Το χωριό που ο χρόνος έχει σταματήσει δυο αιώνες πριν. Στολίδι αρχιτεκτονικής από πέτρα και ξύλο

Ως μνημείο αρχιτεκτονικής, «ύμνος» των μαστόρων της πέτρας, των πελεκάνων και των κτιστάδων της Ηπείρου, στα 870 μ. υψόμετρο, στις παρυφές του Σμόλικα, στέκει ανέγγιχτο από τον χρόνο και τον άνθρωπο, το Γαναδιό, ένα όμορφο χωριό από πέτρα και ξύλο.
«Προσπαθούμε να σταματήσουμε τον χρόνο», έχει πει ο πρόεδρος της κοινότητας, Βασίλης Τζιμινάδης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Μάλλον τα έχουν καταφέρει μια χαρά. Ο κύριος Τζιμινάδης όταν ήταν ακόμη νεαρός εργάστηκε στην Αθήνα κι επέστρεψε στο χωριό του αποφασισμένος να ξαναδώσει ζωή στα λιθόστρωτα καλντερίμια του. Λίγα μόλις χιλιόμετρα μετά την Κόνιτσα, στα δεξιά του δρόμου μία πινακίδα γράφει «πέτρινα χωριά». Ο φιδωτός δρόμος μέσα στο ελατοδάσος, πάνω από τον Βουρκοπόταμο, οδηγεί τον επισκέπτη εκεί όπου ο χρόνος έχει σταματήσει πριν από τουλάχιστον δύο αιώνες. Φτάνοντας σε μία μικρή πλατεία πριν τον οικισμό, πρέπει κανείς να αφήσει το αυτοκίνητο και να συνεχίσει με τα πόδια.

Πυργόσπιτο που στο κάτω μέρος διακρίνονται οι πολεμίστρες

Στην κεντρική πλατεία με τον μεγάλο πλάτανο, δεσπόζει ο ιερός ναός των Ταξιαρχών, μία τρίκλιτη βασιλική που χτίστηκε με πελεκητή πέτρα το 1856 από τον πρωτομάστορα Χαρισιάδη.

Ο ναός «φιλοξενεί» πολύτιμα θρησκευτικά κειμήλια, γι αυτό μετά τα κρούσματα διαρρήξεων σε μοναστήρια και εκκλησίες στην περιοχή τα βράδια φρουρείται από αστυνομικούς.

Η πόρτα στον Ιερό Ναό Ταξιαρχών

Οι πολυέλαιοι και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του είναι έργα τέχνης, που μεταφέρθηκαν από τη Ρουμανία με τη φροντίδα Γαναδιωτών μεταναστών. Δίπλα στον ναό, βρίσκεται το «αμιλικό», ένα παλιό χάνι, όπου στο ισόγειο διατηρείται έως σήμερα ο στάβλος για τα άλογα και στον όροφο ο ξενώνας. Το καφενείο συμπληρώνει το σκηνικό της κεντρικής πλατείας. Παλιά στο κτίριο λειτουργούσε σχολείο και τα δωμάτια του ορόφου διατίθεντο στους δασκάλους για κατοικία.


 Η συνέχεια  dinfo.gr