Καὶ οἱ ἄγγελοι ποὺ εἶναι ὁ καθένας τους -ν ο ῦ ς -καὶ- λ ό γ ο ς- μιλοῦν μεταξύ τους νοερά, ψάλλουν, δοξολογοῦν, συμβουλεύουν.
Δὲν μποροῦμε νὰ τοὺς ἀκούσουμε, παρὰ μόνον ἀφοῦ χαριτωθοῦμε "κατάλληλα" ἀπὸ τὸ Θεό. Εἶναι ὑλικοὶ σὲ σχέση μὲ τὸν μόνον ὄντως ἄϋλο Θεό, ἀλλὰ "ἄϋλοι" σὲ σχέση μὲ μᾶς ποὺ εἴμαστε παχύτεροι, βαρύτεροι, "ὑλωδέστεροι". Εἶναι ταχύτεροι, ἐλαφρότεροι ἀπὸ τοὺς δαίμονες καὶ λαμπροί.
Ὁ ἄνθρωπος εἶναι -ν ο ῦ ς, -λ ό γ ο ς- καὶ -π ν ε ῦ μ α- ποὺ ζωοποιεῖ τὸ σῶμα ποὺ εἶναι συνημμένο στὴν ψυχή μας. Γι' αὐτὸ καὶ τὸ "κατ' εἰκόνα" στὸν ἄνθρωπο εἶναι ἰσχυρότερο ἀπὸ τὸ "κατ' εἰκόνα" στοὺς ἀγγέλους.
Γι' αὐτὸ ἐνῶ διακονοῦν στὴ θεία Λειτουργία τὸν Ἱερέα, τὸν "ζηλεύουν" μὲ τὴν καλὴ ἔννοια ἐπειδὴ ἀσώματοι ὄντες δὲν μποροῦν νὰ λειτουργήσουν, ἐνῶ οἱ Ἱερεῖς-ἄνθρωποι μποροῦν! Πόση δόξα! ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ, φίλοι μου.
Μέγα δῶρο ἡ θεία Λειτουργία.