29 Μαΐου 1453 «Η Πόλις Εάλω»
Η ημέρα Τρίτη θεωρείται αποφράδα μέρα για τον Ελληνισμό γιατί η Κωνσταντινούπολη πέφτει στα χέρια των Τούρκων. Τα ηνία της περνούν από τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο που πέθανε στη μάχη στα χέρια του Σουλτάνου.
Η Άλωση του 1453 ήταν το
αποτέλεσμα μιας μακράς πορείας αποσύνθεσης του βυζαντινού κράτους και
παράλληλης ανάδειξης των Οθωμανών ως της κυρίαρχης ηγεμονικής δύναμης
στην περιοχή.
Έβαλαν ξένους μισθοφόρους στη θέση και των βυζαντινών στρατιωτών,
με το πρόσχημα ότι στοίχιζαν λιγότερα χρήματα στο κράτος. Τα μέτρα
αυτά προκάλεσαν αναταραχή στην αυτοκρατορία και δημιούργησαν πολλά
εσωτερικά προβλήματα στο κράτος. Σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση βρέθηκαν και
οι κάτοικοι των ακριτικών περιοχών, που δεν μπορούσαν πλέον να
καταταγούν στο στρατό ως ακρίτες. Εκτός από αυτά η οικονομία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας είχε σχεδόν καταρρεύσει.
Τα κρατικά έσοδα είχαν περιοριστεί και τα έξοδα πολλαπλασιάζονταν. Οι δαπάνες για τη συντήρηση του εμπορικού και του πολεμικού στόλου δεν μπορούσαν να καλυφθούν. Τα καράβια παραμελήθηκαν και το πολεμικό ναυτικό εγκαταλείφθηκε. Η ασφάλεια του Βυζαντίου αλλά και η διακίνηση των προϊόντων ανατέθηκε με συνθήκη στους Βενετούς, στους οποίους δόθηκαν πολλά εμπορικά προνόμια.
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία δεν αποκαταστάθηκε ποτέ στην παλιά της αίγλη μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους το 1204.
Η κατάσταση στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία πριν την Άλωση
Ακόμη και πριν την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204 από τους Φράγκους, η βυζαντινή αυτοκρατορία αντιμετώπιζε τεράστια προβλήματα. Οι τελευταίοι αυτοκράτορες της Μακεδονικής Δυναστείας ήραν τα μέτρα που είχαν λάβει οι προκάτοχοί τους και ευνόησαν τους πλούσιους αξιωματούχους. Συγκεκριμένα κατάργησαν το νόμο του «Αλληλέγγυου» που προστάτευαν τους μικρούς καλλιεργητές από τους εισπράκτορες των φόρων. Επίσης, σταμάτησαν να δίνουν κλήρο γης στους ακρίτες των συνόρων.
Έβαλαν ξένους μισθοφόρους στη θέση και των βυζαντινών στρατιωτών,
με το πρόσχημα ότι στοίχιζαν λιγότερα χρήματα στο κράτος. Τα μέτρα
αυτά προκάλεσαν αναταραχή στην αυτοκρατορία και δημιούργησαν πολλά
εσωτερικά προβλήματα στο κράτος. Σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση βρέθηκαν και
οι κάτοικοι των ακριτικών περιοχών, που δεν μπορούσαν πλέον να
καταταγούν στο στρατό ως ακρίτες. Εκτός από αυτά η οικονομία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας είχε σχεδόν καταρρεύσει.Τα κρατικά έσοδα είχαν περιοριστεί και τα έξοδα πολλαπλασιάζονταν. Οι δαπάνες για τη συντήρηση του εμπορικού και του πολεμικού στόλου δεν μπορούσαν να καλυφθούν. Τα καράβια παραμελήθηκαν και το πολεμικό ναυτικό εγκαταλείφθηκε. Η ασφάλεια του Βυζαντίου αλλά και η διακίνηση των προϊόντων ανατέθηκε με συνθήκη στους Βενετούς, στους οποίους δόθηκαν πολλά εμπορικά προνόμια.
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία δεν αποκαταστάθηκε ποτέ στην παλιά της αίγλη μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους το 1204.
