Στην λαϊκή τέχνη της
Μακεδονίας, σχετικά με τις μορφές των
ρόπτρων, σύμφωνα με τον Ν. Μουτσόπουλο,
διακρίνουμε δύο παράλληλους δρόμους.
Ο ένας είναι η ντόπια λαϊκή παράδοση
που έχει τις ρίζες της στο βυζαντινό
παρελθόν και δημιουργεί μορφές απλές,
καθαρές, γεωμετρικές μπορούμε να πούμε.
Ο άλλος δρόμος είναι η δυτική επίδραση,
που έρχεται άλλοτε από την Βενετία και
άλλοτε από την Αυστρουγγαρία, με μορφές
αναγεννησιακές ή μπαρόκ. Οι πρώτες
λαϊκές μορφές, οι ντόπιες, είναι οι
παλιότερες, και αυτές κυρίως συναντούμε
σε όσες παλιές ξύλινες πόρτες έμειναν
στη Σιάτιστα. Τα ρόπτρα αυτά είναι κυρίως
έργα των σιδεράδων της πόλης μας.
Ωστόσο
στη Σιάτιστα συναντούμε και παραδείγματα
της του δεύτερου δρόμου, που τα συναντούμε
σε κάθε ελληνική πόλη.
Πρόκειται για
ρόπτρα που δεν χρειάζονταν να τα
κατασκευάσουν, αλλά υπήρχαν έτοιμα στο
εμπόριο. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα
αυτής της κατηγορίας το ρόπτρο σε σχήμα
γυναικείου χεριού.
*Αναδημοσίευση άρθρου από τον Φεβρουάριο του 2020
