"Bλέπω χρώματα σε τοίχους, σπίτια ή και ρούχα ...Αν μου αρέσει κάποια εικόνα απ΄ αυτές, προσπαθώ με τα υλικά της εποχής να τη φέρω στο πιάτο."
Συνέντευξη στην Βούλα Κουλισοπούλου
Ξεκίνησε τη μαγειρική ως παιχνίδι στην κουζίνα της γιαγιάς του σε ηλικία 6 ετών και κατάφερε 30 χρόνια μετά, να μαγειρεύει στις κουζίνες πολυτελών ξενοδοχείων και εστιατορίων σ΄ ολόκληρο τον κόσμο και να ξετρελαίνει με τις γαστρονομικές του δημιουργίες προσωπικότητες διεθνούς βεληνεκούς, όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν!
Ο Νίκος Κουλούσσιας είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση μάστερ σεφ.
Παιδί Ελλήνων μεταναστών από την Nεάπολη Κοζάνης, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γερμανία.Όταν οι συνομήλικοί του έπαιζαν στις αυλές των σπιτιών τους και τον καλούσαν για παιχνίδι, εκείνος επέλεγε να μαγειρεύει παρέα με τη «Μάστερ Σεφ» της οικογένειας όπως την αποκαλούσαν, που ήταν η γιαγιά του.
Μεγαλώνοντας στη Γερμανία, είχε την ευκαιρία να γευτεί από νωρίς τα φαγητά άλλων λαών . «Η μητέρα μου που ήταν Ελληνίδα μαγείρευε και ελληνικά και γερμανικά φαγητά. Όχι ότι υπάρχει και διαφορά στην κουζίνα μας. Η μαγειρική πάντα έχει μια βάση και ο τρόπος του μαγειρέματος είναι ο ίδιος, όπου και να πας. Απλά υπάρχουν παραλλαγές στις συνταγές. Το κλίμα της Γερμανίας δεν επιτρέπει να μαγειρέψεις ελαφριά γεύματα και δεν υπάρχει η δυνατότητα να βρεις πάντα φρέσκα υλικά, όπως στην Ελλάδα».
Όταν τελείωσε την υποχρεωτική εκπαίδευση στο γερμανικό σχολείο και έπρεπε να επιλέξει σχολή, οι βαθμοί του ήταν τόσο υψηλοί που η επιτροπή ενέκρινε την αίτησή του για σπουδές στη μαγειρική.
Το ταξίδι στο όνειρο είχε μόλις ξεκινήσει.
Τριάμισι χρόνια διήρκεσαν οι σπουδές του στη σχολή, με παράλληλη πρακτική εκπαίδευση σε εστιατόριο ξενοδοχείου. Ακολούθησε το μεταπτυχιακό του στην Ουαλία για δύο χρόνια και γυρνώντας πίσω στη Γερμανία, πήρε πλέον τον τίτλο του Μάστερ Σεφ.
Σχεδιάζοντας να ακολουθήσει τα βήματα των εκπαιδευτών του και να καθιερώσει τις δικές του γεύσεις στα μενού διαφόρων εστιατορίων, προχώρησε.
«Πάντα ονειρεύομαι καινούργιους ορίζοντες , βάζω στόχους και επιδιώκω να τους φτάσω για να βάλω καινούργιους. Τα χρήματα, τα ταξίδια και οι γνωριμίες, δεν μπορούν να μου προσφέρουν την ευτυχία που μου προσφέρει η αναγνώριση της δουλειάς μου από τους γύρω μου».
Η αρχή της καριέρας του δεν ήταν εύκολη, καθώς ξεκίνησε από το ξενοδοχείο που δούλευε ως μαθητευόμενος. Αν και η ιδιότητά του είχε αλλάξει, οι συνάδελφοί του συνέχιζαν να τον αντιμετωπίζουν ως μαθητευόμενο. Αυτό όμως δεν τον πτόησε. « Ούτε για μια στιγμή δε μου πέρασε από το μυαλό να εγκαταλείψω τη δουλειά μου. Δε θα μπορούσα ποτέ να κάνω κάτι διαφορετικό».
Η υπομονή του έφερε αποτέλεσμα και η πρώτη του δουλειά λειτούργησε ως εφαλτήριο για την επόμενη. Σύντομα η επαγγελματική του πορεία βρήκε το δρόμο της.
Αίγυπτος , Ντουμπάϊ , Μαλδίβες , Σεϋχέλες , Σαουδική Αραβία, Γκάνα. Στην Ελλάδα εργάστηκε για επτά χρόνια αλλά εξακολουθεί να συνεργάζεται με ξενοδοχεία και εστιατόρια της χώρας μας ως σύμβουλος.
Αρκετά συχνά μάλιστα έρχεται στην Ελλάδα για να μαγειρέψει σε γαστρονομικά φεστιβάλ που γίνονται πανελλαδικά, ώστε ο κόσμος να μπορεί να γευτεί τα φαγητά του.
«Για να γίνει επιτυχημένος ένας σεφ και να κάνει διεθνή καριέρα δεν πρέπει να ξεχνάει πως είναι μάγειρας. Πρέπει να αγαπάει αυτό που κάνει. Η χώρα εργασίας δεν παίζει ρόλο. Επαγγελματικές ευκαιρίες μπορούν να δοθούν παντού. Ο κάθε σεφ κρίνει και επιλέγει αν αποτελεί μια πρόταση προσωπική ευκαιρία ανάλογα με το τι θέλει να κάνει και που θέλει να φτάσει».
Κατά τη γνώμη του η πιο ψαγμένη και εύγεστη κουζίνα διεθνώς είναι η λιβανέζικη.
«Φανταστείτε ότι η ελληνική κουζίνα είναι μια παραλλαγή της δικής τους κουζίνας. Πολύ καλές επίσης είναι η τουρκική και η αιγυπτιακή».
Οι πειραματισμοί του στην κουζίνα με νέες συνταγές είναι καθημερινοί και πολύωροι, κυρίως τις βραδινές ώρες που όλοι κοιμούνται για να δουλεύει απερίσπαστος, ενώ η έμπνευση έρχεται από την καθημερινότητα. «Περπατάω σε σοκάκια με φίλους για παράδειγμα και βλέπω χρώματα σε τοίχους, σπίτια ή και ρούχα που φοράει ο κόσμος. Αν μου αρέσει κάποια εικόνα απ΄ αυτές, προσπαθώ με τα υλικά της εποχής να τη φέρω στο πιάτο. Προσωπικά μου αρέσει να δημιουργώ μοντέρνες εκδοχές παραδοσιακών συνταγών όπως για παράδειγμα Pop Corn ταραμά».
Η ελληνική μόδα με τους τηλεοπτικούς διαγωνισμούς μαγειρικής τον προβληματίζει, αφού θεωρεί ότι δημιουργούν αυταπάτες στα νέα παιδιά, που πιστεύουν πως αν σπουδάσουν μαγειρική γίνονται αυτόματα σεφ.
«Για να φτάσεις να γίνεις ένας τέλειος μάγειρας θα πρέπει να δουλέψεις σκληρά με τον εαυτό σου, να γίνεσαι κάθε μέρα καλύτερος, να δημιουργείς διαρκώς συνταγές στο σπίτι σου και να τις δοκιμάζεις. Τα περισσότερα νέα παιδιά παρακολουθούν τα μαθήματα στη σχολή και μόλις σχολάσουν ασχολούνται με κάτι άλλο. Καλό είναι να μαγειρεύουν για την παρέα τους και να ζητούν την κριτική τους για να βελτιώνονται».
Η δημιουργία ενός δικού του εστιατορίου στην Ελλάδα βρίσκεται μέσα στα μελλοντικά του σχέδια, αφού αυτός ο τόπος αποτελεί κομμάτι της καρδιάς του.
«Η χώρα μας περνάει δύσκολα αλλά η διασκέδαση και το καλό φαγητό δεν παύουν να υπάρχουν και κάνω κάθε μέρα το σταυρό μου γι αυτό. Θέλω να φέρω πίσω την εικόνα που είχα εγώ ως παιδί, που βγαίναμε σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο οικογενειακώς σε κάποιο από τα πολλά εστιατόρια. Θέλω να δώσω αξία στα χρήματα των πελατών και να τους κάνω να νιώσουν ευχάριστα. Πιστεύω ότι όλοι θα αγκαλιάσουν το εστιατόριο που θα φτιάξω αν μπορέσω να τους φέρω πίσω αυτή την εικόνα από το παρελθόν»...
Πηγη: patission.gr
