Κι έτσι κανείς δεν νοιάζεται για τη δόμηση του κάδρου ή τη γωνία θέασης, θεωρώντας φυσικότατα πως το αρτιστίκ αποτέλεσμα είναι εξασφαλισμένο από το σέπια φιλτράκι του τρέχοντος προγράμματος επεξεργασίας εικόνας.
Επιδιώκοντας να ξαναθυμηθούμε το προφανές, ότι η φωτογραφία είναι πολλά περισσότερα από ένα αυτοματοποιημένο κλικ μπροστά σε ένα ωραίο θέμα δηλαδή, ας χαζέψουμε το εντυπωσιακότατο λεύκωμα του Ho Fan, ενός πιτσιρικά από τη Σαγκάη που έφτασε στο Χονγκ Κονγκ στη δεκαετία του 1950 και μαγεύτηκε από τους ανθρώπους και τον τρόπο της ζωής τους.
Σε μια εποχή που η φωτογραφία ήταν σχεδόν αποκλειστικά στουντιακή υπόθεση, ο έφηβος πήρε τη μηχανούλα του και βγήκε στους δρόμους παραδίδοντας διαχρονικά μαθήματα φωτογραφικής σύνθεσης. Αλλά και άπλετου ταλέντου…
Κατόπιν βέβαια έγινε ο Ho Fan, ένας από τους καλύτερους κινέζους φωτογράφους όλων των εποχών, αλλά ας είναι…
Δείτε εδώ την συνέχεια
.jpg)
