Μια φορά κι έναν καιρό ακούγαμε μουσική κι από το walkman...

Σήμερα το πρωί πίνοντας το καφέ μου και διαβάζοντας, κοιτώντας mail και ειδήσεις πέτυχα μια τανία μικρού μικρούς στο youtube και με γύρισε χρόνια πίσω. Θυμάμαι την μέρα που έπιασα στα χέρια μου το πρώτο μου walkman. 

Είχε επιστρέψει ο πατέρας μου από ταξίδι στην Ιταλία κρατώντας την βαλίτσα του. Τι θα ήθελες για δώρο με ρώτησε; Εκείνη την περίοδο είχα ξεκινήσει συλλογή από δίσκους, οπότε και του απάντησα: «Μου έφερες τους Beatles;», «Όχι, αλλά αυτό», απάντησε. Ανοίγω την συσκευασία και βλέπω ένα Sanyo Walkman σε ασημί χρώμα. 

Μηχανικά βάζω την πρώτη μου κασέτα, παιδικά παραμύθια ήταν… (τότε ως παιδιά συνηθίζαμε να διαβάζουμε και να ακούμε ιστορίες, αν και κάποιες φορές τις έβρισκα βαρετές και δανειζόμουν ότι έβρισκα στο συρτάρι με τις κασέτες). Ήταν απίστευτο το αίσθημα της ευχαρίστησης, απομόνωνα όλους του ήχους και άκουγα μόνο αυτό που ήθελα. Την επόμενη μέρα στο σχολείο, το πήρα μαζί μου, μαζί και η κασέτα με τον Πάριο που είχα πάρει κρυφά το πρωί. Πήγα στα «εκτάκια» που κοκορεύονταν για την ηλικία τους, και την εξυπνάδα τους και έδειξα το απόκτημά μου! Ένα Walkman έκανε διάσημη εμένα και τον Πάριο στο σχολείο!

 

Κι όμως σήμερα αυτό το Walkman περνά απαρατήρητο από την πλειοψηφία. Μετά από αρκετά χρόνια μια μαθήτριά μου χαζεύοντας στο γραφείο πέτυχε το sanyo, το είχε πιάσει και το επεξεργαζόταν. Χαμογέλασε και με ρώτησε: «ραδιόφωνο είναι;». Ο καλύτερος τρόπος για να κατανοήσει την απάντηση, ήταν η αναλογία «κάτι σαν το ipod» απάντησα. «Και ποιο σας αρέσει περισσότερο;» με ρώτησε; Κι απάντησα με ερώτηση «Τι έχει μεγαλύτερη σημασία το μέσο που ακούς την μουσική ή η μουσική που ακούς;» Μαζί με την τεχνολογία, άλλαξε κι η ζωή μας, άλλαξαν οι συνήθειες μας, αλλάξαμε εμείς και πλέον δεν δίνουμε αξία στην ουσία.

Αναστασία Τσ.

apotis4stis5.com

Κάντε μια ΔΩΡΕΑ οποιοδήποτε ποσού στο Siatista-Info και βοηθήστε μας να συνεχίσουμε το έργο μας...