιου χρέους! Όταν ο Μάριο Ντράγκι βγαίνει και προτείνει σαν «μέτρο στήριξης της οικονομίας» την διαγραφή των ιδιωτικών χρεών (δηλαδή των επιχειρήσεων), τότε το εργατικό και λαϊκό κίνημα νομιμοποιείται εκατό φορές να παλέψει για διαγραφή του δημόσιου χρέους και του χρέους των φτωχών εργατικών λαϊκών στρωμάτων, των ανέργων κλπ.
- Κάτω το «μεταμνημονιακό σύμφωνο». Λεφτά για την υγεία και την πλήρη αποκατάσταση των μισθών όχι για το χρέος και τα πλεονάσματα.
- Στάση πληρωμών, μονομερής διαγραφή του χρέους
- Ρήξη αποδέσμευση από την ΕΕ που είναι μηχανισμός «αλληλεγγύης» για τους τραπεζίτες, τις πολυεθνικές και τις πλούσιες χώρες, μηχανισμός εκμετάλλευσης, καταπίεσης και βίας για τους λαούς!
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Μένουμε Ενεργοί: Αλληλεγγύη και Αγώνας για το δικαίωμα όλων στην κατοικία! Χρειάζεται όλοι να έχουμε σπίτι, για να μπορούμε να προφυλασσόμαστε σε ένα σπίτι
Η 28η Μάρτη είχε οριστεί ως Πανευρωπαϊκή Ημέρα Δράσης για τη Στέγη. Κινήματα και συλλογικότητες από όλη την Ευρώπη προετοίμαζαν κινητοποιήσεις σε μία σειρά από χώρες για το δικαίωμα στη στέγαση. Οι κινητοποιήσεις αναβάλλονται, λόγω της εξάπλωσης του κορονοϊού, αλλά η ανάγκη αγώνα για το δικαίωμα στην αξιοπρεπή διαβίωση παραμένει επιτακτική. Πολύ περισσότερο σήμερα μέσα στην πανδημία, που το σπίτι γίνεται «καταφύγιο» για τη μη εξάπλωση του ιού, οι συνθήκες στέγασης συμβάλλουν καθοριστικά στην άμυνα και στην προστασία του κάθε ανθρώπινου οργανισμού. Όμως, ο άρρωστος καπιταλισμός, που λεηλατεί τον άνθρωπο και τη φύση, επί δεκαετίες χτυπά ανελέητα και το δικαίωμα στην κατοικία, όπως και το δικαίωμα σε ένα επαρκές, σύγχρονο, δημόσιο σύστημα υγείας, καθιστώντας σαφές πως απέναντι στην πανδημία δεν είμαστε όλοι/ες ίσοι.
Ήδη, για τρίτη συνεχή εβδομάδα η κυβέρνηση της ΝΔ, αντί να αναλάβει τις ευθύνες της, συνεχίζει να μεταθέτει τις εγκληματικές παραλήψεις της στους πολίτες. Επιλέγοντας αστυνομικά και κατασταλτικά μέτρα για τον έλεγχο και την απαγόρευση της κυκλοφορίας, αφήνει τα δημόσιο σύστημα υγείας διαλυμένο, χωρίς προσωπικό, χωρίς μαζικά προληπτικά τεστ και αντιδραστήρια, χωρίς μέτρα προστασίας για τους υγειονομικούς, ενώ δίνει πλουσιοπάροχα δώρα στον ιδιωτικό τομέα εις βάρος του ελληνικού λαού.
Την ίδια στιγμή κατηγορεί τους πολίτες για «ελλειμματική ευθύνη» στοχοποιώντας τους δήθεν «επιπόλαιους» για την εξάπλωση της πανδημίας σε μια προσπάθεια να καλύψει τη γύμνια της όσον αφορά την τραγική κατάσταση που διαμόρφωσαν οι διαχρονικές πολιτικές κυβερνήσεων και ΕΕ στον Δημόσιο Τομέα Υγείας.
Το μόνο που επαναλαμβάνουν τα κυβερνητικά επιτελεία είναι το «Μένουμε σπίτι»! Το “Μένουμε σπίτι” ηχεί όμως ειρωνικά σε εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά, για τα οποία οι επί δεκαετίες προωθούμενες πολιτικές έχουν καταστρατηγήσει το δικαίωμα στην κατοικία και σε αξιοβίωτες συνθήκες μέσα σε αυτήν.
Δεν ξεχνάμε ότι:
Το «Μένουμε Σπίτι» για εκατοντάδες χιλιάδες υπερχρεωμένα νοικοκυριά αφορά σε μια κατοικία, που έχει προγραμματιστεί να χάσουν το επόμενο διάστημα, αφού καταργείται ακόμα και η όποια λειψή προστασία υπήρχε. Το δικαίωμα στη στέγαση θυσιάζεται στο βωμό των τραπεζικών δεικτών και της εξόφλησης του χρέους. Από την κυβέρνηση, την Ε.Ε., τις τράπεζες είναι σχεδιασμένες χιλιάδες κατασχέσεις, πλειστηριασμοί και εξώσεις προκειμένου να περάσουν ακίνητα σε αρπακτικά funds.
Το «Μένουμε Σπίτι» δεν αποτελεί επιλογή για τους χιλιάδες άστεγους, ούτε αποτελεί ασφαλή και υγιεινή επιλογή για όσους μένουν σε άθλιες συνθήκες, σε υπόγεια, πολλοί στοιβαγμένοι, πολλοί χωρίς ρεύμα, νερό, θέρμανση και αναζητούν ανάσα ζωής σε μια βόλτα στο δημόσιο χώρο. Δεν αποτελεί επιλογή για όλους/ες αυτούς/ες που η κρίση, οι πολιτικές των μνημονίων εξανάγκασαν να διαμένουν στον δρόμο ή σε προσωρινά καταλύματα ή καταλύματα έκτακτης ανάγκης (ξενώνες, νυχτερινά καταφύγια κ.λπ.). Για τους χιλιάδες συνανθρώπους μας, που απουσιάζουν τόσο από τη δημόσια συζήτηση όσο και από τις στατιστικές των επιδημιολογικών μελετών, ενώ πλήττονται δυσανάλογα λόγω της συχνά επιβαρυμένης υγείας τους και χωρίς να έχουν καμία δυνατότητα πρόσβασης σε χώρους υγιεινής και προσωπικής φροντίδας.
Το «Μένουμε Σπίτι» δεν αποτελεί επιλογή για τους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που παραμένουν εγκλωβισμένοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Για τις εκατοντάδες οικογένειες και τα μικρά παιδιά που μένουν εδώ και δύο χρόνια σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης σε σκηνές, χωρίς ηλεκτρικό, δίκτυο ύδρευσης, αποχέτευση, ζεστό νερό, θέρμανση. Αντί για τον έγκαιρο απεγκλωβισμό τους και τη μεταφορά τους σε κατοικίες και κατάλληλα καταλύματα, η κυβέρνηση δεν δίστασε να τους επιβάλει απαγόρευση εξόδου, αστυνομική επιτήρηση, αυστηρότερες περιφράξεις. Πρόκειται για εγκληματικά μέτρα, που δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για τη γρήγορη εξάπλωση μετάδοση του κορονοϊού μετατρέποντας τον ήδη απάνθρωπο εγκλεισμό σε φυλακές θανάτου.
Το «Μένουμε Σπίτι» δεν αποτελεί επιλογή ούτε για τους φοιτητές των Εστιών, που αντί η κυβέρνηση να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να προφυλαχθούν από την πανδημία, επέλεξε να πετάξει εν μία νυκτί έξω από τα δωμάτιά τους, ενάντια στις συστάσεις για αποφυγή των μαζικών μετακινήσεων. Χιλιάδες φοιτητές/τριες βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε αδιέξοδο, είτε επειδή εργάζονται και δυσκολεύονται να φύγουν από την Αθήνα είτε επειδή για λόγους προφύλαξης των οικογενειών τους δεν επιλέγουν να μετακινηθούν σε οποιαδήποτε γωνιά της Ελλάδας.
Το «Μένουμε Σπίτι» δεν το βιώνουμε όλοι και όλες το ίδιο!
Δεν το βιώνουν με τον ίδιο τρόπο, οι περιχαρείς σελέμπριτι που κερδίζουν likes ανακοινώνοντας πως βρέθηκαν θετικοί στον κορονοϊό και «περιορίζονται» στις υπερπολυτελείς κατοικίες των πολλών εκατοντάδων τετραγωνικών και των μεγάλων κήπων, με τους εκατομμύρια εργαζόμενους/ες και άνεργους/ες που καλούνται να εγκλειστούν στα μικρά διαμερίσματα των πυκνοκατοικημένων φτωχογειτονιών της Αθήνας.
Ούτε το βιώνει με τον ίδιο τρόπο ο νέος ανυπολόγιστος αριθμός νοικοκυριών που με μαθηματική ακρίβεια θα δημιουργήσει χρέη στη νέα κατάσταση με τον κορονοϊό, αφού τα μοναδικά μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση είναι μέτρα υπέρ των επιχειρήσεων, τα οποία όλως “τυχαία” έχει προτείνει και ο ΣΕΒ για λόγους “ανταγωνιστικότητας”. Όλα αυτά τα λαϊκά νοικοκυριά που αγωνιούν για τη δόση του δανείου – στεγαστικού ή μικροεπιχειρηματικού, γνωρίζοντας πως η κατοικία τους πολύ σύντομα θα βρεθεί στη μέγγενη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών ή θα είναι υποψήφια, αφού και η πιο ισχνή προστασία έχει ήδη καταργηθεί, ενώ οι εξώσεις είναι η αμέσως επόμενη μεγάλη απειλή.
Δεν το βιώνουν με τον ίδιο τρόπο όσοι/ες μετά βίας τα βγάζουν πέρα εξαιτίας των παράλογων ενοικίων που επέφερε η έξαρση του airbnb και η «τουριστικοποίηση» - χρέη, αστικός εξευγενισμός ολόκληρων περιοχών κατά την περίοδο της δήθεν «μετα-μνημονιακής» ανάπτυξης.
Δεν το βιώνουν με τον ίδιο τρόπο οι εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες που εδώ και χρόνια βρίσκονται αντιμέτωπες με την ενεργειακή φτώχεια, ζουν χωρίς θέρμανση, αυτοί που ήδη πριν την πανδημία δεν μπορούσαν να πληρώσουν τους τσουχτερούς λογαριασμούς ρεύματος και άλλων αναγκών κατοίκησης, όλοι όσοι ζουν υπό το συνεχή φόβο της διακοπής ρεύματος και νερού.
Όλοι και όλες αυτοί που τα κυβερνητικά μέτρα τους ζητάνε ακόμα μία φορά να πληρώσουν τα σπασμένα και να αποδεχτούν περικοπές μισθών, αναστολές συμβάσεων και απολύσεις.
Τέλος, δεν τον βιώνουν με τον ίδιο τρόπο, οι χιλιάδες γυναίκες που είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Το σπίτι δεν αποτελεί ασφαλές καταφύγιο για όλες, όπως εμφανώς φαίνεται από την κατακόρυφη αύξηση των κλήσεων για βοήθεια, αλλά και τα αυξημένα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στα επείγοντα.
Οι ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα των δημόσιων αγαθών και υποδομών, καθώς και οι πολιτικές επίθεσης στην κατοικία και τις ανάγκες διαβίωσης, αφήνουν εκτεθειμένα εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά και στην πανδημία και κυρίως μετά από αυτήν. Τα μέτρα της κυβέρνησης στο σύνολό τους αποτελούν ένα μεγάλο χάρισμα στις επιχειρήσεις, καθώς συμπυκνώνουν μια προκλητική και βίαιη αναδιανομή πλούτου υπέρ του κεφαλαίου, σε συνθήκες αγωνίας για την ανθρώπινη ζωή.
Η σημερινή κατάσταση της πανδημίας, αναδεικνύει περίτρανα πως η κατοικία αποτελεί αναφαίρετο καθολικό κοινωνικό δικαίωμα, που οφείλει να εξασφαλίζει όχι απλώς την πρόσβαση στη στέγη, αλλά την πρόσβαση στην αξιοπρεπή και ασφαλή διαβίωση για τον καθένα και την καθεμία.
Απόλυτη προστασία του δικαιώματος στη στέγη, με μέτρα όπως το ακατάσχετο της πρώτης κατοικίας και η διαγραφή χρεών των λαϊκών οικογενειών προς τράπεζες, κράτος, δήμους και ταμεία. Κανένα σπίτι, χωράφι στα χέρια τραπεζίτη, fund, κράτους.
Κατάργηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών κατοικίας και περιουσίας των λαϊκών στρωμάτων. Κατάργηση των εξώσεων.
Καμία αποκοπή παροχής ρεύματος, νερού και φυσικού αερίου στις λαϊκές οικογένειες. Μειώσεις στα τιμολόγια ρεύματος, νερού, πετρελαίου, φυσικού αέριου. Εθνικοποίηση των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας και λειτουργία τους με εργατικό – λαϊκό έλεγχο και για τις λαϊκές ανάγκες.
Γενναία επιδότηση ενοικίου, παραχώρηση κενών κατοικιών (χιλιάδες είναι τα άδεια ακίνητα δήμων, εκκλησιών, φορέων του δημοσίου). Μέτρα για την άμεση μείωση των ενοικίων κατοικίας των λαϊκών στρωμάτων, που εκτόξευσε την προηγούμενη περίοδο το airbnb και η τουριστικοποίηση πολλών περιοχών.
Κατάργηση των φόρων της πρώτης κατοικίας. Κατάργηση της φοροληστείας του λαού.
Διαγραφή χρεών προς το Δημόσιο των μακροχρόνια ανέργων, χαμηλοσυνταξιούχων και φτωχοποιημένων στρωμάτων.
Κούρεμα των δανείων των λαϊκών νοικοκυριών και απαλλαγή τους από το δάνειο όταν έχει εξοφληθεί ήδη το κεφάλαιο. Λειτουργία στεγαστικής πίστης σύμφωνα με τις λαϊκές ανάγκες. Εθνικοποίηση των τραπεζών.
Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Να πληρώσει το κεφάλαιο για την περιουσία και τα κέρδη του.
Κατάργηση των παλιών και νέων φοροαπαλλαγών για τις επιχειρήσεις, τους επενδυτές και τα μεγάλα εισοδήματα.
Άμεσα, τώρα:
Επίταξη ξενοδοχείων και κατάλληλων καταλυμάτων για στέγαση όλων των αστέγων και όσων διαβιούν σε ακατάλληλες συνθήκες.
Άμεσος απεγκλωβισμός των προσφύγων και των μεταναστών από τα στρατόπεδα και στέγασή τους στα αστικά κέντρα σε σπίτια και ολιγομελείς δομές διαβίωσης για την προστασία όλων. Ελευθερία, στέγαση, προστασία της υγείας των προσφύγων. Επέκταση των προγραμμάτων στέγασης για όλους.
Μέτρα προστασίας υγιεινής για όσους ζουν σε συλλογικούς χώρους, Φοιτητικές Εστίες, Ξενώνες ηλικιωμένων, ιδρύματα για ασθενείς και παιδιά, φυλακές, κλπ.
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της Πρωτοβουλίας Διαλόγου για σύγχρονο Κομμουνιστικό Πρόγραμμα και Κόμμα
Τις μέρες αυτές, η Πρωτοβουλία μας βρίσκονταν στη διαδικασία προετοιμασίας της πρώτης πανελλαδικής συνάντησης του δυναμικού που συμμετέχει και ενδιαφέρεται για την συγκρότηση ενός νέου προγράμματος και κόμματος κομμουνιστικής απελευθέρωσης. Λόγω των μέτρων και για την απαραίτητη προστασία των συναγωνιστών και συναγωνιστριών, μεταθέτουμε την Πανελλαδική μας Συνάντηση που ήταν προγραμματισμένη για τις 28 και 29 Μαρτίου 2020 στην Αθήνα για λίγο διάστημα.
Για μας ήταν και είναι δεδομένο ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη καταστρέφει τις δύο κύριες πηγές, τη φύση και τον άνθρωπο. Η ολοκληρωτική επέκταση του καπιταλισμού σε κάθε άκρη του πλανήτη, δημιουργεί το υπόστρωμα και τις συνθήκες για όλο και πιο επιθετικές νόσους. Η αδυσώπητη δίψα του για κέρδη με κάθε κόστος, η νέα φτώχεια και εξαθλίωση που δημιουργεί για να ανατάξει την κερδοφορία του, το μοντέλο των μεγαλουπόλεων όπου στοιβάζονται εκατομμύρια άνθρωποι, ο όλο και μεγαλύτερος εγκλεισμός των ανθρώπων σε κλειστούς χώρους και ο περιορισμός των ελεύθερων ανοιχτών χώρων, η επιβολή αγχογόνου ζωής και εργασίας σε καθεστώς μόνιμης εργασιακής και υπαρξιακής ανασφάλειας, η βιομηχανική κτηνοτροφία και γεωργία, αποτελούν σημαντικές όψεις του προβλήματος. Όλα αυτά, μαζί με τις σκληρές και απάνθρωπες πολιτικές των πολιτικών δυνάμεων που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου παγκόσμια καταστρέφοντας και τα τελευταία υπολείμματα δημόσιων υποδομών, όπως πρώτα και κύρια τα δημόσια συστήματα υγείας, πρόνοιας, πρόληψης και φροντίδας, αλλά και το βιοτικό επίπεδο εκατομμυρίων ανθρώπων, οδηγεί και θα οδηγεί σε ανείπωτες καταστροφές. Η κλιματική αλλαγή και ευρύτερα η περιβαλλοντική καταστροφή, όσο και οι νέες αρρώστιες και επιδημίες, αλλά και πολλά ακόμα γεγονότα και εξελίξεις καταδεικνύουν με καταστροφικό τρόπο την μαρξιστική θέση για τον βάρβαρο χαρακτήρα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Μέχρι τώρα το Κομμουνιστικό και Εργατικό Κίνημα σε όλο τον κόσμο, πάλεψε τις αιτίες για την κατάσταση της Εργατικής Τάξης στο Καπιταλιστικό σύστημα, σε μια πραγματικότητα που οι αιτίες αυτές είχαν πρόσωπο. Το πρόσωπο της πολιτικής εξουσίας, το πρόσωπο της εργοδοσίας και του συλλογικού κεφαλαιοκράτη, το πρόσωπο αυτού του «καλοπληρωμένου κοινωνικού στρώματος» όπως έλεγαν οι κλασικοί του Μαρξισμού, που στην εποχή μας είναι οι τεχνοκράτες, οι επαγγελματίες αστοί πολιτικοί, οι μεγαλοδημοσιογράφοι, τα στελέχη Επιχειρήσεων αλλά και οι χιλιάδες εικονικές προσωπικότητες της τηλεόρασης.
Εδώ και 3 μήνες όμως, η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά σε μια νέα απειλή. Η πανδημία COVID-19 βρίσκεται διεθνώς σε πλήρη εξέλιξη και είναι σαφές πως καθοριστικός παράγοντας για την αντιμετώπισή της είναι οι πολιτικές επιλογές που λαμβάνονται. Οι μαχόμενοι επιστήμονες ανά τον κόσμο, προειδοποιούν πως ο απαιτούμενος συνδυασμός για τον έλεγχο της περιλαμβάνει την ταχύτατη και σημαντική ενίσχυση του συστήματος υγείας, τη διενέργεια μαζικών τεστ για εποπτεία της διασποράς και την εφαρμογή στοχευμένων περιοριστικών μέτρων προς αποφυγή της ταχείας μετάδοσης. Αντί για αυτό, οι περισσότερες καπιταλιστικές κυβερνήσεις λαμβάνουν αποκλειστικά και μόνο μέτρα γενικής και οριζόντιας καραντίνας με την προσθήκη ελάχιστων μέτρων διευθέτησης και αναδιάταξης των υπαρχόντων δομών υγείας, προσωπικού και εξοπλισμού. Είναι φανερό πως αυτό που εξακολουθεί να καθοδηγεί την σκέψη τους, είναι το ταξικό τους ένστικτο. Να συγκρατήσουν όσο το δυνατό πιο αλώβητο το Καπιταλιστικό Σύστημα. Η Ε.Ε. που δήθεν θα αποτελούσε το ασφαλές λιμάνι για την κρίση, σφυρίζει αδιάφορα ακόμα και για μεγάλα και ισχυρά ιδρυτικά της μέλη, όπως η Ιταλία, στοιχείο που δείχνει την εγγενή ανταγωνιστική εχθρότητα των καπιταλιστικών οικονομιών (ο θάνατος σου η ζωή μου) ακόμα και στα πλαίσια της ίδιας ολοκλήρωσης.
Στο σημείο αυτό βρίσκεται και η Ελλάδα, μαζί όμως και με άλλα μεγάλα χρόνια προβλήματα, όπως είναι ο εγκλωβισμός της στην εξυπηρέτηση ενός υπέρογκου (και χιλιοπληρωμένου) Δημόσιου Χρέους, η μετατροπή της στον δεσμοφύλακα και συνοριοφύλακα της Ε.Ε., με θύματα τους φτωχούς των υποτίθεται ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών αλλά και τους ίδιους τους πρόσφυγες και μετανάστες που γεννούν οι πόλεμοι με τους οποίους ο Παγκόσμιος Καπιταλισμός σώνει την ύπαρξή του.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι! Πρώτα και κύρια ο κίνδυνος του να χαθούν πολλές ανθρώπινες ζωές εξαιτίας της εγκληματικής αμέλειας του αστικού πολιτικού κόσμου, που υποβαθμίσε την δημόσια υγεία και δεν πήρε τα αναγκαία μέτρα προστασίας. Πρώτα και κύρια όμως σκεφτόμαστε ως τμήμα της τάξης. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να επωμιστούν τα βάρη της κρίσης ξανά οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, και για αυτό πρώτο μας καθήκον- τώρα και στην συνέχεια- πρέπει να είναι να μην πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι και αυτή την κρίση. Να πληρώσει το κεφάλαιο! Να μην χαθεί καμία δουλειά και να παρθούν άμεσα μέτρα προστασίας της ζωής και των δικαιωμάτων της κοινωνικής πλειονότητας.
Υπάρχουν όμως και σοβαρές επιδράσεις στον τρόπο ζωής των απλών ανθρώπων, με το ζήτημα της Δημοκρατίας να ξεχωρίζει. Τα περιοριστικά μέτρα όλων των Κυβερνήσεων όπως και της Ελληνικής, μπορεί να μιλάνε στο όνομα της ανάσχεσης της μόλυνσης από τον ιό, αφήνουν όμως ορθάνοιχτες όλες τις πόρτες για τη μετατροπή της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής σε μια κατάσταση ολοκληρωτισμού που είναι αντίθετος με την κοινωνική φύση του ανθρώπου. Η “προσωρινότητα” των μέτρων δεν πρέπει να καθησυχάσει κανέναν. Βρισκόμαστε ήδη σε στάδιο μη φυσιολογικής ζωής, με την ψυχική υγεία των ανθρώπων να απειλείται και αυτή άμεσα.
Έτσι, οι εξελίξεις θέτουν ακόμα πιο επιτακτικά στην ημερήσια διάταξη την αναγκαία συζήτηση για μια διαφορετική πορεία της ανθρωπότητας, για ένα άλλο, ριζικά διαφορετικό μοντέλο ζωής, παραγωγής και οργάνωσης των κοινωνιών. Εντείνεται η ανάγκη διαμόρφωσης ενός νέου κομμουνιστικού προγράμματος που θα υπερβαίνει τις επιμέρους διεκδικήσεις του κοινωνικού κινήματος και θα ενοποιήσει την πληττόμενη κοινωνική πλειονότητα σε μια πορεία ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Ο κομμουνισμός της εποχής μας ως στόχος και πράξη ενός κινήματος που ανατρέπει την καπιταλιστική βαρβαρότητα, συμπυκνώνει την πανανθρώπινη ανάγκη υπέρβασης και ανατροπής της λογικής «όλα πωλούνται και αγοράζονται», αλλά και ανάδειξης της ανάγκης κοινών, καθολικών αγαθών, χωρίς εκμετάλλευση, με ισότητα και ελευθερία, για όλους τους ανθρώπους.
Τη διπλή αυτή ανάγκη, μπορούν να τη μετασχηματίσουν σε κίνημα πολιτικής αντικαπιταλιστικής δράσης, αλλά και συνολικού επαναστατικού μετασχηματισμού της ανθρωπότητας σε κομμουνιστική κατεύθυνση, η εργατική τάξη, μαζί με άλλα αποκλεισμένα και ρημαγμένα κοινωνικά λαϊκά στρώματα, με συγκρότηση νέου τύπου εργατικού κινήματος και κομμάτων κομμουνιστικής απελευθέρωσης
Μια νέα εποχή ελευθερίας είναι επιτακτικά αναγκαία και εφικτή με βάση τις σημερινές δυνατότητες. Μια σύγχρονη απάντηση στον ολοκληρωτισμό και την καταστολή, τον έλεγχο και την πειθάρχηση, δεν μπορεί παρά να έχει ως σημαία το στόχο της κοινωνικής απελευθέρωσης από τα δεσμά του κεφαλαίου και του συστήματος που διαιωνίζει την κυριαρχία του, και σε οικονομικό και σε πολιτικό επίπεδο.
Η Πρωτοβουλία Διαλόγου θα είναι μέσα και μπροστά στους αγώνες και στα δύσκολα και νέα καθήκοντα που φέρνει η κρίση που βιώνουμε. Ταυτόχρονα θα συνεχίσει και θα εντείνει τις προσπάθειες και τα βήματα για την διαμόρφωση απαντήσεων και προγραμματικών θέσεων, την οργάνωση της συζήτησης και της συσπείρωσης που είναι πιο αναγκαία από ποτέ για να απαντήσουμε με ολοκληρωμένο, τεκμηριωμένο και ζωντανό τρόπο στον καπιταλισμό, με ένα νέο κομμουνιστικό πρόταγμα που θα μας επιτρέψει να χάσουμε τις σύγχρονες αλυσίδες μας και να κερδίσουμε έναν ολόκληρο κόσμο.
Σε αυτή την προσπάθεια, στο αναγκαίο και όμορφο αυτό «ταξίδι» θέλουμε μαζί μας όλους τους πρωτοπόρους ανθρώπους που αντιλαμβάνονται ότι είναι εποχή για μεγάλες απαντήσεις και ριζικά διαφορετικές λύσεις.
Τις επόμενες εβδομάδες θα δημοσιεύουμε κείμενα, επεξεργασίες και θα ανακοινώσουμε τις νέες συναντήσεις μας –όταν μας το επιτρέψουν οι συνθήκες. Μελετάμε, συζητάμε, οργανωνόμαστε.
Πρωτοβουλία Διαλόγου για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα,
Αθήνα 27 Μαρτίου 2020
Τη μάχη την δίνουμε από τώρα
▸ Διεκδικούμε τις άμεσες ζωτικές λαϊκές ανάγκες, ενάντια στην κυβέρνηση
και τους κανίβαλους του κεφαλαίου
Αυτήν την περίοδο οι εργαζόμενοι και η νεολαία δίνουμε μια διπλή μάχη. Μια μάχη ενάντια στην πανδημία του κορονοϊού και μια μάχη ε-
νάντια στη κυβέρνηση, το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του, που για μια ακόμη φορά επιχειρεί να φορτώσει στις πλάτες του λαού τα σπασμένα της υγειονομικής κρίσης αλλά και προκαταβολικά τα βάρη της επόμενης οικονομικής κρίσης, που όπως όλα δείχνουν βρίσκεται μπροστά μας.
Σε αυτή τη μάχη «δεν μένουμε όλοι μαζί». Οι εργοδότες εκμεταλλεύονται το πάγιο και το τρέχον οπλοστάσιο μέτρων που τους παρέχει η κυβέρνηση για να επιβάλλουν αντεργατικά μέτρα με τη βούλα του κράτους. Επώνυμοι, celebrities, τηλεπερσόνες και επιφανείς προσωπικότητες της αστικής τάξης προβάλουν ότι έκαναν το τεστ σε γνωστές ιδιωτικές κλινικές, αυτές που η κυβέρνηση αντί να επιτάξει, επιδοτεί με 7,7 εκατ. ευρώ για διάθεση 80 κλινών ΜΕΘ για 2 μήνες, τη στιγμή που δεν υπάρχουν τεστ για το πληθυσμό της χώρας και ειδικά τις ευπαθείς ομάδες. Για άλλη μια φορά αντί το αστικό κράτος να επιτάξει τα μεγάλα ιδιωτικά θεραπευτήρια, τα μεγάλα ιδιωτικά θεραπευτήρια επίταξαν το αστικό κράτος.
Η κυβέρνηση απαγόρευσε την κυκλοφορία με το πρόσχημα των λίγων επιπόλαιων, τη στιγμή που χιλιάδες άνθρωποι αναγκάζονται να εκτίθενται στον ιό σε βιομηχανίες, βιοτεχνίες, εργοτάξια και στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα της βιομηχανίας παροχής υπηρεσιών (π.χ. τηλεπικοινωνίες). Η κυβέρνηση στοχεύει στην απαγόρευση της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης που αντικειμενικά προκαλεί η οξυμένη αντεργατική πολιτική της αυτή τη περίοδο. Προκαλεί έκπληξη πρώτου μεγέθους τόσο η ανοχή του ΚΚΕ σε αυτό, όσο και η αποδοχή της και η μη εκτίμηση του κινδύνου που αναπτύσσεται από αυτή την επιλογή από κάποιες δυνάμεις της ανατρεπτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου, που ούτε καν την καταγγέλλουν. Μήπως, ξαφνικά, η κυβέρνηση της ΝΔ και το αστικό κράτος έγινε φίλος του λαού και δεν το καταλάβαμε;
Αναβολή στην ταξική πάλη δεν υπάρχει. Θα δώσουμε
τη μάχη με μη συνηθισμένα μέσα και σε πρωτοφανέρωτες συνθήκες
Η μάχη με το κεφάλαιο και την κυβέρνηση πρέπει να δίνεται από τώρα. Αναβολή στην ταξική πάλη δεν υπάρχει, μας το δείχνει αυτό με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο η κυβέρνηση και οι καπιταλιστές. Ναι, τη μάχη υποχρεούμαστε να τη δώσουμε με μη συνηθισμένα μέσα και σε πρωτοφανέρωτες συνθήκες, αλλά είμαστε αναγκασμένοι να τα βρούμε και να τη δώσουμε σήμερα, για να μην είναι τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα αύριο. Δίνουμε τη μάχη διεκδικώντας τις άμεσες και ζωτικές λαϊκές ανάγκες για:
Πραγματική και όχι στα λόγια ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας τόσο για την αντιμετώπιση της πανδημίας όσο και για την αντιμετώπιση των υπόλοιπων τρεχουσών αναγκών υγείας. Παύση πληρωμών του χρέους, ακύρωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων και πέρασμα όλου του πλεονάσματος, που έχει βγει από τον ιδρώτα των εργαζομένων και τις περικοπές των κοινωνικών υπηρεσιών, για τις ανάγκες της δημόσιας υγείας. Για αποφασιστική ενίσχυση της δημόσιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, για το άνοιγμα νέων ΜΕΘ και ΜΑΦ και τον αναγκαίο εξοπλισμό προστασίας του υγειονομικού προσωπικού. Μαζικές προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία, στα κέντρα υγείας και στο ΕΚΑΒ που άλλωστε ήταν τελείως αναγκαίες και πριν την επιδημία. Επίταξη χωρίς αποζημίωση του ιδιωτικού τομέα της υγείας, με δημόσιο έλεγχο από τους φορείς του υγειονομικού κινήματος, που γνωρίζουν καλύτερα από το καθένα τις ανάγκες του συστήματος υγείας, τουλάχιστον για όσο κρατάει η πανδημία. Μαζικά τεστ στον πληθυσμό δωρεάν και υπό πλήρη κρατικό έλεγχο για στοχευμένη αντιμετώπιση του υιού. Ούτε ένα ευρώ στον ιδιωτικό τομέα της υγείας που θησαυρίζει από τη διαρκή υποβάθμιση του δημοσίου συστήματος υγείας.
Ακύρωση όλων των αντεργατικών μέτρων. Καμιά απόλυση, κανένας κομμένος μισθός, καμιά μονομερής αλλαγή και υπέρβαση του νόμιμου ωραρίου. Πλήρης επιδότηση των εργατικών μισθών στις επιχειρήσεις που έχουν κλείσει ή που έχουν μειώσει τις δραστηριότητες τους λόγω της πανδημίας ανεξάρτητα από το είδος των συμβάσεων εργασίας (μπλοκάκια, συμβασιούχοι, αδήλωτοι). Έκτακτη φορολόγηση των τραπεζών και των μεγάλων κερδοφόρων επιχειρήσεων. Να πληρώσει το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι την κρίση.
Πλήρης κάλυψη με όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας από την πανδημία για όσους είναι αναγκαίο να εργάζονται ακόμα, στη πρωτογενή παραγωγή και την εφοδιαστική αλυσίδα, με ευθύνη και έξοδα των επιχειρήσεων. Ειδικό επίδομα για τους εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ και τα delivery. Αναστολή εργασιών των μη αναγκαίων οικονομικών δραστηριοτήτων (π.χ. δημόσια ή ιδιωτικά έργα) για όσο διάστημα κρατάει η πανδημία με επιδότηση των εργατικών μισθών. Ακύρωση της χρηματοδότησης του προγράμματος «Ελλάδα 1821-2021» και διάθεση των χρημάτων αυτών για να καλυφθούν οι μισθοί των εργαζομένων.
Πάγωμα των χρεών σε τράπεζες και διαγραφή των λογαριασμών των ΔΕΚΟ για τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους, αγρότες και μικροεπαγγελματίες για όσο διάστημα κρατά η πανδημία. Ο κόσμος που δεν δουλεύει δεν μπορεί να ζήσει με το επίδομα των 800 ευρώ για ενάμιση μήνα. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης, μείωση των τιμών τους. Απελευθέρωση και απεγκλωβισμός των προσφύγων από τα στρατόπεδα. Στέγασή τους σε κατοικίες με συνθήκες υγιεινής διαβίωσης. Ειδική μέριμνα για τους άστεγους συμπολίτες μας, όπως και για τους χώρους των φυλακών. Να αναιρεθούν όλα τα κουτοπόνηρα αντιδραστικά μέτρα που λαμβάνονται με πρόσχημα την επιδημία και που όμως είναι επικίνδυνα ακόμα και από καθαρά υγειονομική άποψη (π.χ. εκκένωση φοιτητικών εστιών που εγκυμονεί κίνδυνο μαζικής μετάδοσης στα χωριά, αναγκαστικός εγκλεισμός των οπλιτών στις μονάδες, ενώ τα στελέχη μπαινοβγαίνουν ανεξέλεγκτα και χωρίς τεστ, με κίνδυνο μαζικής μετάδοσης στους έγκλειστους μέσα σε μικρούς χώρους φαντάρους κλπ).
Ακύρωση της αντισυνταγματικής απαγόρευσης της κυκλοφορίας καθώς και της αντίστοιχης διάταξης περί συναθροίσεων. Ο λαός μας έχει δείξει σοβαρή και υπεύθυνη στάση για την αντιμετώπιση της πανδημίας δεν περίμενε την κυβέρνηση να του επιβάλλει να το κάνει. Η απαγόρευση δεν βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα αντιμετώπισης της πανδημίας, στοχεύει συγκεκριμένα στα συνδικαλιστικά, πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα του λαού. Ισότιμη προβολή από τα κρατικά και ιδιωτικά ΜΜΕ όλων των απόψεων που αναπτύσσονται στη διεθνή και εγχώρια επιστημονική κοινότητα για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Να επιτάξουμε το κεφάλαιο, όχι αυτό τις ζωές μας, Γιάννης Ελαφρός, εφημερίδα ΠΡΙΝ
Εξελίσσεται μια σύγκρουση τεραστίων διαστάσεων μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, για το ποιος θα «επιζήσει» από την επιδημία
Ολοι καταλαβαίνουμε πως έχουμε μπει σε μια μεγάλη περιπέτεια, χωρίς να έχουμε προλάβει να βγούμε από την προηγούμενη. Τίποτα δεν θα είναι το ίδιο, όταν τελειώσει η μάχη με την επιδημία του κορονοϊού, η οποία θα κρατήσει καιρό. Οι ειδήσεις είναι ανησυχητικές. Οι ΗΠΑ έχουν πλέον τα περισσότερα επιβεβαιωμένα κρούσματα (πάνω από 85.000, έναντι 81.800 στην Κίνα και πάνω από 81.000 στην Ιταλία). Η γειτονική μας χώρα έχει όμως πάνω από 8.215 νεκρούς, ενώ η Κίνα 3.290 και οι ΗΠΑ 1.300 (όλα τα στοιχεία Πέμπτη βράδυ). Στην Ελλάδα έχουμε 27 νεκρούς, αλλά είμαστε στην αρχή.
Ταυτόχρονα, εκδηλώνεται ένας τρομερός κρισιακός σπασμός του παγκόσμιου καπιταλισμού, που κινείται για να σαρώσει τα εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα. Ειδικά στην Ελλάδα, υπάρχουν εκτιμήσεις για καθίζηση του ΑΕΠ από 5% έως 8% για το 2020. Ίσως όλα αυτά αποδειχθούν τελικά μικρά. Να θυμίσουμε πως από 2010-2015 το ΑΕΠ έπεσε περίπου 25%, με ανώτερη ετήσια πτώση 8% το 2012. Παράλληλα, ένας νέος ολοκληρωτισμός αναδύεται σε όλο τον κόσμο, κοινοβουλευτικός και ψηφιακός, αλλά αυτό δεν τον κάνει λιγότερο αποκρουστικό και επικίνδυνο.
Σε αυτές τις πρωτοφανείς για τις γενιές μας καταστάσεις γίνεται προσπάθεια να επιβληθεί, μέσω της μαζικής καλλιέργειας πανικού και φόβου, η πρόσδεση στην κυβέρνηση και στο κράτος, στον πρωθυπουργό και στον εργοδότη, στην ΕΕ και «σε όσους μας κρατάνε ζωντανούς». Εξελίσσεται γλαφυρά στην Ελλάδα και μάλιστα με τη συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ και της αστικής «αντιπολίτευσης». Αυτό εκφράζει το «όλοι μαζί μένουμε σπίτι», στην πολιτική-αξιακή του λογική, πέρα από τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης, της φυσικής (και όχι κοινωνικής) αποστασιοποίησης. Η πραγματικότητα όμως διαψεύδει την κυβερνητική και συστημική αφήγηση.
Η κυβέρνηση αγνοεί προκλητικά την ανάγκη για μαζικά τεστ και ισχυρή δημόσια Υγεία
Η κυβέρνηση της ΝΔ διαχειρίζεται την επιδημία με ξεκάθαρα ταξικό και τελικά πολύ επικίνδυνο τρόπο. Στον κρίσιμο τομέα της Υγείας, προχωρά σε ελάχιστα βήματα για την ενίσχυση του συστήματος δημόσιας υγείας (βλ. σελ. 5), ντοπάρει με εκατομμύρια τον ιδιωτικό τομέα και θεωρεί ως ύψιστο μέσο αντιμετώπισης του ιού τον αποκλεισμό κυκλοφορίας, από τον οποίο εξαιρούνται, βέβαια, πλήθος εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Η κυβέρνηση αγνοεί προκλητικά βασικές συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και ελλήνων επιστημόνων για τη διεξαγωγή μαζικών τεστ στον πληθυσμό, έτσι ώστε να ελέγχεται η πορεία της επιδημίας και να απομονώνονται οι φορείς. Παρότι υπάρχει δυνατότητα φτηνών και γρήγορων τεστ (δωρεάν για τους πολίτες) σε δημόσια ιδρύματα στην Ελλάδα (πανεπιστημιακά-ερευνητικά κ.λπ.) καθώς και σε ιδιωτικά που θα επιταχθούν (επίταξη, όχι για πανάκριβη ενοικίαση), η κυβέρνηση προχώρησε σε σύμβαση ύψους 30 εκατ. για να αγοράσει υπηρεσίες από ιδιώτες. Αλήθεια, τι έγιναν τα 500 συνεργεία που θα έπαιρναν τυχαία δείγματα για τεστ κορονοϊού, όπως εξαγγέλθηκε προ δεκαημέρου; Παραπέρα, πλήρης αποτυχία καταγράφεται και στη λογική «μένουμε σπίτι», ακόμα κι αν αρρωστήσουμε, που σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στην τραγική απώλεια της 41χρονης στην Καστοριά, μετατρέπεται σε «πεθαίνουμε σπίτι». Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας που θα μπορεί να παρακολουθεί και να φροντίζει τους ασθενείς στο σπίτι ή στο τοπικό κέντρο υγείας. Κι εδώ μπαίνει θέμα άμεσης επίταξης του ιδιωτικού ιατρικού τομέα και οργάνωσής του σε δημόσια βάση.
Αντί γι’ αυτά, η κυβέρνηση της ΝΔ τα δίνει όλα στις επιχειρήσεις και νομοθετεί ένα τρομερά αντεργατικό πλαίσιο , με πρώτο βήμα τη δυνατότητα μισής εργασίας – μισού μισθού για έξι μήνες! Και για να προλάβουν τις αντιδράσεις προχωρούν σε μέτρα χουντικής έμπνευσης, θέτοντας τη συνδικαλιστική και πολιτική δράση εκτός πλαισίου.
Η επιδημία του COVID-19 δεν ξεπηδά από τα βάθη της «καθυστερημένης» Κίνας αλλά είναι έκφραση της κρίσης του σύγχρονου καπιταλισμού της ολοκληρωτικής υπαγωγής της φύσης και του ανθρώπου στην αδυσώπητη κυριαρχία του κεφαλαίου. Η περιβαλλοντική κρίση, η υποβάθμιση και διάλυση των δημόσιων συστημάτων υγείας και πρόνοιας, η βαρβαρότητα που επικρατεί στους χώρους δουλειάς (δείτε τι έγινε στην Ιταλία, σελ. 23), η κυριαρχία της κυνικής λογικής του κέρδους πάνω στην ανθρώπινη ζωή δείχνουν γιατί η πρόσδεση σε αυτό το κοινωνικό μοντέλο είναι κοινωνικός θάνατος. αλήθεια, μπορεί κανείς να μιλήσει για την ανάγκη πρόσδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι ήδη κλινικά νεκρή.
Όλα δείχνουν πως εξελίσσεται μια σύγκρουση τεραστίων διαστάσεων μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας. Κυβερνήσεις και επιχειρήσεις πήραν μέτρα που έμοιαζαν αδιανόητα –σήμερα είναι σε καραντίνα 2,5 με 3 δισ. άνθρωποι– και ετοιμάζουν άλλα ακόμα πιο τρομερά. Ο καπιταλισμός προσπαθεί να ξεπεράσει την κρίση, δοκιμάζοντας νέα αντιδραστικά μίγματα, με κυρίαρχο στο τιμόνι τον ρόλο του αστικού κράτους, με κρατικοποιήσεις (που δεν είναι «σοσιαλμανία» αλλά σωτηρία του συστήματος, καθώς ο λογαριασμός θα έρθει πάλι στον λαό, όπως έγινε με τις τράπεζες), προχωρώντας στην ουσία σε επίταξη όλης της κοινωνίας στο άρμα του. Για το ακριβώς αντίθετο οφείλουν να αγωνιστούν το εργατικό κίνημα, η αντικαπιταλιστική και κομμουνιστική Αριστερά. Ακριβώς επειδή οι ανάγκες είναι πρωτοφανείς, οι δυνάμεις και οι πόροι που πρέπει να κινητοποιηθούν είναι ασύλληπτοι, η κοινωνία πρέπει να κινηθεί με άλλη λογική — με κέντρο τον άνθρωπο και όχι τα κέρδη. πρέπει να επιτάξουμε το κεφάλαιο και τον πλούτο! Ξεκινώντας από τις αναγκαίες ζωτικές διεκδικήσεις με αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό τώρα και ρίχνοντας μπροστά τους μακρινούς προβολείς της στρατηγικής για την ανατροπή του καπιταλισμού που μυρίζει φορμόλη και θάνατο, για την κομμουνιστική απελευθέρωση. Στα δύσκολα φαίνονται τα ρεύματα που παλεύουν και νικούν. Εμπρός λοιπόν.
