Απο το βιβλίο Η άυλη πολιτιστική κληρονομιά της Σιάτιστας της κ. Καλλιόπη Μπόντα-Ντουμανάκη
Στη Σιάτιστα η γέννηση ενός παιδιού, μέχρι και πριν από κάποιες δεκαετίες που οι γυναίκες γεννούσαν στο σπίτι, συνοδευόταν από πλήθος εθίμων, τα οποία είχαν τις ρίζες τους στον αρχαιοελληνικό ή στον Βυζαντινό πολιτισμό. Από τότε που όλες οι γυναίκες άρχισαν να γεννούν στο μαιευτήριο και η ευθύνη της γέννας μεταφέρθηκε από την πρακτική μαμή στον επιστήμονα γιατρό και τη σπουδαγμένη μαία, πολλά από τα έθιμα λησμονήθηκαν. Η παρακολούθηση της εγκύου γυναίκας από επιστήμονα γιατρό, ο προγεννητικός έλεγχος και οι συνθήκες στις οποίες γεννιούνται πλέον τα παιδιά περιόρισαν τα ατυχήματα και τη θνησιμότητα των γυναικών και των παιδιών κατά τον τοκετό, όμως η προσμονή ενός παιδιού συνεχίζει να προκαλεί και σήμερα στην οικογένεια συναισθήματα χαράς και αγωνίας, τα οποία ο λαός της Σιάτιστας με πολλή σοφία αποτύπωσε στο ευχολόγιό του.
Καλή λιυτσιριά, (Καλή λευτεριά).
Να 'χεις κι ιιο., (Να έχεις και γιο).
Να ʼρθ μι του καλό, (Να έρθει με το καλό).
Να ιιννηθεί μι τα σούμια τʼ, να ʼνι κι γραμμένου, (Να γεννηθεί με τα σούμια του δηλ. να γεννηθεί αρτιμελές, και να είναι και γραμμένο, δηλ. να είναι όμορφο).
Ας είνι κι κουρίτσι, μόνι να ʼρθ μι του καλό, (Ας είναι και κορίτσι, μόνο να ρθει με το καλό).
Ου Αϊ - Λιυτσιέρς, ου Ιλιυτσιρουτσής, να ʼνι κουντά σʼ, (Ο Άγιος Ελευθέριος, ο Ελευθερωτής να είναι κοντά σου).
Το βιβλίο αποτελείται από 253 σελίδες, στο άρθο αυτό θα δείτε το πρώτο κεφάλαιο.
Επιμέλεια άρθρου Γ.Γ.
Siatista-Info (Απαγορεύεται ρητά οποιαδήποτε αντιγραφή, αναπαραγωγή αυτού του άρθρου)
