Βάλια Κάλντα: Η κοιλάδα των ονείρων

Αυτή τη φορά η ανάγκη να ξεφύγουμε από τη ρουτίνα της πόλης, μας οδηγεί στα σύνορα των νομών Ιωαννίνων και Γρεβενών, βόρεια του Μετσόβου.

Προορισμός μας η Βάλια Κάλντα ή αλλιώς, Εθνικός Δρυμός Πίνδου, όπως ονομάζεται. Δεν είναι εύκολη περιοχή καθώς βρίσκεται σε ιδιαίτερα δυσπρόσιτη περιοχή της οροσειράς της Πίνδου με απότομους γκρεμούς, ορμητικούς χειμάρρους και πυκνά δάση.

Η Βάλια Κάλντα – που σημαίνει ζεστή κοιλάδα στα βλάχικα αν και καλύπτεται από χιόνι 7 μήνες το χρόνο - είναι από τους τελευταίους βιότοπους της καφετιάς αρκούδας, του λύκου και του αγριόγιδου. Δάση, κοιλάδες και λοφοπλαγιές, ποτάμια και ρυάκια, λιμνούλες και καταρράκτες, όλα θαμπωμένα μέσα στην κρυσταλλένια ατμόσφαιρα του χειμωνιάτικου ήλιου. Τα βλέπεις κι αναρωτιέσαι τι περισσότερο έχουν οι ελβετικές Άλπεις από αυτά τα γραφικά βουνίσια ύψη που φιλοξενούν στις πλαγιές τους τα γρεβενιώτικα Βλαχοχώρια.

φωτό © Π.Ε. Γρεβενών

Σκαρφαλωμένα στις πλαγιές της οροσειράς της Πίνδου, ανάμεσα σε κρυστάλλινα ρυάκια και ποτάμια, σε πυκνά δάση από πεύκα, έλατα, οξιές και ρόμπολα, σε ένα πραγματικά θαυμάσιο τοπίο είναι κτισμένα τα βλαχοχώρια, δηλαδή η τραγουδισμένη Σαμαρίνα, η Σμίξη, η Αβδέλλα, το Περιβόλι και η Κρανιά, τα οποία ανήκουν στο νομό Γρεβενών. Τα δύο τελευταία αποτελούν “πύλη” εισόδου στην κοιλάδα μαζί με τα χωριά Βωβούσα και Μηλιά Ιωαννίνων. Οι άνθρωποι των πόλεων είναι δύσκολο να αποδεχθούμε ότι κάποιοι επέλεξαν να ζουν σε αυτά τα χωριά, ζώντας τη μοναξιά του χειμώνα και την προσμονή για τα πανηγύρια του καλοκαιριού.

Κι όμως είναι ευτυχισμένοι, χαμογελαστοί, έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σε κεράσουν θερμαντικό τσίπουρο. Η Βάλια Κάλντα δεν είναι απλώς ένα όμορφο δάσος, αλλά ένα καταπληκτικό, ζωντανό τοπίο, ένα σπουδαίο οικοσύστημα. Εδώ όλα απαγορεύονται εκτός από την πεζοπορία και τη συλλογή μαγικών εικόνων.