Τιμήσαμε το ’21, σήμερα, με εκδήλωση στο Τζημοπούλειο Λαογραφικό Μουσείο Επταχωρίου, η οποία περιλάμβανε:
Ιστορική ανάλυση της εποχής αυτής, κυρίως ό,τι αφορά την τοπική ιστορία, τους αγώνες κατά του Αλή Πασά και τη συμμετοχή του χωριού μας στο ΄21.
Ποιήματα και δημοτικά τραγούδια για τον Επταχωρίτη καπετάν Ντόσα.
Ποιήματα εμπνευσμένα από το γεγονός της συμμετοχής 70 αντρών απ΄το Επταχώρι, που πήγαν να πολεμήσουν το 1822 στο Μεσολόγγι, δίπλα στο Μπότσαρη, και στη συνέχεια με τον Κολοκοτρώνη και Καραϊσκάκη.
Τραγούδια, δημοτικά και άλλα, σχετικά με την Ελληνική επανάσταση, τα οποία τραγουδήσαμε όλοι μαζί.
Κλείσαμε με τον Εθνικό Ύμνο, και πάλι όλοι μαζί!
Η παρουσίαση των παραπάνω έγινε από τους:
Δήμητρα Σιασούλη, Μιχάλη Κεραμάρη, Ιωάννα Λουλάκη.
Αφού τελείωσε η εκδήλωση, ήπιαμε όλοι μαζί το καφεδάκι μας στο καφενείο της πλατείας. Μας κέρασε ο τοπικός Πρόεδρος, Ευάγγελος Μπαμπούλης.
Είχε κάτι το ιδιαίτερο η φετινή εκδήλωση:
Ξεκινήσαμε με τα «Παιδιά της Σαμαρίνας». Είπαμε πως το τραγούδι αφορά 120 άντρες της Σαμαρίνας οι οποίοι έσπευσαν να βοηθήσουν στην Έξοδο του Μεσολογγίου τον Απρίλιο του 1826. Κάτι τέτοιο είχε γίνει το 1822 με 70 άντρες απ΄το Μπουρμπουτσικό (έτσι ονομαζόταν το Επταχώρι μέχρι το 1927), που πήγαν και πολέμησαν στην πρώτη πολιορκία Μεσολογγίου, δίπλα στο Μπότσαρη. Οπότε το τραγούδι θα μπορούσε να είχε γραφτεί και για τα Μπουρμπουτσιώτικα παιδιά, σκέφτηκα συγκινημένη, μόλις έμαθα για τους Σαμαρινιώτες αγωνιστές! Το έμαθα απ’ την καινούρια κινηματογραφική ταινία «Έξοδος 1826», η οποία παίζεται φέτος στους κινηματογράφους αρκετών πόλεων απ΄τον Ιανουάριο.
Εμείς την απολαύσαμε στα Γρεβενά το Φεβρουάριο.
Πολύ ενδιαφέρον και πρωτότυπο το θέμα που επέλεξε ο σκηνοθέτης Βασίλης Τσικάρας. Η ταινία παρουσιάζει τη δύσκολη πορεία των 120 αντρών, οι οποίοι ξεκίνησαν απ΄τη Σαμαρίνα για να φτάσουν στο Μεσολόγγι μέσα από βουνά και μυστικά περάσματα. Η πορεία τους διήρκησε 10 μέρες, με πολλά εμπόδια, απρόοπτα, εντάσεις, συγκρούσεις, στοιχεία που σηματοδοτούν μια αληθινή περιπέτεια.
Από αυτούς επέστρεψαν οι 33.
Στα αντίστοιχα δικά μας τώρα:
Το 1822 ο καπετάν Γκολέτσης πήρε ένα γράμμα από το Μάρκο Μπότσαρη, με τον οποίο είχαν γνωριστεί στην αυλή του Αλή Πασά, που του έλεγε: «Τα παλικάρια του Βουρβουτσικού πρέπει να τιμήσουν τη θυσία του ήρωα καπετάνιου τους Ντόσα. Η Ελλάδα τούς χρειάζεται τώρα στο μεγάλο αγώνα». Έτσι κι έγινε.
Το Μάη του 1822 ο Γκολέτσης με 110 παλικάρια, 70 από το Βουρβουτσικό και 40 από τα άλλα κοντινά χωριά βρέθηκαν στο Μεσολόγγι κι αργότερα στη μάχη του Πέτα. Στη συνέχεια, δίπλα στο Γέρο του Μωριά. Μετά τη φυλάκιση του Κολοκοτρώνη, ο Γκολέτσης με τα παλικάρια του εντάχθηκαν στη δύναμη του Καραϊσκάκη, τον οποίο είχε γνωρίσει, επίσης, στην αυλή του Αλή Πασά. Πήραν μέρος σε πολλές μάχες και τον Οκτώβριο του 1827 αποφάσισαν να επιστρέψουν στο χωριό. Ξεκίνησαν 110 κι επέστρεψαν 30…
