Τα τελευταία στοιχεία ζωής στους Ανάργυρους, δύο χρόνια μετά τη μεγάλη κατολίσθηση του ορυχείου της ΔΕΗ.
«Εμείς θα το κλείσουμε το καφενείο, τον Σεπτέμβριο θα ξεκινήσουμε διαδικασίες. Τον χειμώνα θα είμαστε ελάχιστοι και τα έξοδα δεν βγαίνουν». Ανάργυροι Φλώρινας, καλοκαίρι 2019. Δύο χρόνια μετά τη μεγάλη κατολίσθηση του ορυχείου της ΔΕΗ που άρχισε να καταπίνει το χωριό, το ένα μετά το άλλο, τα στοιχεία ζωής εξαφανίζονται. Η Νίτσα Σιδηροπούλου είναι η ιδιοκτήτρια του καφενείου του χωριού, του μοναδικού καταστήματος που έμεινε. Ζει ήδη στην Πτολεμαΐδα, με ενοίκιο που πληρώνει η ΔΕΗ και αποφάσισε να μην επιστρέψει αυτόν τον χειμώνα στο χωριό. Όμως περίπου 20 κάτοικοι δεν πρόκειται να φύγουν, παρά τις διαρκείς προειδοποιήσεις και την επισήμανση των ειδικών ότι «μένετε με δική σας ευθύνη». Περιμένουν πότε θα ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για να εισπράξουν τις αποζημιώσεις και να χτίσουν ένα άλλο σπίτι στο καινούριο χωριό, που έχει σχεδιαστεί να γίνει.
Στους Ανάργυρους, δυο χρόνια από τη μεγάλη κατολίσθηση της 10ης Ιουνίου 2017, τα ρήγματα στους δρόμους κοντά στο ορυχείο γίνονται μεγαλύτερα και οι ρωγμές στα πρώτα σπίτια του οικισμού σπάζουν στα δύο τους τοίχους τους. Τα «οδοφράγματα», που απαγορεύουν την πρόσβαση στους δρόμους που οδηγούν στα σημεία της κατολίσθησης παραμένουν. «Ξέρετε κανέναν στην Google να ενημερώσουμε ότι αυτός ο δρόμος δεν βγάζει πουθενά; Το GPS στέλνει τους επισκέπτες προς τα εκεί», λέει ο πρόεδρος της κοινότητας Γιώργος Τσισμαλίδης. Σήκωσε όλο το βάρος της πίεσης για να αποδειχτεί πως η ΔΕΗ ευθύνεται για την κατολίσθηση και να κινηθούν οι διαδικασίες μετεγκατάστασης του χωριού σε άλλο χώρο, που όμως προχωρούν με αργούς ελληνικούς γραφειοκρατικούς ρυθμούς.
Οι Ανάργυροι είναι το μοναδικό χωριό το οποίο έχει κηρυχθεί τρεις φορές σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Οι ειδικοί έχουν δώσει τελεσίγραφο στους κατοίκους ότι πρέπει να εγκαταλειφτεί και πως η διαμονή εκεί είναι επικίνδυνη. Όμως οι δημοτικές εκλογές διεξήχθησαν κανονικά, τοπικό συμβούλιο εκλέχθηκε κανονικά, ενώ οι κάτοικοι εξακολουθούν να πληρώνουν ΕΝΦΙΑ - ακόμη και για τα σπίτια που γκρεμίζονται από τα ρήγματα που προκαλεί το ορυχείο.
Στο καφενείο της κυρίας Σιδηροπούλου, τρεις ηλικιωμένοι κάθονται και πίνουν τον καφέ τους. Στους τοίχους είναι κρεμασμένες οι αναμνήσεις της ζωής του χωριού. Ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τα παλιά χρόνια, τότε που η Δόξα Αναργύρων θριάμβευε και οι ποδοσφαιριστές της κρατούσαν μία μπάλα από κουλουριασμένα δέρματα. Το καφενείο μπορεί να κλείσει, όμως αυτοί οι τρεις άνθρωποι θα μείνουν εκεί τον χειμώνα. «Πού να πάω, στην Πτολεμαΐδα; Και τα χωράφια, τα ζώα, τι θα τα κάνω;», διερωτάται ο Κώστας Τσισμαλίδης. Συνταξιούχος της ΔΕΗ ο ίδιος, 64 χρόνων, βοηθάει στις εργασίες της κτηνοτροφικής μονάδας της συζύγου του. «Εάν δεν μας δώσουν χρήματα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Είπαν εδώ και δύο χρόνια ότι θα απαλλοτριώσουν τα χωράφια μας, τίποτε. Την πρώτη μέρα που έπεσε το ορυχείο ξεσήκωσαν το χωριό να φύγει και τα κατάφεραν. Έβαλαν τους παππούδες στα διαμερίσματα και τους πληρώνουν το νοίκι, σιγά τον πολυέλαιο», διαμαρτύρεται.
Η συνέχεια στο vice.com
