Ο άνθρωπος, το όνομα του οποίου έχει ταυτιστεί με τον Μαραθώνιο Δρόμο, γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου του 1872 στο Μαρούσι σε μια φτωχή αγροτική οικογένεια
Ο άνθρωπος, το όνομα του οποίου έχει ταυτιστεί με τον Μαραθώνιο Δρόμο, γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου του 1872 στο Μαρούσι σε μια φτωχή αγροτική οικογένεια. Εκτός από τις καλλιέργειες, ο πατέρας του εργαζόταν ως νερουλάς -σε μια εποχή που δεν υπήρχε ύδρευση- και ο Σπύρος τον βοηθούσε να κουβαλάει το νερό.
Οι πρώτες ενδείξεις του τι θα ακολουθούσε φάνηκαν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας του, όταν διακρίθηκε για την αντοχή του. Ο θρύλος λέει πως εξέπληξε τους ανωτέρους του όταν ένα πρωινό έτρεξε από την Αθήνα έως το Μαρούσι και επέστρεψε για να φέρει το πηλίκιο που είχε ξεχάσει στο σπίτι του, ώστε να παρουσιαστεί στην αναφορά του τάγματος.
Υπάρχουν πολλές εκδοχές γύρω από το πώς έλαβε μέρος στην κούρσα. Σίγουρα το όνομά του δεν έχει καταγραφεί στον προκριματικό αγώνα στον οποίο είχαν νικήσει ο κορυφαίος μαραθωνοδρόμος εκείνης της εποχής Χαρίλαος Βασιλάκος, ο Σπυρίδων Μπελόκας και ο Ιωάννης Λαυρέντης.
Μια εκδοχή που κυκλοφόρησε τότε από στόμα σε στόμα, τον ήθελε να τρέχει και να κερδίζει για να ζητήσει ύστερα χάρη από τον Βασιλιά, επειδή είχε φυλακιστεί ένα δικό του πρόσωπο. Μια άλλη φήμη τον ήθελε να τρέχει για την χάρη μιας Ελένης με την οποία ήταν ερωτευμένος, αλλά δεν δέχονταν οι γονείς της τον γάμο λόγω της ταπεινής καταγωγής του. Μάλιστα, το 1962 γυρίστηκε αυτή η εκδοχή και σε ταινία του Χόλιγουντ, με τον τίτλο «Συνέβη στην Αθήνα».
Η πιθανότερη εκδοχή είναι… πεζή και έχει ως εξής: Υπεύθυνος για τη συμμετοχή του Σπύρου Λούη φέρεται ένας ταγματάρχης του Γενικού Επιτελείου που ονομαζόταν Παπαδιαμαντόπουλος και είχε αναλάβει να δώσει την εκκίνηση στον Μαραθώνιο και στη συνέχεια να ενημερώνει τον Βασιλιά Γεώργιο Α΄ και τους υπόλοιπους θεατές του Παναθηναϊκού Σταδίου για την εξέλιξη της κούρσας.
Ο Παπαδιαμαντόπουλος υπήρξε διοικητής του Λούη, όταν εκείνος υπηρετούσε τη θητεία του (1893-1895) και έτσι γνώριζε καλά πως είχε μεγάλη αντοχή στο τρέξιμο. Αυτός τον κάλεσε και με προσωπική παρέμβασή του δηλώθηκε ο Λούης κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή στον Μαραθώνιο.
Η μεγάλη ημέρα
Η 29η Μαρτίου του 1896 ήταν η μέρα που το όνομα του Σπύρου Λούη θα γραφόταν με χρυσά γράμματα στα παγκόσμια αθλητικά χρονικά. Χωρίς να έχει κάνει καμία προετοιμασία ο νεαρός Αμαρουσιώτης έτρεξε τη Μαραθώνια διαδρομή και κατόρθωσε να επικρατήσει των αντιπάλων του.Στον πρώτο Μαραθώνιο της σύγχρονης ιστορίας έλαβαν μέρος 17 δρομείς. Σύντομα πολλοί από αυτούς άρχισαν να παρουσιάζουν σημάδια κόπωσης εγκαταλείποντας μέχρι τα μισά της διαδρομής, όπως ο Αμερικανός Άρθουρ Μπλέικ στο 23ο χιλιόμετρο και ο Γάλλος Αλμπέ Λερμιζό, ο οποίος προπορευόταν, αλλά δεν άντεξε μετά το Πικέρμι στην ανηφόρα προς την Παλλήνη.
Κάποια στιγμή βρέθηκε μπροστά ο Αυστραλός Έντγουιν Φλακ, αλλά φτάνοντας στα προάστια των Αθηνών, άρχισε κι αυτός να κουράζεται. Τότε ήταν που ο Λούης ανέβασε τον ρυθμό του, έφτασε τους πρωτοπόρους και γύρω στο 37ο χιλιόμετρο πέρασε μπροστά «καλπάζοντας» προς τον τερματισμό.
Με το που είδε αυτή την εξέλιξη ο ταγματάρχης Παπαδιαμαντόπουλος πήγε έφιππος στο Καλλιμάρμαρο και ενημέρωσε το βασιλικό ζεύγος πως προηγείται Έλληνας. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά το νέο άρχισε να διαδίδεται, με αποτέλεσμα οι χιλιάδες θεατές να ξεσηκωθούν από ενθουσιασμό και να φωνάζουν «Έλλην, Έλλην»!
η συνέχεια στο in.gr
