 |
| Κωνσταντίνος Αθ, Κανατσούλης |
Την προηγούμενη εβδομάδα στην μνήμη των Ελλήνων επανήλθε από το παρελθόν η θλιβερότερη ιστορία του Ελληνισμού, η Μικρασιατική Καταστροφή. Μπορεί οι λαμπρές σελίδες της Ιστορίας μας να μας γεμίζουν με υπερηφάνεια και να θέλουμε να ακούμε όσο πιο συχνά για αυτές αλλά τις ήττες και τις καταστροφές θα πρέπει να τις θυμόμαστε πιο συχνά για να αποφεύγουμε τα λάθη του παρελθόντος.
Μέσα από τις μαύρες σελίδες συνήθως το πρώτο που κάνουμε είναι να αναζητήσουμε τους υπεύθυνους που μας οδήγησαν στη Καταστροφή. Όχι σπάνια όμως υπάρχουν και μορφές που το μεγαλείο τους αναδεικνύεται μέσα σε αυτές τις δύσκολες. Έγραψα για τον επίσκοπο Νικόλαο Παπανικολάου, σήμερα θα αναφερθώ στον συνταγματάρχη του πυροβολικού Κωνσταντίνο Αθανασίου Κανατσούλη.
Στην Μικρασιατική Καταστροφή πολλοί Μικρασιάτες σκοτώθηκαν και οι υπόλοιποι ξεριζώθηκαν. Πολλοί στρατιώτες από την Μητροπολιτική Ελλάδα επίσης σκοτώθηκαν, χάθηκαν ή επέστρεψαν αφού υπέφεραν πολλά από τους άτακτους Τσέτηδες του Κεμάλ Ατατούρκ.
Ένας από αυτούς ήταν και ο Σιατιστινός Κωνσταντίνος Κανατσούλης.
Γεννήθηκε στην Σιάτιστα το 1895 και αφού τελείωσε το Τραμπάντζειο Γυμνάσιο αμέσως μπήκε στην Σχολή Ευελεπίδων.
Όπως πληροφορούμαστε από το Λεύκωμα «Σιατιστέων Μνήμη» ο Κωνσταντίνος Κανατσούλης διακρίθηκε για την γενναιότητα του στην μάχη του Σκρα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στο μέτωπο της Μικράς Ασίας. Μετά την Καταστροφή αιχμαλωτίσθηκε και βασανίστηκε με αποτέλεσμα να κλονισθεί σοβαρά η υγεία του. Χρειάστηκε να καταφύγει στην Αθήνα και στην Ευρώπη για να αντιμετωπίσει τα σοβαρά προβλήματα της υγείας του. Αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του συνταγματάρχη. Πέθανε και τάφηκε στην Σιάτιστα στις 22 Ιουλίου 1972.
Όπως συνεχώς τονίζω, τα αρχοντικά της Σιάτιστας όχι μόνο μας θαμπώνουν με την υποβλητική τους ομορφιά μας αλλά το σημαντικότερο μας συγκινούν, μας εντυπωσιάζουν με την ιστορία των ανθρώπων που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και πέθαναν σε αυτά. Άνθρωποι που πρόσφεραν στα ελληνικά γράμματα, έδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα, άνθρωποι που έγιναν ευεργέτες.
Τα αρχοντικά συμμετείχαν στην ιστορία της Σιάτιστας, και από αυτήν δεν πρόκειται να απουσιάσουν ποτέ…
Μέσα από τις μαύρες σελίδες συνήθως το πρώτο που κάνουμε είναι να αναζητήσουμε τους υπεύθυνους που μας οδήγησαν στη Καταστροφή. Όχι σπάνια όμως υπάρχουν και μορφές που το μεγαλείο τους αναδεικνύεται μέσα σε αυτές τις δύσκολες. Έγραψα για τον επίσκοπο Νικόλαο Παπανικολάου, σήμερα θα αναφερθώ στον συνταγματάρχη του πυροβολικού Κωνσταντίνο Αθανασίου Κανατσούλη.
Στην Μικρασιατική Καταστροφή πολλοί Μικρασιάτες σκοτώθηκαν και οι υπόλοιποι ξεριζώθηκαν. Πολλοί στρατιώτες από την Μητροπολιτική Ελλάδα επίσης σκοτώθηκαν, χάθηκαν ή επέστρεψαν αφού υπέφεραν πολλά από τους άτακτους Τσέτηδες του Κεμάλ Ατατούρκ.
Ένας από αυτούς ήταν και ο Σιατιστινός Κωνσταντίνος Κανατσούλης.
Γεννήθηκε στην Σιάτιστα το 1895 και αφού τελείωσε το Τραμπάντζειο Γυμνάσιο αμέσως μπήκε στην Σχολή Ευελεπίδων.
Όπως πληροφορούμαστε από το Λεύκωμα «Σιατιστέων Μνήμη» ο Κωνσταντίνος Κανατσούλης διακρίθηκε για την γενναιότητα του στην μάχη του Σκρα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στο μέτωπο της Μικράς Ασίας. Μετά την Καταστροφή αιχμαλωτίσθηκε και βασανίστηκε με αποτέλεσμα να κλονισθεί σοβαρά η υγεία του. Χρειάστηκε να καταφύγει στην Αθήνα και στην Ευρώπη για να αντιμετωπίσει τα σοβαρά προβλήματα της υγείας του. Αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του συνταγματάρχη. Πέθανε και τάφηκε στην Σιάτιστα στις 22 Ιουλίου 1972.
Όπως συνεχώς τονίζω, τα αρχοντικά της Σιάτιστας όχι μόνο μας θαμπώνουν με την υποβλητική τους ομορφιά μας αλλά το σημαντικότερο μας συγκινούν, μας εντυπωσιάζουν με την ιστορία των ανθρώπων που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και πέθαναν σε αυτά. Άνθρωποι που πρόσφεραν στα ελληνικά γράμματα, έδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα, άνθρωποι που έγιναν ευεργέτες.
 |
| Το αρχοντικό Κανατσούλη (Χατζημιχάηλ). Η οικογένεια Κανατσούλη διαμένει σε αυτό από τα μέσα του 19ου αιώνα όταν ο Αθανάσιος Κανατσούλης παντρεύτηκε την Αγνή Χατζημιχαήλ. |
Λάζαρος Γ. Κώτσικας - Περπατώντας στη Σιάτιστα και την Ιστορία
